Hani çocukken bir masala başlamadan önce kendi çapımızda tekerleme türü bir şeyler mırıldanır, hem kendimizi söyleyeceklerimize adapte eder hem de çaktırmadam kaş ile göz arasında dinleyeceklerin tepkilerinin ne olacağının ön araştırmasını yapardık ya! Yani, jest ve mimiklerine bakar olasılıkları düşlerdik ya! Hem unuttuklarımızı anımsamak hem de biraz daha zaman kazanmak için “oy-al(a)mak” taktiği güderdik ya!…