Evet, keşke olmasaydı… Asırlarca birlikte, birbirlerini onurlandırarak yaşayan imparatorluğun “iki milleti” keşke birbirlerine kırdırılmasaydı. Keşke, Galiçya’da, Yemen’de, Sarıkamış’ta, Çanakkale’de savaşmak durumunda olan bir ülke içinden vurulmak endişesiyle “Millet-i Sadıka”sı ile karşı karşıya getirilmeseydi. O zaman Kaçaznuni gibi ciddi devlet adamları “Başımıza ne geldiyse emperyalistlerin emellerine hizmet etmekten geldi…” demek zorunda kalmazdı… Madalyanın ön yüzü zaten…