Her iki sadaka da çok önemlidir. Birincisi maldan diğeri ise gönüldendir. Hem malımızdan hem gönlümüzden verirken cömert olalım. Ne cimri nede eli tümden açık olmayalım. Unutmayalım ki, veren el daima alan elden üstündür. Hele veren gönül, onun sınırı sonsuzdur.                    Bir bayan anlatıyor:                “Biraz kuru fasulye, biraz pilav alarak bakır bir tepsiye koydum. Üzerine patlıcan, salatalık…

Sözüm Müslümanım diye vitrinde görünüp de, İslam’ın tam tersini yapanlaradır. Günümüz Müslümanlarını (Samimi olanları tenzih ederim) anlamak bayağı bir ilim konusu oldu. Onları anlamak için epeyce bir zihin ve zaman aşındırmak gerekiyor. Fakirliği överler, fakirlerin zenginlerden 500 yıl önce cennete gireceğini söylerler de içlerinde hiç fakir olan yok, fakirliğe özenen yok. Şehitliği överler, erdeminden bahsederler.…

Etrafıma bakıyorum, pek çok tanıdık dost ve arkadaşlar; yılgınlığa, umutsuzluğa evrilmek üzereler. Unutmayın beyler! Kahramanlar gül bahçelerinden çıkmıyor. Cesurlar zor günlerde, kaos ortamlarında belli olur. Onun için diyorum ki; Bıkkınlık yok, Yılgınlık yok, Vaz geçmek yok. Onlar ne yaparlarsa yapsınlar. Yollarımıza taş döşesinler, dikenler döksünler, haysiyet ve onur cellatlığı yapsınlar, Geri dönmek yok, cepheden çekilmek…

Geçmişe bakıp şöyle bir düşünüyorum da! Benim çocukluğumda, benim köyde kapılarımız kilitsizdi. Kimi kapılarda kilit vardı ama anahtarı da ya kapı yanında bir deliğin ya da kapı önündeki süpürgenin altında olurdu. Tarlada buğdayımız, bostanda karpuz, kavunumuz Tanrı’ya emanet bekçisiz dururdu. Kimse kimseyi namazıyla, niyazıyla sorgulamaz, algılamaz, değerlendirmezdi. Bu kadar din eğitimi de yoktu o yıllarda:…

Sosyal medyada buldum. Çok ama çok gerçekçi buldum. Algılarla, din soslarıyla kandırılan insanımıza umut olur diye paylaşıyorum. Noktasına virgülüne dokunmadan, olduğu gibi: buyurun okumaya. Geçmişte, idrakime geçirilmiş ‘ideolojik deli gömleği’ ile yaşadığım yıllarım oldu.  Mağrur gezen mecnunlardık.  Büyük bildiklerimiz ne derse inanır, inandıklarımızı sorgulamaz, cebimize konulanı harcardık. O yıllardaki Allah algımla şimdiki Allah algım arasında…

Efendim ülkelerin temeli de, dinamiği de hukuktur. Onun için bizim kültürümüz: “El adlü esasül mülk” demiştir. Yani ülkenin temeli adalettir. Hz. Ali: “Devletin temeli nedir?” sorusuna: “devletin temeli ADALETTİR. Adalet yoksa devlette yoktur” dini ve tarihi yanıtını verir. Çünkü İslam’da ADALET der. Bu husus ve kıstasları elbette bizi yönetenler de, yüksek mahkemelerimizin saygın üyeleri de…

Sevgili okurlarım!  Dünyada çokça bilim adamı, ilim adamı, iş adamı, şair, yazar vardır. Fakat lider adamlar oldukça azdır, kıttır. Liderlik zorlamayla, söylemlerle, etkinliklerde paralı yalakalara bağırtmakla olmuyor/olunmuyor. Lider icraat ister, yürek ister, cesaret ister, halkını ve ülkesini her şeyden çok sevmek ister. Lider okumak ister, lider liyakat ister. Bu ve bunun gibi daha yüzlerce özelliği…