Mütedeyyin, kendi işinde gücünde Tanrı rızasını gözeten samimi ve saf Müslümanlar başımın üstündedir. Benim derdim; Hallacı Mansur’u parça parça eden, Nesimi’nin derisini yüzen, Madımak’ta aydın yakan, “neuzubillah din elden gidiyor” diye öğretmen taşlatan. Bunun içine şeytan girmiş diye masum Hristiyan yakan cahil, yobaz, beyni kiralık sahte dinbazlaradır. Dünyayı kirleten bu şarlatan din tüccarlarına karşın, elbette samimi…

En ufak bir araştırması, incelemesi yok. Tarihi bilmez, devlet sosyolojisini bilmez. Ömründe bir kez Nutuk okumamış, bir kez Tanrı rızası için KUR’AN meali okumamış. Ama dili kürek gibi!. Demokrasi, oligarşi, teokrasi, mutlakıyet, cumhuriyet ne demek en ufak bir bilgisi yok. Lafa gelince, laf cambazı!. İftira ve sallama da rekortmen. Ağzını doldurmuş, gözleri yerinden fırlamış: “100…

Ninem nur yüzlüydü. Herkese “AĞAM “ derdi büyük küçük ayırmadan. Oysa kendisi 88 yaşındaydı. Yaşı kaç olursa olsun, hiçbir erkeğin önünden geçmezdi. Bütün namazlar sesli okuyarak kılardı. Hangi imam dediyse demiş, kabirde sorulacak sorulara takılmıştı. Sedire oturmuş, gözlüğünü takmış mırıldanıyordu. -Hayırdır ninem, ne yapıyor, ne söyleniyorsun? Diye sordum. –Ne yapacağım ulen! Şu kabir sorularını tekrarlıyorum,…

 Bu tiplere inanın acıyorum. Kimi müptezeller  beni trollükle suçluyor. Be zavallı aciz! Ben, senin gibi zavallı da, sürme akıllı da, tasması başkasının elinde olan da değilim. Ben, bu yola tek başına Tanrı’ma sığınarak asil milletime güvenerek çıktım. Ardımda kimse olmasa da başım dik, inandığım yolda cesaretle yürüyorum. Neden biliyor musun?               Çünkü vatanseverim,              Çünkü milliyetçiyim, milletimi…