Bu yaşlı dünya çok zulüm gördü. Çok işkence çekti. Çok keder, sıkıntı yaşadı… Aç kaldı. Sefil oldu. Ölüm sardı dört bir yanını… Bütün bu olayların temelinde, oluşumunda aklını, mantığını yitirmiş bir avuç insan vardı. Bir avuç insandı insanlığa bu acıyı çektiren… Bir küçük grup, hırsı, para sevdası, topluma hâkim olma isteği doğrultusunda onları koyun sürüsü…

Yıllardan bu yana bazı din adamları, korkutma, cezalandırma yöntemiyle dini topluma kabul ettirmeye, yaymaya çalıştılar. İnsanları birbirlerine düşman ettiler. Halkı cemaatlere, tarikatlara böldüler. Kamplara ayırdılar. Makamlarını, mevkilerini, iktidarlarını korumak için insanları birbirleriyle çatıştırdılar. Savaşlara soktular… Birbirlerine kırdırdılar. İmamların, şeyhlerin, mollaların, başkanların hatalarını görmezden gelmeye alıştırdılar. Liderlerinin önünde iki büklüm olmaya, itaat etmeye, verilen emirlere bilinçsizce…

Yobazlar, din tüccarları Atatürk’e sağlığında da düşmandılar, ölümünden sonra da düşmanlıklarını sürdürdüler… Yobazlar, din tüccarları Kurtuluş Savaşında, düşmanla birlik olup, Atamızı sırtından vurmak istediler. Yurdumuzu işgal eden emperyalist devletlerin yanında yer aldılar. O yıllarda, ABD yerine İngiliz mandacılığını seçen Ref’i Cevat Ulunay da şunları yazıyordu: “İngilizleri istiyoruz. Türkler kendi güçleri ile adam olamıyorlar. İngilizler elimizden…

AKP 2002 yılında iktidarı aldı. O günden bu yana Türk, Türklük, Atatürk düşmanlığı artarak devam ediyor… Çünkü onlar için önemli olan millet, milliyetçilik bilinci değil, ümmetçiliktir. Şeriat, ümmet, milletten önce gelmektedir. Bunun için Türk, Türklük, Atatürk, Cumhuriyet adını unutturmak istemektedirler. Son zamanlarda hutbelerde Atatürk adı bile söylenmez oldu. Ama Türk, Türklük düşmanlığı yeni değildir. Bu…

Atalarımız “Her şeyde bir hayır vardır” derler. Son Ortadoğu savaşı ile ülkemiz, bu “Hayırlı olaylardan” birisini daha yaşadı. Zor dönemlerde, Arapların Türklere nasıl bir düşünce ve tavırla yaklaştığını öğrendi. Arap hayranlığı, Arapları yüceltme, onlara üstün bir nitelik verme, yüzyıllardan beri sürüp gelen bir gelenek, alışkanlık, tercih olmuştur ülkemizde… Bu yüzden Osmanlının kuruluş aşamasından sonra Türk’e…

Batıya bağlılık dönemi ve kültürel yozlaşma Tanzimat’la başladı. Bu dönemle birlikte sömürgeleşme, Batı’nın isteklerine boyun eğme, uyduculuk politikaları ön plana geçti. Politikacılar ve aydınlar giderek ucu Sevr’e uzanan bir mandacı anlayışın savunuculuk görevini üstlendiler.  Yabancı devletlerin avukatlığına soyundular. Öyle ki,  Keçecizade Fuat Paşa: “Babıâli’yi (Osmanlı Hükümetini)  İngiltere’nin dostluğundan mahrum görmektense, birkaç vilayetimizi elden çıkmış görmek…

Ekonomik ve sosyal krize giren, zorlanan, bu nedenle oy yitiren iktidarlar, bu ortamdan kurtulmak için yeni yeni çözüm yolları ararlar. Halkı yatıştırmak, dikkatlerini başka alanlara yönlendirmek için yeni yöntemler bulurlar ve uygularlar… Kendilerini eleştirenleri susturmak için demokrasiyi, özgürlüğü yok ederler. Yazarları, çizerleri medyayı baskı altına alırlar. Korku imparatorluğu kurarlar. Gerekirse, dik başlılık yapanları, kendilerine karşı…

Acayip, tuhaf bir yönetim… Karanlık, kapkaranlık bir ortam… Tüm kararlar, tüm uygulamalar tek kişinin iki dudağı arasından çıkıyor… Otur otur, kalk kalk… Yürü… Dur… Koş… Yat… Ve bütün uygulamalar da “İtaat” temelinde şekilleniyor. Hedef, tek adamın mutluluğu… Tek adamı memnun etmek, onun isteklerini yerine getirmek demektir… Herkes ona hizmet ediyor: Medya, eğitim, güvenlik, yargı… Kurşun…

AKP, iktidara geldiği 2002 yılından bu yana bir tek amaca hizmet etti, bir tek hedefe kilitlendi: Türkiye’de bir İslam Cumhuriyeti kurmak… İlk yıllarda çalışmalarını sessiz ve derinden yürüttü. Muhalefetteyken de aynı yöntemi kullandı… Siyasal İslamcı ideolojiyle birlikte Atatürk ve laiklik düşmanlığını topluma azar azar, fazla dikkat çekmeden, göze batmadan aşılama yolunu seçti. Bu yönteme “Takıyye…

Bir kargaşa ortamına girdik. Ortaçağı yeniden yaşıyoruz. Daha doğrusu yaşatıyorlar bize. Varsa yoksa din… Varsa yoksa Müslümanlık ve tehdit, suçlama… Bir grup molla, şeyh, şıh, siyasal İslamcı politikacı 82 milyon insana yön vermeye çalışıyor. Zaman zaman suçluyor. Ağır ithamlarda bulunuyor. Müslümanlığın şartlarını yerine getirmediğimizi, dolayısıyla cehenneme gideceğimizi söylüyor. Kendisi zeytinyağı gibi üste çıkıyor; kendisini karar…

Şu 17 yıldır bu ülke yaşamadıklarını yaşadı. Görmediklerini gördü. Duymadıklarını duydu. Şu geldiğimiz günlere bakın. İnsanlar birbirini boğazlıyor. Kadınlar öldürülüyor. 24 yaşında bir genç çıkıyor, basit bir nedenle tüm aile bireylerini kurşun yağmuruna tutuyor; Azrail olup, canlarını alıyor. Kurdu ile kuşu ile börtüsü böceği ile ormanlarımızı yakıyorlar. Maden çıkarma uğruna parsel parsel vatanımızı satıyorlar. Bacak…

Değerli üstat, yüce yurtsever Attila İlhan bir konuşmasında “Türkiye’nin yüzde 10’luk hain kontenjanı var” demiş ve şunları eklemişti: “İşte yeniden Tanzimat zihniyeti, yeniden mandacılık. Üstelik bu hainlerin içinde kendisine solcu diyenler var. Hadi şeriatçıları, bölücüleri, liberalleri anlıyorum, ama bu namussuzlar kendine solcu deyip Türkiye’yi pazarlayanlar. Al birini vur ötekine. Bak, bazı televizyon kanallarında her hafta…

AKP 17 yılda ülkenin DNA’sını bozdu. Memleketin sosyoekonomik yapısını, Atatürk düzenini paramparça etti. Yüzde 30-40 azınlık oyları ile yüzde 60-70 çoğunluğun onaylamadığı, desteklemediği değişimleri gerçekleştirdi. Yedi bin yıllık Türk geleneklerini, Türk kültürünü, Türk tarihini Araplaştırmak için elinden geleni ardına koymuyor… Halkın muhalif kesiminin itirazlarını görmüyor, duymuyor, önemsemiyor… “Ben yaptım, oldu, bitti… İster beğen, ister beğenme”…

Eskiden, siyasal yönetime başkaldırıp dağa çıkan, yol kesen, soygun yapan, haraç alan isyancı köylüler vardı. Bunlara eşkıya denilirdi. İçlerinde halkın malına, canına kasteden, ırzına namusuna göz koyanlar olduğu gibi; zalim ağalardan, beylerden alıp yoksullara dağıtan, güçsüzlere arka çıkan eşkıyalar da vardı. Bunlar halk tarafından sevilir, sayılır, korunur, saklanırdı. Üstüne türküler yakılıp, şiirler, destanlar söylenirdi. Bu…

Yıl 1966. 6 Mayısı 7 Mayısa bağlayan gece. Gece yarısı, saat 2 suları… Sivil, resmi giyimli polisler TBMM’sinde arama yapıyorlar. Adalet Partisi (AP) dışındaki tüm milletvekillerinin odaları didik didik aranıyor. İktidarda Süleyman Demirel’in partisi AP var. NATO’ya, CENTO’ya, ABD’ye bağlı. Emri veren İçişleri Bakanı Faruk Sükan. Arama nedeni: “TBMM’de, NATO’ya ve Adalet Partisi’ne karşı yasa…

Düzen bozuldu. Bir grup iktidar yandaşı aksırıncaya, tıksırıncaya kadar yerken; cebini, midesini doldururken; milyonlar açlık, yoksulluk bataklığında can havliyle çırpınıyor… Kızılay yöneticilerinin milletvekillerinden daha çok maaş aldığı bir dönem yaşıyoruz… Yüksek makam sahibi iktidar yöneticilerine yüzde 26’lara varan zamlar, memura emekliye yüzde 4 zam… Enflasyon 40’larda, 50’lerde… Doğalgaza bir ayda yüzde 14,90 ve 14,97 oranında,…

Halk aç, perişan, işsiz. Meyveyi, sebzeyi tane ile eti gramla alıyor… Çoluk çocuk sahibi ve daha yoksul olan aileler ise pazar yerlerinde, çöpe atılan yiyeceklerin sağlam olanlarını toplayarak geçimini sağlıyorlar. İş bulabilirlerse çalışıyorlar… Çünkü ülkede ne fabrika kaldı ne ticaret… Ne tarım kaldı ne hayvancılık… Tümünü de “Babalar gibi sattılar…” 17 yıldan bu yana sadece…