4.17

ANTAKYA…
Depremde en fazla hasar gören ve kayıp veren kent…
Gençliğim geçti Antakya’da eşim Antakyalı…
***
Antakya halkı muhteşem bir kalbe sahip…
Pırıl pırıl ve sevgi, saygı dolu…
Antakya’da Harbiye de Samandağ’da
Hoşgörü…
Dostluk arkadaşlık,
Kardeşlik akrabalık bağları öyle güçlü ve güven verici ki…
***
Gelenin gitmek istemediği bir kentti Antakya…
İki yıl önce bugün 6 Şubat 04.17 de sallandı savruldu
Sonrası gelen sarsıntı ile adeta yerle bir oldu…
***
Yazılacak çok şey var, yazmakla bitecek gibi değil…
Öncelikle gerçek şu; Antakyalının yaraları
Aradan iki yıl geçmesine rağmen sarılmış,
Hatta en az on yıla kadar da sarılacak gibi değil..,
***
Antakyalı kendi kendine yetecek durumdaydı…
Kimseye minnet etmez el açmazdı…
Devlete bile…
Ama Antakyalı ilk defa 6 Şubat’ta ve takip eden dört gün devlete ihtiyaç duydu…
Maalesef bulamadı…
***
Hala enkazları kaldırılmayan yerler, kaybolan,
Yeri yurdu sağ mı, ölü mü olduğu bilinmeyen,
Kimse kusura bakmasın önemsenmeyen yüzlerce insanlar var…
***
Özetle 2 yılda Antakyalının acısı da bitmedi..,
Çileleri de bitmedi…
Devlet;
Bir doğal afet yada  felaket anında halkın yanında yoksa
Çok sayıda akrabasını dostunu kaybetmiş biri
Yani Antakyalıların bşr damadı olarak bana söylesin;
Devlet niye var?
***
Başta Antakyalı dostlarım olmak üzere depremde zarar gören herkese sabırlar
Yakınlarını kaybedenlere başsağlığı diliyorum..,
Kalbimiz sizlerle tüm duygularınızı yürekten paylaşıyorum…

TÜRKİYEM UNUTMA…

Açıklarımız ortaktır ve tektir…

Erdoğan Özgenç
03.35