Baba olmak öyle kolay değil,çocuğu olan her erkek baba olduğunu sanır,değildir.O çocuğu seveceksin, bağrına basacaksın,besleyip büyüteceksin.Yetmedi okula gönderip iş güç sahibi olmasını sağlayacaksın, yetmedi evlendirip barklandıracaksın.Hayat boyu onun arkasında dağ gibi duracaksın.
Hayat boyu özlemle baktım babasıyla güzel anıları olan insanlara,benim hiç olmadı neredeyse.Çok küçük yaşta erkek doğmadığım için köye bırakıp gitmişti babam.
Çocuklarımın babası da çocuklarını çok küçük yaşta terkedip bir kadnın peşinden gitti ve ölünceye kadar arayıp sormadı.Onlar da anasının kaderini paylaştı ve baba sevgisi görmeden büyüdü…Torunum da görmedi…
Kimbilir belki de baba sevgisi görmeyen kız çocukları,evlendikleri erkeklerde baba sevgisi arıyor ve o yüzden mutlu olmayı beceremiyorlar.
İşte o yüzdendir babalar gününde yazmak bana çok zor geliyor.
Sonra kendimi ve çocuklarımı yine de şanslı hissetmeye çalıştım.En azından bizim babalarımız vasat babalardı.
Hergün gazetelerde okuyup,TV programlarında seyrediyoruz.Kızını başlık parasına satan babalar,kızına tecavüz eden babalar,ortadan kaybolon babalar,çocuklarının rızkını eğlencede,içki masalarında harcayan babalar,çocuklarını acımasızca öldüresiye döven babalar…Çocuğunu dilendiren,hırsızlık yaptıran, çocuğunun kazandığı helal ya da haram para kazansın da,yan gelip yatan babalar… Peki bu adamlar baba mı sizce?
Bunun yanında eşini kaybedip,ya da karısı başka bir adamla çekip gidip, kimsesiz kalan çocuklarına hem anne hem baba olan babalar…
İşte böyle erkekler gerçek baba,yemeyip yediren,giymeyip giydiren, çocuklarını okutmak için ek iş yapıp ölesiye çalışan babalar…
Yerin yedi kat altında çocuklarının rızkı için çalışan babalar,çocuğu yesin diye aç yatan babalar…
Çocuğunun yüzünü göremeden bu hayattan ayrılan,şehit olan babalar…
Deprem,sel gibi tabii afetlerde babasını ve çocuğunu kaybeden babalar…
Gencecik evladını kendi eliyle mezara koyup evlat acısıyla yanıp tutuşan babalar…
Baba olmak için bütün dünya nimetlerinden vazgeçen ve baba olmayı gerçekten hak ettiği halde baba olamayan babalar…
Kendi çocuğu olmadığı halde kimsesiz bir çocuğu sarıp sarmalayan,ya da evlendiği kadının çocuklarını kendi çocuğu gibi seven babalar…
Herşeyden önemlisi bütün ülkemin babası olan Atatürk…
Bütün ömrümce sevgisiz kalmama rağmen,yine de beni okutup,evlendirdiği için Allah razı olsun babamdan,mekanı cennet olsun babamın ve ölen bütün babaların…
Hayatta olan babalar,çocuklarınızın en çok sevgiye ihtiyacı var,onları sevgisiz bırakmayın…
En büyük tesellim kardeşlerim ve oğullarımın çok iyi birer baba olması…
Hayatta olan evlatlar babanızın değerini bilin,yaşlılığında ona saygı gösterin, sevin…Kaybedince ne olursa olsun yine de kimsesiz kaldığınızı hissediyorsunuz Öksüz ve yetim olmak,hele hele kimsesiz olmak çok zor ,çok…
Gerçek anlamda baba olmayı başarabilen babaların,babasız kalan çocuklarına hem anne-hem baba olan annelerin babalar günü kutlu olsun…
Bir yanıt yazın