Dr. Christine Keyser-Tracqui’ın Moğolistan’ın Eg nehri Vadisi’ndeki 2000 Yıllık Bir mezarlığın Nükleer ve Mitokondriyal DNA Analizinde Sibirya göçebeleri ile Anadolu Türkleri arasında bağlantılar bulundu.
Yapılan çalışmada, Moğolistan’ın kuzeyindeki Egyin Gol nekropolünden çıkarılan 62 iskelet kalıntısından DNA elde edildi. Bu mezar yeri, Büyük Hun imparatoluğu (Xiongnu/Hiung-nu) dönemiyle bağlantılı ve MÖ 3. yüzyıldan itibaren kullanılmış.
MS 2. yüzyıla kadar Egyin Gol nekropolünde gömülü bireyler arasındaki genetik ilişkileri belirlemek için üç tip genetik belirteç kullanılmıştır. Otozomal ve Y kromozomu kısa tandem tekrarlarının yanı sıra mitokondriyal DNA analizlerinden elde edilen sonuçlar, birkaç örnek arasında yakın ilişkiler gösterdi ve nekropol içindeki sosyal organizasyon ve Xiongnu halkının cenaze uygulamaları hakkında ek arka plan bilgileri sağladı. Bildiğimiz kadarıyla bu, protohistorik bir nekropolde kısmi soy kütüklerini yeniden oluşturmak için iki ebeveynli, babaya ait ve anneye ait genetik sistemleri kullanan ilk çalışmadır.
A ve B sektörlerinin birleşmesinden sonra batıda yeni mezarlar açıldı. Bu mezarlar, tek bir baba soyuna ait olduklarından, genetik olarak birbirine bağlı bireylerden oluşan bir gruba karşılık gelir. İlginç bir şekilde, bu baba soyu, en azından kısmen (7 STR’den 6’sı) günümüz Türk bireyinde bulunmuştur (Henke ve ark. 2001). Ayrıca, bu baba akrabalarından dördü tarafından paylaşılan mtDNA dizisi (46, 52, 54 ve 57 numaralı mezarlardan) bir Türk bireyinde de bulundu (Comas ve diğerleri 1996), bu eski örneklerin olası bir Türk kökenini düşündürüyor. B sektöründe gömülü diğer iki kişi (61 ve 90 numaralı mezarlar) Türk insanlarında bulunan mtDNA dizileriyle karakterize edildi (Calafell 1996; Richards ve diğerleri 2000). Bu veriler, Xiongnu kabilesindeki bir Türk unsurunun nekropolün sonunda ortaya çıkışını yansıtıyor olabilir.
Sonuç olarak, çalışma, farklı değişkenliğe sahip genetik belirteçlerin kullanımının geçmiş nekropollerin tarihine nasıl bir bakış açısı sağlayabileceğini göstermektedir. Ayrıca, popülasyon tarihini açıklamak için modern genetik verilerden geliştirilen modelleri doğrulamaya veya çürütmeye yardımcı olabilecek eski Avrasya örnekleri hakkında genetik veriler sağlar. Son olarak, popülasyonlar arası analizler için ilgi örneklerini seçmek için mükemmel bir araç sağlar.
Kaynak: National Library of Medicine https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1180365/
Bir yanıt yazın