Bana göre Türk olmak, yaşadığımız zorluklarla başa çıkmak için mizahı bir savunma mekanizması olarak kullanmak demektir. Özellikle dünyayı etkisi altına alan Korona virüsü salgınından, Suriyelilerin ardından Afgan mülteci akınına, bir yıl önce Türkiye’de patlak veren son ekonomik krize ve mağaza raflarındaki her şeyin fiyatlarının giderek üçe katlanmasına kadar geçen son üç yılda, insanlar mizaha sarıldı.
Ölümcül bulaşıcı hastalıklar, kalabalıklaşan ve çeşitlenen nüfus ve kısmen yukarıdaki nedenlerin sonuçları olan ekonomik kriz ve işsizlik gibi zorluklara rağmen, Türk gençliği sosyal medya paylaşımlarında, internet ve TV skeçlerinde bu konuları hâlâ mizahla ele alabiliyor.
Dolar fırlıyor, euro yükseliyor, borsa düşüyor, benzin fiyatları uçuyor, altın fırlıyor ve vatandaş sürünüyor, asıl survivor bu. Bakalım vatandaşımız böyle çetin rakiplere karşı yemek ödülünü kazanabilecek mi?
Sosyal deney olabilir mi? Onu alıp kaçarsam ne olur?
Buna da hayır diyen kadın… Bilmiyorum…
Satın alma gücüm açısından Noel süsü.
Arabayı bütçeme uygun buldum.
980 lira doğalgaz faturası geldi hapis cezası ile nasıl bozdurabilirim?
Mağazalarda müze etkisi yok mu? Bu garip. İnsanlar eserin önünde durup düşünüyor, geri çekilip uzaktan gözlemliyor ve ardından eserle ilgili açıklamayı bir kez daha okumak için yaklaşıyor. Uzaklaşırken son kez bakıp Vay canına.
Mizahın psikolojik sağlığın korunmasında gerçek bir etkisi var ve milletimiz farkında olmadan bu mizahı akıl hastalıklarına karşı aşılamak için kullanıyor ve paylaşıyor.
M.P.
Bir yanıt yazın