Türk halkı AB’yi istiyor mu?

Bu soruya Türk halkı adına cevap veren birisi aşağıdaki değerlendirmeyi yapmış ve bir dizi sebep sıralamış. Katılıp katılmamak size kalmış:

Soru: Türkiye’nin AB’ye girme şansının neredeyse kalmamış olmasının sorumlusu Erdoğan mı? Türk halkı AB’yi istiyor mu?

Cevap: Hayır, istemiyoruz. Ve bunun birkaç nedeni var.

AB’ye katılmayı haklı gösterecek yeterince ortak ve paylaşılan tarih, duygu ve başarı yok.

AB vaat ettiği gibi değil.

Avrupa’nın ahlaki değerleri veya ahlaki üstünlüğü, yalnızca hüsnükuruntudan ibaret.

Avrupa Aydınlanma Çağı’ndan geçti, bu yüzden hayattaki demokrasi, özgürlük, bilimsel yöntem vb. gibi tüm güzel şeylere Avrupa değerleri diyoruz. Ancak akıl çağına, akıl çağından sonraki yaşamın tüm dehşetlerine, Acımasız Sömürgecilik, Büyük Savaş ve İkinci Dünya Savaşı ve Balkan Savaşı hala taze olmasına rağmen, Avrupa küresel ölçekte insan acılarına neden oluyor. Aslında dünyadaki acıların çoğu bir şekilde Avrupalılarla ilgili.

Hâlâ bugün Avrupa, Avrupalı ​​olmayanları sömürüyor.

Sömürgecilik hala devam ediyor, (İtalya, Fransa’yı Afrika’da hala sömürgecilik emellerine sahip olmakla suçluyor, Fransa yasadışı (BM tarafından tanınmayan) savaş ağası Haftar’ı petrol için destekliyor).
Fransa, Karabağ sorununda BM kararlarına rağmen yine yanlış tarafı destekliyor.

Birkaç Avrupa ülkesi bazı Terör örgütlerini bugün hala finanse ediyor. Avrupa ülkeleri, AB ve NATO tarafından Terörist olarak kabul edilseler bile Teröristleri desteklemektedir.

Yani Türkler Avrupalılara şüpheyle bakıyor ve Avrupalılar Türkleri istemiyor. AB ülkeleri, şu anda AB’de yaşayan Türkleri entegre edemedi, bunun başlıca nedeni, AB’nin gerçekten entegrasyonu istememesi, Asıl istedikleri ucuz işgücü.

Avrupalılar dünya kültürüne ve bilimlerine çok katkıda bulunurken, biz Türklerin hafife aldığı pek çok iyi şeyden yoksunlar. Merhamet, hoşgörü ve birlik gibi şeyler. Biz Türkler, Avrupalıların kendi çekirdek aileleri içinde bile aile bağlarından yoksun olduğu büyük bir aile gibiyiz.

Ayrıca ifade özgürlüğü, özgür medya sadece bir yalandır.

Maurice Sinet, Charlie Hebdo için çalıştı. Sanatçı, Charlie Hebdo’nun genel olarak iddia ettiği gibi kendisini “anarşist” ve “anti-emperyalist” olarak tanımlıyor. Paha biçilmez Fransız ifade özgürlüğü, Jean Sarkozy’nin oğlunun Yahudi olup Yahudi bir aileyle evlenmek üzere Yahudiliğe geçişini tasvir ettiğinde sona eriyor. Sinet, Charlie Hebdo’dan kovuldu, ayrıca sağcı Yahudi gruplardan birçok ölüm tehdidi aldı.

Ayrıca Julien Assange, ifade özgürlüğünü kullandığı için tek kişilik hücrede tutuluyor.

AB’nin Türkiye konusunda ne kadar ön yargılı olduğunu görmek istiyorsanız BBC haberlerini okuyun. Artık AB’de olmadıkları ve AB ile çatışan çıkarları olduğu için bugünlerde şaşırtıcı derecede objektif haberler veriyorlar.

AB varoluşsal krizde.

Avrupa güçlerinin her zaman birbirleriyle savaşması nedeniyle, AB’nin kurulmasının temel amacı, Avrupa’da bir başka feci savaşı önlemekti.

Şimdi 70 yıllık barıştan ve soğuk savaşın sona ermesinden sonra neden giderek daha az önemli hale geliyor.

Macron gibi Avrupalı ​​liderler bu konudaki endişelerini dile getiriyorlar.

Brexit’in arkasındaki itici güç olan Nigel Farage: “AB’nin ve kurumlarının kalıcı olacağını gerçekten düşünmüyorum” diyor.

Eski Ukip lideri aynı zamanda avroyu da kınıyor ve “şu anda küresel GSYİH’nın yalnızca yüzde 15’ini temsil ettiğini ve bu rakamın önümüzdeki yıllarda çarpıcı bir şekilde düşeceğini” de sözlerine ekliyor.

İtalya, Danimarka ve Polonya’nın bir sonraki ayrılan ülkeler olabileceğini öngörüyor: “Polonyalıların AB tarafından aşağılanma şekli muhtemelen dayanabileceklerinden daha fazla.”

Geçen yıl Polonya’da yapılan bir anket, ilk kez Polonyalıların AB’nin yaşamları üzerinde olumsuz bir etkisi olduğuna inandığını söyledi.

Egemenliğin Kaybolması.

AB, ilan edildiği gibi kendi ilkelerini desteklemiyor. Özgürlük ve Demokrasi, Üye ülkeler özgür değildir ve demokrasi sadece kağıt üzerindedir. AB politikalarını Almanya ve Fransa belirliyor. Brüksel bürokrasisi son derece karmaşık, çok kusurlu ve reforma ihtiyaç duyuyor. Çok güçlü ve tüketici.

Kanunlar ve yönetmelikler genellikle AB Konseyi’ndeki hükümet temsilcileri ve doğrudan seçilmiş Avrupa Parlamentosu tarafından kabul edilir.

AB Konseyi’nin her üyesi AB’ye bağlılık yemini etmek zorundadır – bu nedenle bir ülkenin AB temsilcisi olamazlar. AB’nin bir ülkedeki temsilcisidirler.

AB komisyon üyeleri, Avrupa Birliği Konseyi ve Avrupa konseyleri seçilmemiştir, bu nedenle normal bir vatandaş, üyelerinin, kimlerin sorumlu olduğunu etkileyemez, Sadece Avrupa Parlamentosu’nu seçebilirsiniz ve bu çok küçük bir etkidir.

Avrupa konseyi yasa çıkarmak zorunda bile değil. ana görevi ivme ve yön sağlamaktır. Bunun ne anlama geldiğini bile bilmiyorum.

Teoride oyunuz etkiler ama etkisi çok dolaylı.

AB düzenlemeleri, her AB üyesi ülkede otomatik olarak bağlayıcı yasal güce sahiptir.

AB adalet mahkemeleri bağlayıcı kararlar alabilmektedir. AB hukukunun “üstünlüğünü” kabul etmek zorundasınız, seçtiğiniz Yerel halk olarak seçtikleriniz sadece yasayı geçirip yasal hale getiriyor.

Kimliği belirsiz, seçilmemiş AB komisyon üyelerinin Türkler veya Müslümanlar için zararlı olan yasaları onaylamayacaklarına ikna olmadım.

Avrupalılar aslında bizi sevmediklerini açıkça belirtiyorlar ve orta çağdan beri Türk ve Müslüman nefreti onlar için ana birleştirici güç.

EURO para birimine geçmek aynı zamanda paranız üzerindeki kontrolünüzü kaybetmeniz anlamına gelir.