Türkiye’nin aydınlık yüzü9 Ocak 1936’da Atatürk’ün de katıldığı törenle öğretime başlamıştı.
Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesinin, bilimsel araştırmalar yapma ve yaymanın dışında Tarih Kurumu ile Türk Dil Kurumu’nun çalışmalarını da birlikte değerlendirip senteze varmaya da çalışması hedefleniyordu…
23 Mayıs 1935 günü Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı’na sunulan yasa tasarısında Fakültenin kuruluş gerekçesi şöyle belirtilmişti:
“Hükûmet merkezimizde bir taraftan Türk kültürünü bilgi metodu ile işleyecek tetkik ve araştırma kurumlarına olan ihtiyaç,
diğer taraftan ortaöğretim kurumlarımıza ulusal dil ve tarihimizin bilimsel ve en yeni anlayışlarına göre hazırlanmış öğretmen yetiştirmek
Ve bugünkü öğretmenlerimizin bu yönden bilgilerini tamamlamak gereği, Ankara’da bir Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi kurulmasını icâb ettirmiştir.”
Tasarıyı olduğu gibi kabul eden Meclis Millî Eğitim Komisyonu, raporuna “ İleride fakülteleri toplayacak bir Ankara Üniversitesi kurulması” dileğini de eklemişti.
Genel Kurul görüşmeleri sırasında söz alan Kültür Bakanı( Milli Eğitim) Saffet Arıkan ( *) , Fakültenin “Atatürk’ün yüksek dehâsından doğan ve kendi eliyle kurduğu yarınların Tarih ve Dil hareketi, bunlara bağlı olan Arkeoloji ve Coğrafya bilgileri için” açıldığını vurgulamıştı.
Ankara Üniversitesi’nin Fakülte olarak kurulan ilk akademik birimi olan Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nin şimdiki binası, ünlü Alman mimar Bruno J.F. TAUT tarafından 1937-1938 yıllarında projelendirilerek inşa edilmiş ve 1940 Kasım ayında öğretime açılmıştır.
13 Haziran 1946 tarihine kadar Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı olarak faaliyet gösteren Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi, bu tarihten itibaren 4936 sayılı Üniversiteler Kanunu ile Ankara Üniversitesi’nin bünyesinde yer almıştır.Günümüzde Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesinde 19 Bölüm, 70 Anabilim dalı, 2 Anasanat dalı, 4 bilim dalı bulunmakta olup aşağıda belirtilen bölüm/anabilim dallarına öğrenci kabul edilmektedir. ( http://www.dtcf.ankara.edu.tr/kurumsal/fakulte-hakkinda/)
( * )Saffet Arıkan (d. 1888 – ö. 1947), – Türk siyaset adamı ve asker.- Harp Akademisi`nden kurmay yüzbaşı olarak çıktı (1910). – Yemen kumandanlığında bulundu. – Birinci Dünya Savaşı`nda 3. Tümen kurmay başkanlığına getirildi. – Çanakkale ve Kereviztepe savaşlarında ve Almanya dönüşünde Bakü seferine katıldı. – Sadrazam ve Harbiye nazırı İzzet Paşa`nın baş yaverliğini yaptı.- İstanbul`un işgali`ne kadar (1920) 1.Ordu Müfettişi olarak kaldı. – Kurtuluş Savaşı`nda görev aldı. Garp cephesi kurmay başkanlığına getirildi. – Moskova Ataşemiliterliğine(askeri ateşe) atandı. – CHP Genelsekreterliği (1925-1931), – Milli Eğitim Bakanlığı (1935-1938),( Köy öğretmen okullarını kurdu.)
– Milli Savunma Bakanlığı (1940-1941), – Berlin büyükelçiliği (1942-1944) görevlerinde bulundu.
Mehmet Boz
Bir yanıt yazın