Çeyrek asırlık bir işgal bitmiş ve partili Reis-i Cumhurun en büyük aşkım dediği İstanbul ihanet içindeki sevgiliye nazikçe kapıyı göstermiş.
Parsel parsel satılan Ankara osmanlı tokadının en babasını Osmanlı torunu olduğunu iddia edenlere atmış.
Mersin, Adana, Antalya, Burdur, Bolu ve Bilecik yolsuzluğa, arsızlığa, hırsızlığa, artık yeter “dur”demiş
Başta Yılmaz Özdil olmak üzere bir çok cumhuriyetçi yazar, cosku ve sevinçlerini okuyucuları ile köşelerinde paylaşmış
Bende bir sorun var galiba…
Öyle ya;
Yerel seçim sonuçlarından herkes coşkulu bir şekilde mutluluk duyarken ben buruk bir sevinç ve kafamda bir dolu soru ile neden mutsuzum ki.
Resmi olmayan sonuçlara göre:
Cumhur ittifakının oy sayısı: 23 Milyon 752 Bin
Millet ittifakının oy sayısı: 17 Milyon 253 Bin
Cumhur ittifakı bir önceki seçimlere göre
3 milyon oy kaybetmiş
Yani;
Bu halk tarihinde ilk defa soğan, patlıcan, patates, domates kuyruğuna girmiş…
Kepengini indirip dükkan kapatmış… konkordato ilan ederek, iflas bayrağını çekmiş…
İşsiz, aşsız, biçare kalarak intihar etmiş…
Elektrik, doğalgaz, akaryakıt zamları ile canından bezmiş…
Fabrikaları ile birlikte askeri sırları da yabancılara teslim edilmiş…
Kendi vatanında mülteci olmuş, huzuru unutup cinayeti ve tecavüzü normal sayar olmuş….
veeee
Tüm bunların sorumlusu olan iktidar sadece 3 milyon oy kaybına uğramış
24 Haziran sonrası sadece %1 gerilemiş.
Şu olaylar Avrupa’da herhangi bir ülkede yaşanmış olsa ülkeyi yönetenler %1 dahi oy alamazlar.
Türkiyeyi bu hale getirenler ise ancak %1 oy kaybediyorlar
İstanbul ve Ankara el değiştirmiş ama bu illerin, ilçelerinde ise yine AKP açık ara secimi kazanmış.
Büyük şehir belediye başkanlıkları kazanılmış ama il genel ve belediye meclislerin de çoğunluk yine iktidarda kalmış.
Sevinmeli miyim?
Evet….
Ama coşkum yok.
Affedersiniz ama ben buyum.
Ne kendimi ne de okurumu aldatmayı sevmiyorum dostlar
Sürç-i lisan ettiysek affola
Sevgilerimle
Bir yanıt yazın