Yaklasik bir haftadir gecmisimi sorguluyorum. Meger ne kadar yalan-yanlis (!) bilgilerle donatilmisim…
Oysa ‘vatana millete hayirli bir evlat’ olarak yetistirdi beni ‘cumhuriyetin ilk ogretmenlerinden’ biri olan babam… Varini yogunu bunun icin harcadi!
Iyi ama ben ‘vatan’i da ‘millet’i de hic tanimamisim ki!
Cunku bana ‘vatan’ diye; ‘bolunmesi mumkun olmayan’ topraklar ogretilmisti.
Bu topraklarda yasayan herkes bizdendi.
Bu yuzden kimseye ‘Laz misin, Kurt musun’ diye sormadim hayatim boyunca.
‘Bolunmesi akla bile getirilemeyecek’ bu topraklarda benimle birlikte yasadigina gore ‘vatandasimdi…’
Kimsenin dini de ilgilendirmedi beni!
En yakin arkadaslarimdan birinin adi Nisan’di, digerinin Raffi… Dilimizin en guzel siirlerini yuksek sesle okurduk birbirimize…
Ben onlarin ‘Ermeni’ vaya ‘Yahudi’ olduklarinin bile farkinda olmadim, onlar bana bir kez bile ‘Sen Turksun, Muslumansin, bizden degilsin’ demedi…
orktuk mu ayni cigligi basardik:
‘Aman Allahim…’
Ayni sozlerle vedalasirdik:
‘Allaha ismarladik…’
Sasirinca ‘Allah Allah’ diye tepki verirdik birlikte…
Icimizden biri saka yapinca, ‘Allah mustahakini versin’ derdi digeri!
Yani ayni Allah’a inanirdik… Gerisi cok da onemli degildi bu yuzden…
Askerdeyken yanimda Fener Rum Patrikhanesi’nde gorevli ‘Yorgo’ vardi; manga arkadasim!
Atis talimine de ciktik birlikte, gece tatbikatina da…
‘Vatan… Sana… Canim… Feda!’ diye birlikte haykirdik ictima alanina yururken…
Annesi de babasi da Rum’du ama (boluk yazicisi oldugum icin biliyorum) ana dili Turkceydi Yorgo’nun, vatani da Turkiye…
Ve bundan asla kompleks duymazdi!
***
Bugun 46 yasindayim…
Ogreniyorum ki ‘vatan’ dedigin aslinda bolunebilirmis… Ankara’dan birileri bu gercegi artik gormeliymis!
Turk vatandasi oldugu icin milletvekili secilebilen biri, ‘bildigi yabanci dil’ sorulunca ‘Turkce’ diye yanit verebilirmis…
Ilkokulda ogretmenimin heyecanla anlattigi Ataturk ilkeleri ve devrimleri ‘ideoloji’ ymis mesela !
Saltanatin, hilafetin kaldirilmasini saglayan duzenlemelerin anayasayla guvence altina alinmasi ‘anti demokratikmis…’
Bizim ugruna canimizi vermeye hazir oldugumuz degerlerin tumu masalmis meger!
***
Saskinim…
Uzgunum…
‘Vatana millete hayirli evlat’ olmasi icin emek harcanan milyonlarca vatandasim gibi perisanim!
Ilk ogretmenim Neriman Hanim… Beni ben yapanlardan Emrullah Ogretmenim!
Liseden edebiyat hocam Sabahat Ana…
Sirtinda kerpic tasiyip Anadolu’nun onlarca koyunde okul yapan babam; neredesiniz?
Kafam cok karisik…
Beni yanlis yetistirmis olabilir misiniz?
Tum ‘iyi’ lerim aslinda bu kadar ‘kotu’ cikabilir mi ?
Lutfen cikin ve bana soyleyin:
Siz mi hata yaptiniz; yoksa bugun birileri bizi kandiriyor mu?
Bir yanıt yazın