18 Nisan’da yapılacak KKTC Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde kimler önde koşuyor, kimler ipi göğüsleyebilir haftalar önce belli oldu.
Yedi adaydan sadece iki tanesi çok iddialı. Geri kalan beş aday şimdilik çok geriden iki lideri takip ediyorlar. Bu adayların alacakları oyların toplamının, tüm oyların %3’ünü yani yaklaşık beşbin oyu bile geçemeyeceği gün gibi aşikar oldu artık.
Üç tanesi sadece sayısal olarak, iki haneli oy alabilecek. Yani her birinin aldığı oy yüz’ü bile geçemeyecek.
Diğer iki tanesinin oyları sayısal olarak dört haneli olacak ama her birinin aldığı oy iki bin beş yüz’ü geçemeyecek.
İddialı adaylardan Cumhurbaşkanı Talat, yanına CTP’yi, TDP’yi, ÖRP’yi ve BKP’yi alarak bir ittifak oluşturdu.
Ama bu ittifakta yer alan siyasi partilerin Kıbrıs sorunu ile ilgili akıllarındaki çözüm ile Talat’ın söylemleri tezat teşkil ediyor.
Bu siyasi partilerden bir tanesi Türkiye’nin adadan elini eteğini çekmesini ve Türk askerinin de bir daha geri gelmemek üzere geri gitmesini istemekte, Rumlarla “Ortak Vatan” kurulmasını hayal etmekte.
Bir diğeri de bu “ana fikri” alenen söylememekte ama değişik kelimelerle dile getirmekte.
Talat’ın etrafında oluşan bu ittifakın, her şeyden önce Eroğlu’nun etrafında oluşan “KKTC ve Egemenlik” sevdalılarına karşı oluştuğu kesin.
Talat’ın bu yarıştaki en büyük handikabı 2003-2004 yıllarında, referandum öncesi AB adına vermiş olduğu sözler oldu.
Bu sözler hiç yakasını bırakmadı.
AB’nin ve ABD’nin vaat ettiği ve tutamadığı her sözün bedeli, yıllar içinde Talat’ın hanesine yazıldı.
2005-2008 yılları arasında Papadopulos ile sonra da Hristofyas ile sürdürdüğü müzakerelerde hiçbir başarı elde edememiş olması ise bir diğer olumsuz faktör.
71.ci son görüşmeden sonra Hristofyas ile yapılacak ortak açıklamanın içeriğinde bile anlaşamamaları, müzakerelerdeki başarısızlığın en güzel ve en somut örneği oldu halkın nazarında.
Hristofyas ağzını yapmacıkta olsa açıp, Talat’la şu konular üzerinde anlaştık, müzakereler iyi gidiyor bile diyemedi. Bırakın demeyi, suya sabuna bile dokunmayan ortak açıklama metninde bile anlaşamadılar ve bu nedenle de ortak açıklama yapılamadı. Bu olumsuzluktan Talat’ın boynunda kalan “Ortak açıklamada bile anlaşamayanlar, Kıbrıs konusunda nasıl anlaşacaklar” kavramı oldu.
Talat için devamlı olarak söylenen ve yazılıp çizilen bir başka olumsuzlukta “Müzakereleri sürdürmek ve Hristofyas’a yaranmak için hep taviz verdi, karşılığında hiçbir şey almadı” tanımlaması. Bu cümle, Cumhurbaşkanlığı yarışında Talat’ın aleyhine olan en büyük faktörlerden biri haline geldi. Neredeyse bu tanım herkesin dilinde. Buna güven erozyonu da diyebilirsiniz.
Seçim yarışını daha başından beri önde götüren Eroğlu’nun, KTFD Meclisine ilk defa adımını attığı 1976 yılındaki çizgisi neyse, 1983’de UBP Genel Başkanı seçildiğinde de ve 1985’de Başbakanlık görevini devraldığında da bu çizgisi hiç değişmedi. Hep Kıbrıslı Türklerin kurduğu devlete, sınırlarımız içindeki egemenliğe, Türkiye’ye ve Türk askerinin adadaki varlığına inandı ve icraatlarını da bu yönde aksamasız devam ettirdi.
Bu nedenle de Eroğlu’nun etrafında daha yarışın başında bütün “KKTC ve Egemenlik” sevdalısı olan vatanseverler bir yumak oluşturdu.
UBP’liler ile birlikte DP, HİS ve MAP kısa isimleri ile tanımlanan bu vatansever partiler, KKTC’nin müzakerelerin sonunda varlığını sürdürmesi ve Egemenlikten asla vazgeçilmemesi fikrini ilke edinmiş Eroğlu’nun etrafında kilitlenerek, Kıbrıs Türk halkının büyük çoğunluğunun aklındakilerini gerçek bir güce dönüştürdüler.
18 Nisan günü KKTC halkı, geleceği ile ilgili son görüşünü net bir şekilde ortaya koyacak.
KKTC’nin kalıcılığına inanmış ve egemenliklerinden taviz vermek istemeyenlerin, Kıbrıs Türk halkının geleceğini belirleyecek bu yarışta galip çıkacağı yapılan kamuoyu yoklamalarına göre de kesin gözüküyor.
Prof. Dr. Ata ATUN
Bir yanıt yazın