Ne olacak bu parti teşkilatlarının hali
Hepimizin yekten kabul ettiği gerçek şu ki; AKP Parti teşkilatı uzun ara, çok ara, fanatiklik derecesinde çalışanlardan oluşmuş çok iyi bir organizasyon. Başarının sırrı da galiba bu. Parti lideriniz iyi konuşabilir, hitabı iyi olabilir, haklı konuları da dile getirebilir ancak gelen reaksiyonları değerlendirebileceğiniz hizmeti, teşkilatiniz veremiyorsa hiçbir şekilde bu OY’a dönüşmüyor. Yapılan mücadeleler bireysellikten öteye gidemiyor.
Vatandaşlık görevi dedim, AKP’nin zaten yeterince kadrosu kumanyası var, şu Referandum’da CHP de sandık müşahidi ihtiyacı varmış duyumu üzerine mail göndererek istenirse görev alabileceğimi belirttim. 2-3 gün sonra merkezden bu konu ile ilgili kişinin adres ve telefonunu gönderdiler. Hemen aynı gün arayarak bu isteğimi gerekli kişiye bildirdim. Mail ile de iletmemi istediler, e tabii makul bu da. Ancak bugün 3. hafta bitiyor ve ben artık gelmeyeceğine neredeyse emin olduğum maili bekliyorum.
Konuyu tüm parti ve görüşlerden uzak olarak değerlendirmemiz gerekiyor. Bir partinin başarılı olabilmesi için öncelikle kendi teşkilatını iyi çalıştırabiliyor olması gerek. CHP’li birtakım belediyelerin kadınkolları ile ilgili çok güzel çalışmalar yaptığını görüyoruz, ancak bu genel anlamda bir partinin başarısı değil, bireysel anlamda bir mücadeleyle seslerini duyurmaya yönelik.
Yukarda belirttiğim konuyu anlattığım arkadaşlarımdan onların da türlü türlü tecrübelerini dinledim. Kimi bir partiye üye olmayı bile başarmış, daha sonra işleyişten memnun kalmadığı için uzaklaşmış. Şimdi koli koli “Evet” poşetleri ile mahalle aralarına dağılmış AKP’lileri görüp ” ama bu da yapılmaz kardeşim ! Bu oy satın almak ,insanların zor durumundan yararlanmak ” diye görüyor olabilirsiniz. Ben çalışan gönüllüleri ve organizelerini görüyorum baktıkça . Malesef insanların ihtiyaçları, çocuklarının önüne koyacakları 1 tencere yemeğin önemi , devletin geleceğini belirleyen OY’unun önünde…
Halkın ciddi bir bölümü gidişata muhalefet. Ancak muhalefetine ses/yüz olarak kimseyi bulamamış olmaları yüzünden gösterilerinde ” Türk Bayrağı” veya “Atatürk resmi” taşıyarak itirazını dile getirmeye çalışıyor. Aslında ne kadar yanlış yapıyoruz, aynı topraklarda yaşayan bir grubun diğerine Türk bayrağı göstererek ben senden daha milliyetçiyim demesi, diğer grubun ise gösterilerine ” tekbir “getirerek siz de zaten “dinsizsiniz” der gibi cevap vermesi iplerimizi ne kadar da geriyor. Mısır’da rahmetli olmuş Rabia’dan ve temsil ettiği 4 parmaktan HiÇ konuşmayalım mümkünse ! Bu gidişattan düzgün, birbiri ile barışık bir toplum, yönetilebilir bir halk beklemek mümkün mü?
Terslale / Başak Sinan
Bir yanıt yazın