“Bu Dünyadan bir İnce Gagalı Kervançulluğu” geçti!
Henrik Grönvold; Moskova 1902
İnce gagalı çulluk muhtemelen yaşam alanlarının giderek daha rahatsız hale gelmesi nedeniyle şanssızdı…!
Genellikle küçük bir habitatla sınırlı olan türler en hızlı şekilde etkilenir. Ancak artık geniş bir yayılış alanına sahip bir kuş türünün neslinin tükendiği ilan edildi: ince gagalı çulluk (Numenius tenuirostris). Bununla birlikte, Avrupa’nın karaya özgü ilk kuş türü de yok oldu.
İnce gagalı çulluk, modern zamanlardan bu yana, yani insan etkisiyle nesli tükenen üçüncü Avrupa türü olarak büyük auk ve Kanarya istiridye avcısından sonra gelir.
Kraliyet Kuşları Koruma Derneği’nin (RSPB) IFLScience’a atıfta bulunarak yaptığı açıklamada, “Bu, ana kara Avrupa, Kuzey Afrika ve Batı Asya’da bir kuş türünün bilinen ilk yok oluşudur.” dedi. “Üreme alanlarında ve diğer alanlarda ince gagalı çulluğun kanıtlarını bulmak için onlarca yıldır kapsamlı çabalar sarf edildi, ancak hepsi başarısız oldu.”
Yürüyen kuş en son 1995 yılında Fas’ta görüldü ve o zamandan bu yana güvenilir bir kanıt bulunamadı. Londra’daki Doğa Tarihi Müzesi’nden Alex Bond liderliğindeki ve tüm bulguları bir çalışmada derleyen bir ekip, artık türün neslinin tükendiğini ilan etti. Araştırma grubu, 19. yüzyılın sonlarından bu yana müze örneklerini, fotoğrafları ve raporları değerlendirdi. Buradan tek bir hayvanın bile hayatta kalmama ihtimalinin yüzde 99,6 olduğu sonucuna vardı. Araştırmaya göre, 1995’ten sonra görülen birçok potansiyel olay, benzer çulluklarla karıştırılmasından kaynaklanıyordu.
Daha az sulak alan ve artan savaş bölgeleri
Pek çok göçmen kuş gibi, ince gagalı çulluk da kısa yaz boyunca Kazakistan ve Rusya’nın orman bozkırlarında ve bozkırlarında ürer. Diğer kuşlar güneye doğru göç ederken, ince gagalı çulluk kuşu göçü sırasında bir süre Avrupa’nın Akdeniz’deki dinlenme alanlarında geçirdi ve kışı Kuzey Afrika ve Batı Asya’da geçirdi. Bunlar göçmen kuşların sıklıkla avlandığı bölgelerdir. Pek çok müze örneği İtalya’dan geliyor.
Uzmanlar, bir türün yok olmasının nadiren tek bir nedenden kaynaklandığını kabul ediyor, ancak yolculuğunun her iki ucundaki habitat kaybının da muhtemelen önemli bir rol oynadığını vurguluyor. Sibirya’da giderek daha fazla turbalık alan tarım amacıyla kurutuluyor. Akdeniz bölgesindeki sulak alanlar da giderek parçalanıyor ve kirleniyor.
Ayrıca hayvanlar, Irak ve İran’ın güneyindeki Yemen ve Mezopotamya bataklıkları gibi savaş bölgelerinde de kışladılar. İkincisi, isyancıları koruyan yerel topluluklardan intikam almak için 1991 yılında Saddam Hüseyin tarafından boşaltıldı. Araştırmacılar, kuş gribinin büyük yabani kuş popülasyonlarını yok etmesinden önce türün öldüğünden oldukça emin, ancak hastalığın daha erken bir dönemde ortaya çıkması da göz ardı edilemez.
Başarısız arama
İnce gagalı çullukların 1995’ten sonra Fas’taki son kışlaklarında görünmemesinin ardından, üreme alanlarını bulmak için birkaç sefer başlatıldı, ancak başarılı olunamadı. Yuvalara ilişkin kaydedilen tek gözlemler 20. yüzyılın başında Sibirya’dan geldi, ancak üreme alanları daha güneye taşınmış olabilir. Türün muhtemelen hiçbir zaman büyük bir popülasyonu olmadı. Uzun bir ömre sahip olma ve çok az yavruya sahip olma eğilimi de onları özellikle savunmasız hale getirdi.
“İklim değişikliği devam ederse statü bu olacak. Kuşlar için işler daha iyiye gitmeyecek”.”İklim değişikliği, habitat tahribatı ve kirlilikle mücadele etmek onları korumanın en iyi yoludur.” İnce gagalı çulluğun ardından benzer yaşam tarzına sahip diğer türlerin gelebileceği korkusu var. Birdlife International’dan Alex Berryman, “Soyu tükenen kuş türlerinin yüzde 90’ı ada türleridir” diyor. “Fakat adaların yok oluşu dalgası yavaşladıkça karadaki yok oluşlar artıyor.”
İnce gagalı çulluk da sıra, nesli tehlike altındaki Türlerin Kırmızı Listesini hazırlayan Uluslararası Doğayı Koruma Birliği’ne (IUCN) geldi.Raporu inceleyecek ve kuşun, IUCN’ye göre nesli tükenen 164 kuş türü arasında yer alıp almayacağına karar verecek. Kasım 2024.