Ani hava değişiklikleri, etkisini yapağıda gösterir. Olumsuz koşullar altında tek bir tiftik kasılmalar gösterecek ve bu da onun “esnemesini” ve “gerilmesini” büyük ölçüde azaltacaktır. Bu nokta, Dr. William McMurtrie’den yapılan alıntıda tamamıyla ele alınmıştır ve burada daha fazla belirtilmesine gerek yoktur.
Angora keçilerinin ilk yetiştiricilerinden biri olan ve iyi gözlem ve nadir muhakeme yeteneğine sahip bir adam olan John S. Harris, en iyi ve en düzgün tiftiğin otlarla beslenen keçilerden geldiğini söylüyor. Keçiler için fırçanın “turta” olduğunu ve biraz turtanın zarar vermeyeceğini, ancak her turtanın iyi olmadığını söylüyor. Bu, çoğu yetiştiricinin görüşüne aykırı olsa da, bu kadar uzun süredir keçi yetiştiren birinin deneyimi aceleyle bir kenara bırakılmamalıdır.
S. C. Cronwright Schreiner şöyle diyor: “Eğer keçilerin yapabilecekleri en iyi yapağıyı üretmeleri gerekiyorsa, onların kesintisiz olarak iyi durumda tutulması gerekir. Başta çalılar ve aromatik bitkiler olmak üzere çeşitli yiyeceklere sahip olmaları ve aktif bir yaşam sürmeleri gerekir; mümkünse içme suyuna sahip olmalılar ve tozdan uzak tutulmalılar; kesinlikle gerekli olmadıkça toplanmamalı (veya dökülmemeli); temiz uyku yerleri olmalı ve bir arada kalabalık olmamalıdır.
Yazarın görüşü, yapağının uzunluğu, mukavemeti ve inceliği ile ilgili birçok önemli noktanın bilimsel deneylerin konusu olması gerektiği ve bu deneylerin yem ve iklimin etkilerini de içermesi gerektiği görüşündedir. Bu nitelikte bir incelemenin sonuçları, her ikisinde de aynı koşulların geçerli olması nedeniyle, yıllık yün üretimi 289.000.000 pound olan ülkemiz koyun endüstrisi için olduğu kadar, büyüyen tiftik endüstrisi için de cevap verecektir. lifler.
Tiftik fiyatları.
Ankara keçilerinin bu ülkeye getirilmesinden sonraki ilk birkaç yılda tiftik için elde edilen tanınmış fiyatlar hakkında uzun bir bölüm yazılabilir; ancak o dönemde bu ülkede yapağı üretebilecek bir fabrika bulunmadığından, üretilen tiftik miktarı çok sınırlı ve kalitesi belirsiz olduğundan ve o dönemde yapılan satışlara ilişkin elimizde kesin bir veri bulunmadığından, Zaman zaman değinilen devasa fiyatlara rağmen, o dönemin fiyatlarını tartışmanın hiçbir yararlı amaca hizmet etmeyeceği görülüyor. Bu nedenle, günümüzün tiftik yetiştiricilerini ilgilendiren fiyatlar olduğundan, mevcut fiyatlara dikkat edilecektir. Önceki paragraflarda niteliklerin değişmesiyle ilgili söylenenler
Tiftik bağları şüphesiz ki fiyatın bu olduğu düşüncesini akla getirmiştir.
aynı zamanda çok değişkendir ki bu doğrudur. Bu kalite değil.
NOT:
Ankara keçisi, Ankara’ya has bir keçi ırkı. Ataları, 13. yüzyılda Orta Asya’dan Anadolu’ya göçen Türkler tarafından, Hazar Denizi’nin doğusundan getirilmiştir.
1838 yılında ise , padişah izni ile 6 adet keçi Güney Afrika’ya götürüldü, üretildi; şimdi tiftiğin Fransızcası olan MOHAİR markası ile dünya tiftik ticaretini ellerine aldılar.
Türkiye’de ise ; 1958 de 6 milyon keçiden 3 000 ton tiftik elde edilmişken, 2019 yılı itibariyle 85 000 keçiden 150 ton tiftik üretilmiş.
Altınla veya elmasla kıyaslamaya gerek yok…!
saygilarimla
Selen Atasoy
Yazıları posta kutunda oku