Sosyal Sorumluluk Projesi Gibi Filmler

Gün geçmiyor ki Türkiye gündeminde şaşırtan bir şeyle karşılaşmayalım!

Misal; vakti zamanında muhalefet partisinin önerdiği “Uyuşturucu İle Mücadele” başlıklı komisyon önerisi Cumhur İttifakı oluşumuyla siyaset yapan iktidar partisi ve onun destekçi kanadı üyelerinin oylarıyla ret edilmişti.

Gerekçe ise bu faaliyetlerin Sosyal Hizmetler komisyonunda zaten yürütüldüğü ve yeni komisyona gerek olmamasıydı.

Akabinde “uyuşturucu komisyonu diyerek, uyuşturucuya özendiriyorlar” teziyle bu ret kararı savunuldu.

Yeri geldiğinde “yetmez ama evet!” diyen bu üyeler nedense böylesi önemli bir toplumsal sorunla mücadele girişimine “mevcut oluşumlar yeterlidir, hayır!” demeyi daha uygun buldu, üstelik bu ret kararının alındığı dönemde BM’in 2018 Dünya Uyuşturucu Raporu’nda uyuşturucu trafiği açısından en tehlikeli bölgelerin başında maalesef Türkiye’nin geldiği bilgisinin altı çizerken…

Birleşmiş Milletler Uyuşturucu ve Suç Ofisinin (UNODC) 2021’de yayımlanan son raporuna göre ise dünya genelinde en az 275 milyon kişi uyuşturucu kullanıyor ve bu kişilerin yüzde 13’ü (yaklaşık 36 milyon) uyuşturucu bağımlılığı nedeniyle tedavi görüyor.

Dolayısıyla dünya genelinde uyuşturucu kullanımının her kıtada ve yaş aralığında artış gösterdiğini düşününce devlet, kamu kurumları, sivil toplum kuruluşları, emniyet ve ailelerin topyekûn mücadelesi olsa da bunların yeterli olduğunu düşünüp olası herhangi bir yeni desteği ret etmek de doğrusu pek akıl kârı gibi durmuyor.

Sosyal sorumluluk projesi gibi filmler

Türk sineması bu gibi konulara çok eğilmese de dünya sinemasında çokça örneğini gördüğümüz; uyuşturucu kullanımının kişide fizyolojik, psikolojik ve sosyal anlamda ciddi yıkımlar meydana getirdiği konusunda farkındalık sağlayan hikayeleri beyazperdede seyredince, sizce “bu filmler uyuşturucuya özendiriyor” diyebilir miyiz?

Aksine, bu tür filmlerin her biri esasında sosyal sorumluluk projesi gibi seyircinin farkındalığını artıran yapımlar değil midir?

Bir eve dönüş hikayesi

“Bir ailenin Noel arifesindeki bir günü…”

2018 yılında vizyona giren, Julia Roberts ve Lucas Hedges’in başrollerini paylaştığı Ben Is Back bu kapsamda sosyal sorumluk mahiyetindeki konusu nedeniyle ilgiyi hak eden filmlerden biri.

Madde bağımlısı bir gencin Noel arifesinde ansızın ailesinin evine geri dönmesiyle birlikte gelişenleri konu edinen film eleştirmenlerce Peter Hedges kariyerinin en iyi filmi olarak nitelendiriliyor ve Amerika’da devam eden opiat bağımlılığına da dikkat çekiyor.

Her ne kadar seyirci olarak kendisini çoğunlukla Pretty Woman, My Best Friend’s Wedding ve Notting Hill gibi romantik komedi filmleri ile özdeşleştiriyor olsak da bundan sonraki rol seçimlerinde bu türden uzaklaşacağını söyleyen Julia Roberts güçlü performansıyla bu filmi, doğrusu klişe bir B sınıfı aksiyon filmi olmaktan da kurtarıyor.

Filmin Noel arifesinde geçmesi, Ben’in beklenmedik bir şekilde eve dönmesi ilk anda sıradan bir komedi ya da slasher filmi intibası uyandırsa da özellikle ikinci yarısından sonra film insanı karanlık bir aile melodramının içinde sürüklüyor.

Rehabilitasyondan çıkmasına izin verildiğini iddia ederek Noel’de ailesinin yanına dönen Ben annesini mutlu etse de Holly uyuşturucu bağımlısı oğlunun kendisini kontrol edebileceğine dair şüphelerini saklayamıyor.

Oğlunun iyileştiğine inanmak isteyen Holly rahatlamış ve misafirperverdir ancak bir taraftan da onun temiz kalmasına karşı dikkatli davranması gerektiğini düşünüyor.

Neredeyse düşmanca davranan üvey baba ve abisine güvenmediğini açıkça belli eden kız kardeş ise Ben’in uyuşturucuyla ilgili davranışlarının neden olduğu geçmiş tecrübelerinden dolayı bu dönüşün doğru olmadığına inanıyor.

Aile ve uyuşturucu bağımlılığı ile ilgili bir dram

Bir ailenin çalkantılı geçen 24 saatini kadrajına alan Peter Hedges’in aile, umut, güven, şüphe, bağlılık, bağımlılık ve cesaret konularında bolca malzemesi olan zekice yazılmış hikayesinin tadını çıkartmak istercesine işleri biraz karıştırdığı, seyirciyi şaşırtmaya çalıştığını film boyunca görmek mümkün.

Filmin genel olarak yumuşak bir anlatımı var ama yine de Ben’in sürekli değişen perspektifinde olacakları kestirememenin verdiği gerilim hissediliyor.

Yönetmenin aynı zamanda oğlu olan Lucas Hedges’in hayat verdiği Ben karakterini tahlil etmek gerekirse; o çekici, hassas ve iyi bir insandır, ama aynı zamanda kötü niyetli, aldatıcı ve yıkıcı tarafları da yok değildir.

Diğer aile üyeleri onu sevdikleri kadar nefret de ediyorlar ve ona acıdıkları kadar onu suçluyorlar, hatta onları daha önce hayal kırıklığına uğrattığı için bunu yeniden yapmasını bekliyorlar.

Ona güvenme ve güvenmeme noktasında bir ikilemin var olduğu ortamda Ben’in kendisine veya ona en yakın olanların hayatlarına daha fazla zarar vermesi ihtimalini beklemek, gerilimi gittikçe yükseltiyor.

Ben’in böylesi bir ortamda ne zaman samimi olduğunu ve ailesinin güvenini ne zaman sömürdüğünü anlayabilmek de pek mümkün olmuyor ama o aynı zamanda, gerçekten bir kurban.

Merak, sınırlarını aşma çabası, özenti, duygusal boşluk içerisinde bilerek ve isteyerek bu durumun içine düşmüş değil çünkü bir spor yaralanmasını tedavi amacıyla doktorunun zararsız olduğunu iddia ettiği ağrı kesicileri kullanmasıyla bağımlılığı başlıyor.

Bir annenin sevgisi en güçlü sevgidir

Bağımlılık ve rehabilitasyon filmin ana odak noktası olsa da filmin insan ilişkilerini deştiği, çok çekişmeli anları da var.

Mesela; Neal Beeby “eğer siyah olsaydın şimdiye kadar hapiste olurdun” derken bir toplumdaki çifte standarda dikkat çekmekten çok Ben’in karısının dikkatini çalma şeklini, bir annenin oğluna karşı hissettiği koşulsuz sevgiyi kıskandığı düşünülebilir.

Oğluna güvenmekle sorumluluk almak istemek arasında ikna edici bir performans sergileyen Holly Burns’un göz hapsini Ben “aşağılayıcı” bir tavır olarak algılarken bir taraf bu kontrolü “aşk” olarak tanımlıyor.

Ben Is Back, bir hırsızlık olayını çözmenin yanı sıra geçmişin en derin bölgelerinde tehlikeli bir yolculuğa dönüşen, anne-oğul arasındaki sınırlamaları aşmaya çalışan bir soruşturma süreciyle seyircinin karşısına çıkıyor.

Yönetmen: Peter Hedges / Oyuncular: Julia Roberts, Lucas Hedges, Courtney B. Vance, Kathryn Newton, Rachel Bay Jones, David Zaldívar, Alexandra Park, Michael Esper, Tim Guinee, Myra Lucretia Taylor, Kristin Griffith, Jack Davidson, Mia Fowler, Jakari Fraser, Cameron Scott Roberts, Jeff Auer, Henry Stram, Bill Buell, Sandra Caldwell, Nathalie Carvalho, Emily Cass McDonnell, Jocelyn Bioh, Gamze Ceylan, Marquise Vilson, Michelle Hedges, Karen Willock, Leon Addison Brown, Bevan Thomas, Crystal Bock, Melissa van der Schyff, Rosalie Tenseth, Michael David Baldwin, Ian Stark, Anna Lee Warren, Avery Soto, Vincenzo James Harty, Olivia Etchings, Kameron S. Holder, Daniella Guigliano, Julien Tornelli, Nigel, Alexandra Abrams, Jayden Abrams, Elwaldo Baptiste, Rich Campbell, John Cashin, Teddy Cañez, Rosemary Howard, Matthew Iacono, Nicolai Kabana, Joseph Kinney, Faith Logan, Jessica Jacoby Mingalone, Eduardo Muniz, Robert Myers, Sammy Peralta, Shaun Rey, Rowan Olivia Tarmy, Jessica VanOss, Frankie Verroca, Lilyana Weaver, Genevieve Hye Jung Yoo / Süre: 103 dakika