Bugün sosyal medyada gezerken rahmetli Zeki Müren’in “Dost Bildiklerim” şarkısını gördüm.
İnanın defalarca dinledim.
Onda ki o ses.
Onda ki o berrak Türkçe.
Onda ki o sadeliğe hayran olmamam ne mümkün.
Bütün kelimelerin hakkını veriyor, üstlerine basa basa tek tek.
Günümüz kimi sanatçılarının, inanın bazen ne dedikleri anlaşılmıyor.
Rahmetli Zeki Müren, “SANAT GÜNEŞİ” sanı ile “PAŞA” sanını fazlası ile hak eden bir değerdi.
Zeki Müren bununla da anılmaz:
O’nun esas, bu ülkenin göz bebeği değerlerine yaptığı bağış ve katkılarla anmak da gerek.
Ne mi yaptı demektesiniz?
Aklıma gelenleri hemencecik aktarayım.
Bildiğiniz gibi Kıbrıs Barış Harekâtında, Batı ve ABD bize ambargo uygulamıştı.
Zeki Müren, 27 dairesini Türk Silahlı Kuvvetlerimize bağışlamıştı.
O günün parasıyla 500 milyon lirayı da ordumuza bağışlamıştı.
Kore Gazilerine verilecek 24 ayar altın madalyonun tamamının da parasını Paşa Z. Müren karşılamıştı.
Bitti mi?
Elbette hayır.
Tarihe “Çanakkale Geçilmez.” Notunu düşüren Çanakkale şehitliğimizin düzenleme parasının da önemli bir kısmını Paşa Z. Müren karşılamıştır.
Ayrıca pek çok alanda pek çok kişi ve kuruma da hatırı sayılır bağışlarda bulunmuştur.
Bütün bunları neden mi yazıyorum?
Gerçek “PAŞA” kimdir anlamanız adına.
Bizim bir paşamız vardı. Arkadaşlarınca pek kabul görmeyen!.
O paşa, TSK kazandığı, biriktirdiği (Nasıl biriktirdiyse) parayla ne yapmıştı biliyor musunuz?
Memleketine Cami.
Tercih kendilerinindir.
Saygı duyarım.
Resmi paşa, ahretini kurtarmak için çalışmıştır.
Bizim samimi ve gönüllerin paşası da ülkeyi ve ülkenin manevi değerlerini (Din, namus, özgürlük, vatan ve bayrak) kurtarmak adına iş yapmıştır. Mekanı cennet olsun.
Soru şu:
Sizce gerçek “PAŞA” kim?
Esen kalınız. Nazım PEKER