Muhacirlerin ve mültecilerin kabulü

İskân kanunundan bir bölüm
( Resmî Gazete ile neşir ve ilânı : 21/VI/1934 – Sayı : 2733 )

Fasıl: I
Muhacirlerin ve mültecilerin kabulü
ÜÇÜNCÜ MADDE — Türkiyede yerleşmek maksadile dışarıdan, münferiden
veya müçtemian, gelmek isteyen Türk soyundan meskûn veya göçebe fertler ve
aşiretler ve Türk kültürüne bağlı meskûn kimseler, işbu kanunun hükümlerine göre Dahiliye vekilliğinin emrile kabul olunurlar. Bunlara (muhacir) denir. Kimlerin ve hangi memleketler halkının Türk kültürüne bağlı sayılacağı icra Vekilleri
Heyeti kararile tesbit olunur.
Türkiyede yerleşmek maksadile olmayıp bir zaruret ilcasile muvakkat oturmak üzere sığınanlara (mülteci) denir. 4 üncü maddede yazılı sebepler bulunmayan mülteciler, Türkiyede yerleşmek isterler ve bunu yazı ile bulundukları yerin
Hükümetine bildirirler ise muhacir muamelesi görürler, öbür mülteciler için vatandaşlık kanunu hükümleri tatbik olunur.
Dahiliye vekilliği muhacirlerin ve mültecilerin alınma yollarını gösterir bir talimatname hazırlar.

DÖRDÜNCÜ MADDE — A : Türk kültürüne bağlı olmayanlar,
B : Anarşistler,
C : Casuslar,
Ç : Göçebe çingeneler,
D : Memleket dışına çıkarılmış olardar Türkiyeye
muhacir olarak alınmazlar.
Bulaşık hastalıklılar doğrudan doğruya Hükümet hastanelerine gönderilip orada parasız tedavi olunurlar.

BEŞİNCİ MADDE — Hususî bir ahit dolayısile Türkiyeye mecburî olarak gelenler yapılan muahede hükümlerine ve Hükümetçe verilen kararlara göre alınırlar.

ALTINCI MADDE — A : Muhacirler sınırlardan girdikleri veya nakil vasıtalarından çıktıkları yerin en büyük mülkiye memuruna kendilerini ve ailesi fertlerini yazdırıp bir « muhacir kâğıdı » almağa ve bir vatandaşlığa girme beyannamesi imzalamağa mecburdurlar. Muhacir kâğıdı muvakkat doğum kâğıdı yerine geçer ve bir yıl muteber tutulur.
B : Muhacir olarak alınanlar, İcra Vekilleri Heyeti kararile, hemen vatandaşlığa alınırlar. Küçükler baba ve analarına veya hısımlarına bağlı tutulurlar. Kimsesiz gelen küçükler, yaşma bakılmaksızın, vatandaşlığımıza geçirilirler.

YEDÎNCİ MADDE — A : Türk ırkından olup Hükümetten iskân yardımı istememeyi yazı ile bildiren muhacirler vo mülteciler Türkiye içinde istedikleri yerde yerleşmeğe serbest bırakılırlar. Hükümetten iskân yardımı isteyenler Hükümetin göstereceği yerlere gitmeğe mecburdurlar.
B : Türk ırkından olmayanlar, Hükümetten yardım istemeseler bile, Hükümetin göstereceği yerde yurt tutmağa ve Hükümetin izni olmadıkça buralarda kalmağa mecburdurlar, izinsiz başka yere gidenler ilk defasında yerlerine çevrilirler. Tekerrürü halinde İcra Vekilleri Heyeti kararile. vatandaşlıktan düşürülürler.
C : Türkiyeye geldikleri tarihten itibaren iki yıl içinde iskân istemeyen muhacir
ve mültecilere iskân yardımı yapılamaz.