ORMANA NEDEN KORULUK DERİZ?

Türklere göre; yaratılan her şeyin bir ruhu vardır. Bu yüzden Türkler, yaratılan her şeyde Tanrı’nın ruhu olduğuna inanırlardı…

BİZ TÜRKLER, ORMANA NEDEN

“KORULUK” DERİZ? (*)

Hiç düşündünüz mü, Türkler ormana neden “Koruluk” derler?

Biz Türkler dinimizin gereği olarak doğaya saygı duyarız. Bizler için ateş, hava, su ve toprak önemlidir…

Fakat bu saydıklarımın yanı sıra biz Türklerde önemli bir element daha var. O da ağaçtır, ağaç elementi.

Türk kozmoloji (evren bilimi) düşüncesinde Ağaç, element olarak kabul edilmiş ve 5 nci unsur olarak yerini almıştır.

Türkler ormanın “ruhu” olduğuna, orman ruhunun tüm canlıları koruduğuna inanırlar. Bu düşünceye ise “animizm” adı verilir.

Yani Türklere göre; yaratılan her şeyin bir ruhu vardır. Gök Tanrı adı verilen ve Batıni yani bilinmeyen ve görünmeyen Tanrı’nın zahiri görünümleri elbette yarattığı her şeydi. Bu yüzden Türkler, yaratılan her şeyde Tanrı’nın ruhu olduğuna inanırdı.

Türkler Ormana girip hayvan avlayacakların da, “Tayga” adı verilen Orman ruhundan bile izin alırdı. Boş yere hayvan öldürülmezdi. Aynı şekilde bir ağacı kesmek zorunda kalırlarsa yine bu ruhtan izin alınırdı. Orman tüm canlıları ile bir bütün ve kutsaldı…

Yine Türklere göre, Türkler için Ormanı oluşturan ağaçlar, Gök Tanrı’nın kapısı sayılan Kutup Yıldızı ile bağlantılı kozmik yollardı. Bu kozmik yollara zarar vermek Tanrı ile insan arasındaki iletişimin yok olması demekti. Bu yüzden Türkler Orman’a “KORULUK” adını verir…

Hem Ormanı hem de Orman içinde yaşayan hayvanları koruyan Orman Ruhu’nu kastederler. Orman Ruhu bu hayvanları korur gözetir. Bunun dışında KORULUK adı elbette insanlara da bir mesaj verir.

Ağacın, hayvanın ve tüm doğanın bir sahibi olduğu, onların bu sahip tarafından korunduğu, ama Gök Tanrının gölgesi olan insanlarında Ormanı, Hayvanı ve tüm doğayı koruması gerektiği mesajını da verir.

Eski Türkler Geyiklerin gezdiği Ormana da “KORULUK” adını vermiştir. Çünkü Türk Kağanlar bu geyiklerin avlanmasını yasaklamış ve bu korunaklı ormanlarda geyikleri koruma altına almışlardır. Türkçedeki “SIĞIN GEYİK” tabiri de buradan gelir. Kağanlar geyikler için sığınaklı ormanlar hazırlamışlardır.

Umarım atalarımızdan gelen bu kadim geleneksel bilgileri yeterince anlayabilir, Tanrının sessiz yaratıkları olan ağaçları, hayvanları, Tanrının kendisinden onlara ruh üflediğini unutmayarak koruyabiliriz.

————————————————-

(*) Kaynak; Türk Uygarlıkları ve Medeniyetler Tarihi.