GÖRMEK İÇİN BAKIN 

GÖRMEK İÇİN BAKIN 

Çocukluğumuzda anne ve babamızın sözlerini anladığımız zamanlarda ‘’ bak kuş uçuyor ‘’ veya ‘’ oğlum bak bu ağaçkakan’’ dediklerinde, döner bakardık o yana . Kuşu tanımlardık. Kanatlı uçan bir hayvanın kuş olduğunu bilincimize yazardık. O küçük beynimizle çevreyi anlamaya çalışırdık. ‘ Kızım önüne bak, çamur var, dikkat etmessen üstün kirlenir ’.  Çocukken verilen bu emirler hep bakmak fiili üzerinden olurdu. Çocukluk çağımızın geçip de okul çağımız geldiğinde , ‘Oğlum bak, bu gideceğin okul’ dedikleri zaman, okul çağımızın başlamış olduğunu anlardık. Yinede okul, bizim için, daha doğduğumuzda başlamıştı. Ancak biz idrak etmeye başlamamızla bilinç kazandık.   

İlk Okulun bize faydası varmıydı, diye bazen konuşulanları dinlerim. İlk okul bir çocuğun temel eğitimini aldığı yerdir. Bunu parçalayıp 4 lere bölmenin yanlış bir işlem olduğuna inancım tamdır. Tanıdığım bütün aydın insanlar bu konuda haykırdılar, amma kanunu çıkaran iç güçler, bu gerçeği görmekten uzaktılar. Üzerinden bir sene geçti, tarikatın verdiği talimatla değişen tevhidi tedrisat kanunun bir işe yaramadığını yeni fark ettiler. 

Şimdi ise yeni bir uygulamaya geçeceklerini söylemekteler. Geçtiğimiz 17 senede 22 kez değişen bir eğitim sisteminde yetişen çocuklara acımaktayım. İlk okula başladığım 1947 senesinden bu yana, her siyasi iktidar kendi kafasına göre bir tedrisat yönetmeliği çıkarıp, uyguladığı için, gelecek genç nesil çocuklar, kendi doğrultularında eğitilmek istendi. Ne kadar sakıncalı olduğunu geçtiğimiz son 30 senede izledik. Sanki arka bahçede fidan yetiştirmeye çalıştıklarını sanırsınız.  

Gelen her iktidar ülkemizi, sadece eğitim sisteminde deneme tahtası yapmadılar. Ekonomi stratejileri konusu da, bu garabet sisteminin deney tahtası olmaktan kurtulamadı. Ekonominin olmazsa olmaz kuralları vardır ve bu kuralları doğru tatbik etmezseniz, çöküş kaçınılmazdır. Dünyada bir benzeri olmayan konulara meraklı idare, yönetim şeklini de dünyada denenmemiş ve bir benzeri olmayan mecraya sokunca, ülkemde her konu kıraathane edebiyatı haline dönüşmesi kaçınılmaz oldu. 

Hani kahve hanelerde evvelden miskinler kağıt oynarlarken kahveciden bir yaz-boz tahtası isterler ya, şimdi ise kağıt ve kalem istemekteler. Yaz Boz tahtasına oynanan oyunun rakamsal değerleri yazılırdı. Oyun bitince de bir silgi marifeti ile yazılan değerler silinir, bir başka oyuna geçildiğinde, değerler  yeniden yazılırdı.  İşte bu durumu anlatan cümle ise ‘YAZ BOZ TAHTASI’olarak ifade edilir. Bu gün ülkemdeki yapılan bir çok uygulama ‘yaz boz’ tahtasını andırmakta. 

Bu gün memleketimizde çeşitli dönemlerde eğitilmiş binlerce insan, çok çeşitli eğitimlerle yetişmiş olduğundan, çok değişik bakış açılı insanların bir arada yaşadığı bir ülkedeyiz.  Hiç bir zaman aynı bakış açısını  paylaşamıyoruz. Bu tamamiyle ayrı dönemlerde eğitim almış, ayrı görüşlerle yetiştirilmiş insanların bir arada yaşamaya çalışmasından kaynaklandığını düşünürüm. 

Ancak matematik pozitif bir bilimdir. İki artı iki dört eder. Bilhassa ekonominin kurallarını matematik kuralları gibidir, değiştiremezsiniz. İki artı iki beş etmez. Bunu kimseye inandıramazsınız. Hele ülke ekonomisi söz konusu ise, olmayacak duaya amin demek gibi bir konudur. Hazretin biri de çıkıp’ Ekonomik model tutmazsa üzülürüm’  diyen birHükümet yetkilisi, neyi ifade etmek istediğini tahmin ediniz. Bir gazetecinin sorusu ‘ Ya Tutmazsa Sayın Bakan‘ ? Cevapsız kalmış. Bu yetmezmiş gibi bir de bir akademisyen ‘O Hal ilanına hazırlıklı olmamız gerekir ‘ Hiçbir şey bilmiyorsanız, bari susunuz.

Türkiye’nin ekonomik gidişatına sadece kıraathanenin yaz boztahtasıymış gibi bakmayın, görün artık,  bu iş kötüye gitmekte, ve konulara sadece uzaktan bakmakla kalmayın, dikkatli inceleyin ve ne olur tirene bakar gibi değil,  Görmek için bakın, diye bir sözüm geldi söyledim hem nalına hem mıhına.Metin Atamer