DEVŞİRME OSMANLININ TÜRK DÜŞMANLIĞI !

DEVŞİRME OSMANLININ TÜRK DÜŞMANLIĞI !

Hepimiz bize çocukluğumuzdan beri empoze edilen tarih öğretimiyle de Osmanlının torunları olmakla gurur duyarız. Peki Osmanlı da Türk olmakla gurur duyuyor muydu ya da kendini Türk olarak görüyor muydu?…Bu sorunun kesin cevabı Osmanlı’nın kendini Türk olarak nitelendirmediği hatta Türk kekimesinin anlamının Osmanlı için bir aşağılama terimi olmasıdır.


Osmanlılar için Türk’ün sözlük anlamı idrak-ı bilhak(anlayış yoksunu,cahil)di. Eğer birçok kişi merak edip Osmanlı belgelerini incelerse Osmanlı hanedanının birçok yazılı belgede kendini Türk olarak nitelemekten itinayla kaçındığını görecektir.


Gerçek şudur ki Osmanlı hanedanı birazda saltanatının diğer soylu Türk ailerince de tehdit edilmemesi için özellikle devletin üst kademelerine ve orduya Türk soylu halkın geçişini tamamen engelleme yoluna gitmiştir.


Bunun yerine devlet adamı ihtiyacını Avrupa ülkelerinden 7 yılda bir ve her bölgeden en az 40 kişi olaaak biçimde, 12-15 yaşlarındaki sağlıklı ve akıllı çocukları ailerinden zorla koparıp enderunda yetiştirerek karşılama yoluna gitti. Yani bahtsız anadolu Türklüğüne kendi soyundan gelen bir devlette hem ordu yönetimi olan komutanlık hem de devlet yönetimi yolu kapanmış oldu.


Osmanlı Devleti’nin gerileme dönemine kadar son Türk soylu sadrazamı Çandarlı Halil Paşa idi ve oda devşirme kökenli vezirlerin de etkisiyle Fatih Sultan Mehmet tarafından boğdurulmuştur. Böylece Osmanlı Devletinde başta sadrazamlık olmak üzere üst düzey yönetimi,Türk kökenlilerin elinden çıkıp hristiyan kökenli devşirmelerin eline geçmiştir.


Zoraki devşirmelerin ortak yönü şudur: Bu devşirmeler analarından, babalarından,kardeşlerinden,yurtlarından zorla sökülüp alınmış mutsuz kişilerdir. Daha çocuk yaşlarında aile ve yurtlarından alınmış bu devşirmelerden çok az sayıda olanı Osmanlı’yı ve İslam’ı tam olarak benimsemiş ve hayatları boyunca kin ve nefret duygularıyla dolu olarak bu nefretlerini Anaolu Türk halkına eziyet ederek açığa vurmuşlardır.

Osmanlı Devleti’ni yöneten devşirmelerin büyük çoğunluğu Anadolu Türklerini sürekli olarak aşağılamışlar,ellerine güç geçtiğinde asıp keserek malını, canını ırz ve namuslarını ellerinden alarak yapmadıkları rezillik bırakmamışlardır.


*Hırvat kökenli devşirme sadrazam Kuyucu Murat Paşa, Güney


Doğu Anadolu’da 70000 Türkmeni öldürmüş ya da diri diri kuyulara doldurmuştur. Aman dileyen Anadolu insanına Kuyucu’nun yanıtı ”Vurun şu pis Türk’ün başını olmuştur!”


*Osmanlı sarayının devşirme yazarlarından Hafız Ahmet Çelebi’nin 1499 yılında yazdığı şiirin bir kıtası şöyledir:


SAKIN Türk’Ü İNSAN SANMA

BİR AN BİLE OLSA TürkLE OLMA

Türk ELİNE ŞEKER OLSA,O ŞEKER ZEHİR OLUR

Türk’ÜN BAŞINI KESERKEN SAKIN GAM YEME

BABAN BİLE OLSA Türk’Ü ÖLDÜR.


*Fatih Sultan Mehmet’in sadrazamı Mehmet Paşa, Rum çocuğu bir devşirmeydi. Bu nedenle kendisi Rum Mehmet Paşa olarak anılırdı. Osmanlı’nın Karaman seferindeki kıyımın ve talanın durdurulması için padişiha yalvarmaya gelen yaşlı Türklere Rum Mehmet Paşa şu yanıtı verir.”NİCE SIZLARSINIZ AKILSIZ TürkLER! VATANIMIN,IRKIMIN ÖCÜNÜ SİZLERDEN KARAMAN ÜLKESİNDE ALMAYA MUVAFFAK OLDUM”


Osmanlının Anadolu Türklerine yaptığı zulümün listesi daha böyle uzar gider. Biz ise kendimizi, kendini Türk saymayan hatta Türklüğü aşağılayan bir hanedanın ve devletin torunları olarak görmeye hala devam ediyoruz. Ne mutlu ki AtaTürk ve onun silah arkadaşları Türk Milletinin en ihtiyacı olduğu anda çıktılar ve bizi Osmanlının köleliğinden, ALLAH”a kulluğa ; millet olmanın bilincine, atalarımız ve Türk olmamızla gurur duyduğumuz bu günlere getirdi

Osmanlı hiç bir zaman kendine Türk dememiştir, hatta birçok saraylı, şair, ozan Türklüğü reddedici söylemler eserler,şiirler yazmıştır.


Birkaç tespit:

1)Osmanlıda hiç bir zaman resmi dil Türkçe olmamıştır. Osmanlıca Arapça ve Farsça karışımı bir dil kullanmıştır. Türkçe konuşanlar sadece kırsaldaki halk olup, Türk sözcüğü sadece Anadolu köylüleri için kullanılırdı


2)Bütün kadın sultanlar, bütün padişah anaları, hep yabancı ırklardan gelmekteydi

3) Anadolu’da öldürülen Türk sayısı, Sadece Yavuz Sultan Selim zamanında 50.000 kadardır.


4)1912 yılında Sebilürreşat dergisinde çıkan bir yazıda; “Türk” deyiminin kullanılması, dinsizlik, kâfirlik sayılıyordu. “Türk hükümeti”, “Türk ordusu”, “Türk ülkesi” deyimlerinin Osmanlı halkı üzerinde rahatsızlık yarattığı biliniyordu.

5) Osmanlı Devleti’nde kamu ile ilgili belgelerde, Türkçe sözcüğe 1876 Anayasasına değin hiç bir zaman rastlanmadı.


6)İstanbul alındıktan sonra, Osmanlı yönetiminde, devletin en yüksek yürütme organları Türk’e kapalı tutulmuş, devlet adamlarının yetiştirildiği Enderun okullarına Türkler alınmamışlardır.


7) Osmanlı Türkmenlere “Etrak-ı bi idrak = anlama kaabiliyeti olmayan Türkmenler” derdi (bu ibare, Osmanlı döneminde Türkmenler’e yakıştırılan bir ibaredir).


8)Osmanlı şairlerinden Baki’nin, “Muhteşem Süleyman” olarak bilinen padişaha sunduğu bir şiirinin Türkçeleştirilmiş dizeleri şöyle:

“Her taç yoksulluk ve yokluk ehline baş tacı olamaz.

Ey hoca Türk toplumundan olanın başı kabadır.

Türk, sultan olma yeteneğinden yoksundur.”



Yine bir Osmanlı şairi olan Nef’i ise; “Tanrı, Türk’e irfan çeşmesini yasaklamıştır” demiştir.