AKP ile birlikte politikamıza yalan dolan ve yasa tanımazlık girdi…
Hem de 19 yıldan bu yana politikacılar tarafından bir alışkanlık, bir gelenek haline getirildi…
İktidarda kalabilmek için ellerinden ne geliyorsa, ne yapılmalıysa, ne söylenmeliyse onu yapıyorlar, onu söylüyorlar…
Muhalif kanat ise işi gücü bıraktı onların yalanlarını yakalamaya çalışıyor.
Yalanlarının üzerine gidiyor. Onları bulup gözler önüne koymak için uğraşıyor.
Neden?
Çünkü bu iktidarın peşinden hâlâ koyun sürüsü gibi giden ve ona kayıtsız koşulsuz bağlanan cahil, eğitimsiz bir kitle var.
İşte bu insanlarımıza gerçekleri gösterebilmek, onları aydınlatabilmek için kendilerini bu yalanları açıklamaya zorunlu hissediyorlar…
Gerçi yalanlar açıklansa da açıklanmasa da gerçekler su yüzüne çıkarılsa da çıkarılmasa da fazla değişen bir şey olmuyor. Çünkü yalan hiç bitmiyor ki…
Arkası geliyor. Yenilerini üretiyorlar. Yalan makinesi gibi çalışıyorlar sanki… Ya da eskilerine yeni kılıflar buluyorlar, yeni kılıflar hazırlıyorlar…
Bütün bu tertiplerin, uydurmaların da üstünde halkımızın bir bölümü için cemaat, tarikat, din, iman, şeyh, Şıh her şeyin üstünde ve önünde geliyor.
Onlar ne derse, ne söylerse, ne isterse o oluyor, ona inanıyorlar.
Peki, bundan önceki iktidarların döneminde yalan yok muydu, onların zamanında söylenmiyor muydu?
Elbette vardı. Elbette söyleniyordu…
Ama bu kadar açık seçik ve gözümüzün içine baka baka yapmıyorlardı bu işi. Bugünkü gibi iktidarı bir koruma, bir savunma aracı haline getirmemişlerdi.
Üstelik kendilerini iktidarda tutan bilinçsiz, eğitimsiz halka şirin görünmek; saydırıp sevdirebilmek için zaman zaman suçu muhaliflerin üstüne yıktıkları da oluyor.
Bu iftiraları politika sanıyorlar. Hem de gerçek bir politika… Yaptıklarıyla övünüyorlar, gurur duyuyorlar.
İktidarda kalabilmek, makamı, saltanatı koruyabilmek için her yolu deniyorlar. Yasaları, kuralları bile çiğniyorlar. Koltuk, makam, iktidar tek hedef…
Örneğim, muhalefetin mecliste kabul ettiği bir yasayı sonradan üye sayısını artırarak yeniden görüşüp, kendi istekleri doğrultusunda değiştirebiliyorlar.
Bir yasa tanımazlık, bir kural tanımazlık başını almış gidiyor…
Şimdiye dek hiçbir iktidar kabul edilen bir yasayı, üye sayısını yeniden artırarak değiştirme yoluna gitmemişti. Bunu da gördük…
Şimdiye dek böyle bir uygulamayla karşılaşmamıştık…
Bazen de verdikleri bilgilerde kendi kendileri ile çelişiyorlar. Şaşkınlığa düşüyorlar…
Maske, aşı, hasta sayısı, ölüm, salgın konusunda yöneticilerin açıklamaları çoğu kez birbirini tutmuyor. Birinin ak dediğine ötekisi kara diyor.
Bakanlar bir gün önce verdikleri bilgileri bir gün sonra düzeltiyorlar…
Örneğin sağlık bakanı bir konuşmasında aşılama işini Mayıs, Haziran aylarında bitireceğiz derken, bir başka konuşmasında bu hedefe sonbaharda ulaşacağını söylüyor…
En yetkili ağızlardan çıkan bazı haberler birbirine taban tabana zıt görünüm sergiliyor…
Bazen de bu salgın hastalık döneminde, halkımızı aptal yerine koyup, onları on bin kişilik spor salonlarında yapılan kongrelerde koyun koyuna, alt alta, üst üstte, bir araya getiriyorlar.
Lebalep dolu salonlarda insanlarımızı riske atıyorlar. Korona virüs vakası üçe dörde katlanıyor…
Gün gibi, güneş gibi her şey ortada…
Bi sürü maskesiz partili halay çekip, göbek atıyor. Çılgınlıklar, gösteriler yapıyor. Ve bir anda ortaya çıkan Filistin bayrakları ile binlerce insan bu pandemi ortamında protesto yapıyor…
Pandeminin yayılmasında bu kalabalıkların en etkili etmen olduğunu en cahil insan bile biliyor artık.
Ama bir AKP milletvekili çıkıyor, bu toplantı salonlarındaki kişiler arasında sosyal mesafe olduğunu, kameraların “yatay çekim” yaptıkları için halkın kalabalık göründüğünü ileri sürüyor.
Yani halkı aptal yerine koyuyor…
Ve İktidar, seçimlerin 2023 yılında yapılacağını söylüyor.
Ama ekonomik, sosyal ve siyasal koşulların kötü olması seçim sandığının sonbahar aylarında önümüze geleceğini haber veriyor. Durum bunu gösteriyor.
Biz yine de her şeye hazırlıklı olalım…