Anne olmak kolay değil,özveri ister,yürek ister.Anlayacağınız herkes anne olamaz.
Önce bulantılardan yemek yiyemeyeceksin,arkasından şeklin şemalin bozulacak,istediğin elbiseyi giyemeyeceksin.Kilo alacaksın ve doğum sonrası o kiloları verme derdi çıkacak başına.
Ağrılar,sızılar,düştü düşecek korkuları…Her ay doktor kontrolleri…Zorla yutturulan vitamin hapları…9 ay karnında taşıyacaksın.Sonra bir gün geliyorum diyecek,canından can koparak acılar ve ağrılar içinde minicik bir mucize girecek hayatına.Kucağına alıp da kokusunu içine çektiğinde bütün herşeyi unutacaksın.
Gece uykularını unutacaksın.Göğüslerin yara olacak zırıl zırıl kanarken sen ahlaya uflaya emzirmeye çalışacaksın.Kendi acını unutup aman emmezse telaşına düşeceksin.Ay ateşi mi çıktı ne!Yok yok,durmadan ağlıyor ondan…Pişik mi oldu?Gazını çıkaramadı,karnı ağrıyor derken gülücükler başlayacak…
Anne mi dedi,yok yok baba dedi…Bak bak dişi çıkmış.Aman aşılarını tam yaptıralım…Emekledi emekledi…Ne emeklemesi yürüdü bile.
Okula başladı.Aman karnede zayıf gelmesin…Sonra lise…Sonra üniversite…Kuş olup uçup gitti bizim yavru.Arada bir sesini duymak için telefonda kulağın beklersin de beklersin.
Sonra evlenip barklanır.El kızı ya da el oğlu için anneye saymadık laf bırakmaz.Unutur annesinin onun için babasından yediği dayakları.
Ya da annem de annem başımın tacı der,annesini bırakıp gidip bir türlü yuva kuramaz.Yine anneye iş düşüyor,onun artık kendi yuvası olması gerektiğini anlatmalı…
Aç,açık kalarak büyütüp okuttuğun evladını bir bakıyorsun terör kurşununa kurban vermişsin,ya da maden ocağında göçükte kalmış.Ya da tren kazasında ihmallerin kurbanı olmuş da sorumluları bir türlü bulunamamış.
Ya cinayete kurban verdiğimiz kız çocuklarımız…
Yüreği kor alevlerde yanan anneler…Allah size sabırlar versin…Hangisinin acısını sayalım…Acıları mı yarıştıralım…
Rahmetli babannem”Allah anneliği ince dağlara taşlara vermiş,onlar feryat etmiş biz dayanamıyoruz artık ne olur al bizden bu duyguyu diye,sonra alıp insanoğluna vermiş”derdi.
Ya anne olmanın güzelliğinin farkında olmayan annelere ne demeli…
Anne olamayanlar hiç üzülmeyin,dünyaya getirmek şartmı?O kadar çok annesiz çocuk varki sizin sevginize muhtaç,basın birisini bağrınıza sarıp sarmalayın sevginizle…
Anne kıymeti bilmeyen evlatlar,unutmayın birgün siz de anne baba olacaksınız…Ne ekerseniz onu biçersiniz…
Evladıyla bir yürek olmayı başarıp,acısıyla kavrulan,sevinciyle savrulan gerçek anneler…Anneler gününüz kutlu olsun…