Times of India bugün yaptığı bir analizde, nükleer silahların yayılması için Sino-Pak-Kuzey Kore-Türkiye bağlantısının Uluslararası Topluluğun dikkatini çektiğini söylüyor.
Gazeteye göre, Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın jeopolitik hedeflerine ulaşmak için nükleer silah ve teknoloji edinme çabaları, niyetini açıkça beyan ettiği Eylül 2019’dan bu yana büyük bir endişe kaynağı. Bu grup ise, Türkiye’nin nükleer programını desteklemek için gizlice nükleer ve füze teknolojisi elde ediyor.
Yazının devamı özetle aşağıdaki şekilde;
Bu bağlamdaki en son gelişme, Türk-Pakistan Yüksek Düzey Askeri Diyalog Grubu’nun 22-23 Aralık 2020 tarihlerindeki toplantısı oldu. Pakistan Savunma Bakanı Korgeneral (Emekli) Mian Muhammad Hilal Hussain İslamabad’dan heyete başkanlık ederken Türk ekibine Türk Ordusu Komutanı Orgeneral Selçuk Bayraktaroğlu başkanlık etti. Basında çıkan haberler, gündemdeki ana konulardan birinin nükleer dağıtım teknolojisi ve sistemleri olduğunu gösteriyor. Pakistan heyeti, füze üretimi ve hava askeri donanımı ile uğraşan üst düzey Türk Ordusu generalleri ve bürokratlarıyla bir araya geldi. Türk Savunma Sanayii Başkanlığı Başkanı Profesör İsmail Demir ve Türk Havacılık ve Uzay Limited (TUSAŞ) CEO’su Temel Kotil de dahil edildi. Pakistan savunma heyeti ayrıca önde gelen Türk savunma şirketlerini ziyaret etti. Ayrıca, 21 Aralık 2020 tarihinde Pakistan Ordusu’ndan Korgeneral Sahir Şamşad, Türk-Pakistan Askeri Görüşmelerinin İkinci Turu için Ankara’da Türk Ordusu’ndan Korgeneral Veli Türkçü ile görüştü. Basında çıkan haberlerde, füze teknolojisi ve İnsansız Hava Araçlarının (İHA) transferinin bu görüşmelerde odak noktası olduğu belirtildi.
16 Haziran 2020’de bir Alman raporu, Pakistan ve Kuzey Kore’nin nükleer silahlar ve dağıtım sistemleri inşa etme çabalarına dahil olduklarını ve bu tür silahlar ve teknolojiler için gizlice Almanya’dan ve Avrupa’nın başka yerlerinden malzeme temin ettiklerini ortaya koydu. Bu tür ürünler Çin veya Türkiye üzerinden elde edildi. Sino-Pak-Kuzey Kore işbirliği nükleer silahlar ve teknoloji alanında çok iyi biliniyor. Pakistan, Kuzey Kore’ye nükleer silah teknolojisi sağlamıştı. 1998’de Pakistan nükleer testlerinin detayları Kuzey Kore ile paylaşıldı. Kuzey Kore füzelerin teknolojisini paylaştı. Çin, nükleer silah programları için hem Pakistan’a hem de Kuzey Kore’ye yardım sağlamıştı. Pakistan başlangıçta Çin’den nükleer silahlar için Uranyum almıştı.
3 Şubat 2020’de, balistik füzelerin fırlatma sürecinde kullanılabilecek otoklavı yanlışlıkla beyan ettiği için Karaçi’deki Qasim Limanı’na bağlı Hong Kong bayrağı taşıyan bir geminin (Da Cui Yun) gözaltına alınması Sino-Pak-Türklerin nükleer silahların yayılmasına yönelik çabalarını gösterdi. Otoklav, balistik füzelerde kullanılacak katı yakıt için kontrollü basınç altında silika levhalar üretmek için kritik önem taşır. Shaheen II ve Nodong gibi uzun ve orta menzilli füzelerde kullanılır. Sadece ürün yanlış beyan edilmedi, daha da önemlisi, gemi daha önce ABD tarafından yaptırım uygulanan Çinli bir COSCO şirketine aitti. Geminin varış noktası, Pakistan balistik füze programından sorumlu Uzay ve Üst Atmosfer Araştırma Komisyonu’nun (SUPARCO) bulunduğu Karaçi’deki Qasim Limanı idi. Otoklavın Türkiye için tasarlandığı tespit edildi.
Daha da önemlisi, bu, Pakistan’a bağlı bir geminin füze malzemesi taşıdığı ve onları tespit edilmekten kaçınmak için yanlış beyan ettiği ilk sefer değildi. Kargil çatışması sırasında Kuzey Kore gemisi Ku Wol San, Kangla limanında ele geçirildi. Bu gemi Pakistan’a su arıtma ekipmanı olarak ilan edilen füze parçaları, metal muhafazalar ve Scud füze kılavuzlarını taşıyordu.
Londra merkezli düşünce kuruluşu International Institute for Strategic Studies tarafından yapılan bir araştırma, A Q Khan ağına Avrupa’dan nükleer malzeme ithal eden, santrifüj parçaları üreten ve bunları Pakistan ve diğer ülkelere sevk eden Türk şirketlerinin yardım ettiğini ortaya çıkardı. Pakistan’ın yardımıyla Türkiye’nin bir dizi santrifüje sahip olabileceğine kuvvetle inanılıyor.
Yukarıdakiler ışığında, Çin ve Kuzey Kore’nin Pakistan üzerinden Türkiye’ye nükleer teknoloji ve dağıtım sistemleri için malzeme tedarik ettiği değerlendirilmektedir. Pakistan, Türkiye’ye hızla nükleer ve füze teknolojisi sağlıyor ve Türkiye’nin bu alanlarda yeteneklerini geliştirmesine yardımcı oluyor. Bu bağlantı noktası çok hızlı gelişiyor.
Bu gelişmenin Pakistan-Türkiye arasındaki stratejik ilişkilerin geliştirilmesi bağlamında değerlendirilmesi gerekiyor. Erdoğan, Suudi Arabistan prensinin yerini alan seçkin küresel İslami lider olarak ortaya çıkmayı umuyor. İslam ülkeleri içindeki çatlaklar, Suudi liderliğindeki kampın Türkiye, Pakistan ve Malezya’dan oluşan yeni bir grupla çatışmada olduğu İslam Ülkeleri Teşkilatı (İKÖ) içinde görülebilir.
İdeolojik olarak tamamen farklı olsalar da Çin’in Pakistan ve Türkiye gibi İslam ülkeleriyle yakın ilişkisi stratejik çıkarlarına göre şekilleniyor. Pakistan ve Türkiye, Çin nüfuzunun stratejik hedeflerine ulaşmada kendilerine yardımcı olacağının farkında. Bu nedenle, bu iki ülke Uygurlarda Çin’in Müslümanlara yönelik ‘soykırımına’ karşı çıkmıyor. Ülkelerinde Uygurlardan kaçak göçmenler bulduklarında, onları sessizce Çin’e teslim ediyorlar. Çin ayrıca Uygurlardaki Müslümanları onlar aracılığıyla kontrol etmeyi umuyor.
Türkiye daha önce A Q Khan’ın gizli anlaşmaları için merkez görevi görmüştü. Bu ülke, Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Anlaşması (NPT) ve Kapsamlı Nükleer Test Yasağı Anlaşması’nı (CTBT) imzalamış olmasına rağmen, Erdoğan, Türkiye’ye nükleer güçler tarafından dayatılan herhangi bir kısıtlama getirmedi. Erdoğan, Türkiye’nin de İsrail’in sahip olduğu korumaya sahip olması için nükleer silahlara ihtiyacı olduğunu söylüyor.
Pakistan’ın nükleer silahların yayılması bağlamındaki gizli faaliyetleri iyi bilinmektedir. Basında çıkan haberlere göre çok sayıda Pak bilim insanı şu anda Türkiye’nin nükleer programını desteklemek için çalışıyor. Büyüyen bağ, Uluslararası Topluluk ve özellikle Hindistan için ciddi güvenlik etkilerine sahip. Çin-Pak-Türkiye grubu son zamanlarda tamamen dahili bir mesele olan Hindistan’ın Keşmir politikasına şiddetle karşı çıktı. Ortak çabaları Hindistan’ı Afganistan ve Orta Asya’dan çıkarmaktır. Hindistan’ın, bu grubun Hindistan’a karşı ortak çabalarını etkisiz hale getirmek için diplomatik çaba sarf etmesi gerekiyor.
Bir yanıt yazın