Türkiye’nin bu kadar çok ülkeye müdahale ederek elini abarttığını düşünüyor musunuz?
Bu soruyu Rus Silahlı Kuvvetlerinden eski bir Albay aşağıdaki şekilde yanıtlıyor:
Pek değil, tam tersi, büyük karlar elde etmeyi öğrendiler ve Orta Doğu’daki diğer birçok bölgesel gücün aksine, bazı Avrupalı güçler de dahil olmak üzere, müdahale ettikleri hemen her alanda ve çok hızlı bir şekilde kazanıyorlar.
Pek çok insan, ister Rusya, ister Türkiye veya başka herhangi bir ülkeden olsun, askeri müdahalelerin savaşa duyulan sevgiden, bazı haçlı eylemlerinden kaynaklandığını düşünüyor. Ancak buna dahil olanlar çok iyi biliyor ki, hiçbir aklı başında ülke, özellikle bu tür yerleşik ve eski uluslar, ekonomik olarak bir şey kazanmadıklarında parmaklarını kıpırdatmazlar.
Libya:
Evet, Sarraj onları korumak için Türkiye’ye sadece bir yılda 12 milyar dolardan fazla ödeme yaptı. Bunun için, kendilerine bazı silahlar ve gönüllü askeri gönüllüler de dahil olmak üzere askeri doktrin ve taktikler satan yaklaşık 300-500 profesyonel Türk subayı eğitim verdi ve bunun için büyük bir ödeme aldılar.
Karabağ:
Sadece son bir yılda, Azerbaycan üzerinden Türkiye’ye silah ve diğer teknolojik malzemeler için 1 milyar doların üzerinde para geldi, savaşın başlamasından sadece bir ay önce, Azerbaycan 76 milyon dolarlık Türk malını satın aldı.
Katar:
Türk ordusu, ABD’nin Katar’ı otobüsün altına soktuğu Ortadoğu çatışmasında dönüm noktası oldu. Trump, Suudi Arabistan ve BAE’nin küçük ülkeyi işgal edebilmesine Katar’daki ABD askeri varlığına rağmen yeşil ışık yaktı. Katarlılar ABD’ye tamamen güvenemedi ve Türkiye’den yardım istedi, Türkler girdi, ağırlıklı olarak Katar kurtarıldı ve bugüne kadar 22 milyar dolarlık bir fatura doğrudan, milyarlarca dolar para da dolaylı olarak Türkiye hazinesine geldi.
Somali-Sudan ekseni:
Burası, Arap Denizi ile Hint Okyanusu’nu birbirine bağlayan Akdeniz ve Kızıldeniz üzerinden kontrol altındaki ticaret yollarını sınırlamak ve deniz yolları üzerinde güç göstermek açısından tamamen stratejik bir yer. Açıkçası, bu ülkelerin Türklere verecek fazla parası yok, ama burada plan bir şekilde farklı, ilk önce açıkladığım gibi ticaret yollarında üstünlük, sonra Suudi, BAE ve Mısır’a göz kulak olmak. üçüncüsü, dünyadaki en büyük Türk askeri varlığı olan Somali’de, tüm yıllar boyunca genel olarak tüm dünyanın ihmal ettiği bir ülkenin geleceğinden yararlanmayı hedefliyorlar. Türkiye ABD ve Fransa’dan rol çalarken Çin’den sonra tüm Kuzey Afrika’da en aktif ikinci ülke. Fransa’nın son zamanlarda Türkiye’den bu kadar rahatsız olmasının asıl nedeni budur.
Şimdi diğer temel faktörlere bakalım:
Doğu Akdeniz deniz seferleri veya varlığı. Bu yeni bir şey değil, askeri bütçesi 20 milyar doları aşan Türkiye, Akdeniz’de yıllardır deniz varlığına sahip. Aynı durum Suriye ve Irak sınırlarında bulunan milislere karşı saldırı için de geçerli ve Kuzey Irak’ta PKK’ya karşı yerel Kürt hükümetinden yardım alıyorlar.
Yani şu ana kadar Türkiye’nin bu harekatlara çok fazla harcama yapmadıklarını söylersek, aksine çok para kazanıyorlar ve başarılı bir sonuçla bitirebilirlerse tüm bunlardan muazzam para kazanabilirler.
Türk politikasının bir başka önemli yönü de, bunu çok uygun maliyetli yapıyorlar ve birçok müttefiki için rakipleri arasında tercih sebebi oluyorlar.
Çok hızlılar …
Libya’da Hafter neredeyse kazanıyordu, Trablus’un yarısı kaybedildi ve tüm Libya bu adamın elindeydi. Sarraj hükümeti Türkiye’den yardım istedi, içeri girdiler ve sadece birkaç ay içinde Libya’nın 1 / 3’ünü geri aldılar. Bu da tek başına Hafter’e (BAE, Fransa, Suudi, Mısır vb.) karşı onu masaya zorladı. Hafter’in önderlik etme hayali ve yıllarca süren bir savaş sadece birkaç ay içinde sonuçlandı.
Batı’nın Ermenistan’a verdiği desteğin tamamı onun yenilgisine yardımcı olamadı, yine Türkiye’nin yardımıyla bir ay içinde kaybettiler ve 30 yıllık bir hikaye bitti. Rusya da bizden nefret eden işe yaramaz 3 milyon şımarık çocuk ülke için kurşun atmak istemedi, biz de sadece sonucu izledik ve ardından Türkiye ile birlikte hallettik.
Türklerin Kuzey Suriye’de Amerikalıları masaya yatırmaları sadece 5 gün sürdü ve Amerikalılar yıllar sonra birinin onları dinlemediği ve kendi ulusal güvenlik endişesinin peşine düştüğü için şok oldu. “Küstahlık” karşısında büyük bir tokattı ve yine de anlayamıyorlar, her milletin aynı olmadığını.
Pekala, Kıbrıs, sanırım artık bunu açıklamamıza gerek yok, 46 yıldan fazladır oradalar. Yani yeni bir şey yok ve kendileri için bir kar elde etmeden hiçbir yere ayrılmayacaklar.
Ve inan bana, Avrupa ve ABD için gerçeği çok geç olmadan, Çin örneğinde olduğu gibi kabul etmek daha iyidir. Türkiye ve Rusya burada ve çok uzun süre hiçbir yere gitmeyecekler, bundan emin olun. Kimse yarın geri çekilmek için bir kuruş bile harcamıyor. Bu nedenle, dalgalara karşı yüzmek yerine, hepsinin birlikte çalışabilecekleri ortak bir ilgi alanı bulmaları herkesin çıkarınadır.
Rus Silahlı Kuvvetlerinde Eski Eski Albay (1985–2018)