· Çocukken fakirdim. İki kuruş elime geçince bunun bir kuruşunu kitaba verirdim.
· Eğer böyle olmasaydı, bu yaptıklarımın hiç birini yapamazdım.
· Orduya ilk katıldığım günlerde, bir Arap binbaşısının ‘Kavm-i Necip evladına
· sen nasıl kötü muamele yaparsın’ diye tokatladığı bir Anadolu çocuğunun
· iki damla gözyaşında Türklük şuuruna erdim. Onda gördüm ve kuvvetle
· duydum. Ondan sonra Türklük benim derin kaynağım, en derin övünç
· membaım oldu. Benim hayatta yegane fahrim, servetim, Türklükten
· başka bir şey değildir.
Kalın sağlıcakla
Rehan Gündoğmuş