SAYGI ve ÖZLEMLE ANIYORUZ…

·         Çocukken fakirdim. İki kuruş elime geçince bunun bir kuruşunu kitaba verirdim.

·         Eğer böyle olmasaydı, bu yaptıklarımın hiç birini yapamazdım.

·         Orduya ilk katıldığım günlerde, bir Arap binbaşısının ‘Kavm-i Necip evladına

·         sen nasıl kötü muamele yaparsın’ diye tokatladığı bir Anadolu çocuğunun

·         iki damla gözyaşında Türklük şuuruna erdim. Onda gördüm ve kuvvetle

·         duydum. Ondan sonra Türklük benim derin kaynağım, en derin övünç

·         membaım oldu. Benim hayatta yegane fahrim, servetim, Türklükten

·         başka bir şey değildir.

Kalın sağlıcakla

Rehan Gündoğmuş