SON ŞEKİL.
CHP, …, konunun bağımsız tarihçiler tarafından, Türkiye, Ermenistan ve Rusya dâhil ilgili tüm ülke arşivlerine erişim olanakları kendilerine tanınarak, iddiaların gerçekçi ve doğru zeminde, önyargılara kapılmadan incelenmesi gerektiği görüşündedir.”
Bu, modası geçmiş bir yaklaşım. Yıllarca, ve hâlâ hükümet, bu görüşü ileri sürmektedir. Ne ki, yine yıllarca, Ermeni tarafı konunun tarihçilerden oluşan bir bir komite tarafından tartışılmasına yanaşmamış, ve arşivlerini açmamakta da israr etmiştir. Buna rağmen yabancı parlamentolar, hükümet sözcüleri, yerel yönetimler, dinsel kuruşlar vb. dahil, yaklaşık 100 “Ermeni soykırımı” kararının alınmasında “başarılı” olmuştur.
49 ABD eyaletinin aldığı “soykırım” kararları caba! Al sana toplam 150 “soykırım” kararı!
Bu kadar “başarı”yı elde ettikten sonra Ermeni tarafı niçin “tarihçilerden oluşan komite” yaklaşımına sıcak baksın, ve arşivlerini açsın? Ermeniler aptal mı? Bizler modası geçmiş argümanlarla zaman ve puan kaybederken onlar Üsküdarı geçmiş durumda!
Tarihi gerçekler ve arşivler tabii ki çok önemli, ve her zaman dile getirilmelidir. Ancak “soykırım” hukuksal bir kavram olması çerçevesinde yeteriz.
CHP yaklaşımında 2003’den bu yana Türk tarafının lehine gelişen hukuksal gelişmelerden (Avrupa Adalet Divanı, AİHM ve Fransa Anayasa Konseyi kararları) niye söz etmez?
Karşın tarafın amansız propaganda girişimlerine karşı bir paradigma değişikliğinden, yargı yöntemi dahil geniş kapsamlı bir uluslararsı etkinlik seferberliğinden bahsetmez? Bu pasif tutum ve pısırıklık ne zaman sona erecek?
Ferruh Demirmen
Yazıları posta kutunda oku