Uzun zaman oldu yazmayalı, yaklaşık iki yıl.
Yazmaya ne ile, hangi konu ile başlayayım derken, en kolayı geldi aklıma, en sıcak olanı yani, en günceli. Siyaset diyorum ancak herkes barut gibi, dokunsan feryat figan, “benim oğlum bina okur, döner döner bi daha okur” modunda. Tahammülsüzlük tavan yapmış.
Baktım uzun bir aradan sonra yazmaya başlamak için iyi bir konu değil.
Dünya gündeminden yazayım dedim, mesela Akdeniz’de neler oluyor, konu derin, en hafif tabirle söyliyeyim Akdenizden derin. Dalsam çıkamam beş bölüm, boşver dedim.
Yaşadığım yerde Türk kültür derneğinde neler oluyor başlığında yazayım dedim, baktım buradaki konu da Akdeniz kadar derin, kendi çapında yani… boşver dedim kendi kendime.
Bitmeyen terörü yazayım dedim, o da hüzün dolu, gözyaşı ve sitem dolu, başımı iki yana sallayıp sonra dedim. Şimdi değil.
Kim kime nerde? “Şamdan” magazin tadında yazayım dedim, Dünya acılar içinde inilerken bizim sanat camiası yağı bol bulan Arap misali, nereye nasıl süreceğini konuşuyor ki, çok sığ, amaaan sanatçının derdi beni mi gerdi dedim, vazgeçtim.
Balta nacak Türkiye’de dolanan Suriyeliler sinir bozucu, o da olmaz!!!
İstanbul seçimleri baydı!!!
Bitmeyen hainler ve ihanet kabak tadında!!!
Ekonomik kaygılar ve çaresizlik hüzün dolu komedi!!!
Hayvancılık ve tarım.
Eğitim ve sağlık…
Bilenlerin susması.
Bilmeyenlerin susmaması gibi bir sürü konu…
Konu çok…
Hiçbirisiyle yazmaya başlamak istemiyorum. Bu konular da ileride yazılır.
Buldum
Milli takımı yazmak lazım.
Son ayların belki de en pozitif konusu. Stres free.
Yazan için kolay, okuyan için kolay, konu edilenler için de kolay, dedimya; Konu pozitif.
Milli takımdakilerin hemen hemen hepsi yeni, Şenol hoca hariç. O tecrübesini koydu ortaya oyuncular yüreğini, ve muhteşem bir huzur çıktı ortaya, amatör ruh bu olmalı. Para, şöhret, doyum, milli duygulara ket vuruyor demekki, milyarlık eşeklerin bizi sinir ettiği maçları hatırlıyorum da helal olsun gençlere diyorum, işte kahramanlık böyle birşey, isimsizler çünkü, biz olmuşlar, benlikten ve bencillikten sıyrılmışlar. Ben diyenler dudağını uzatıp burnuna değdirmeye devam etsin, yüzünü tırıştırıp kasıla kasıla anlatadursun, isimsizler yine kahramandı, şehitler gibi. Davaları isimlerinden büyüktü, ister sahada top oynasınlar, ister cephede top patlatsınlar.
Ayhan Kilic
ayhankilic@turkishnews.com
Edmonton/Kanada