Sadece Turizm’de değil, tarım alanında da en verimli topraklara ve iklime sahip olan Muğla ilimiz, yerel tohumları yaşatma konusunda iddialı.
Kooperatifleşme konusunda, İl’de ve İlçe’ler de önemli girişimler olurken, üreticileri bilgilendirme, kurumları bir araya getirme, tarım, hayvancılık ve bölgeye ait aromatik tıbbı bitkilerin yaşatılması ve işlenmesi konusunda da çok önemli çalışmalar yapılmaktadır.
Ege ve Akdeniz Bölgesi’nde bu çalışmaların daha yoğun olmasının nedenini çok farklı şekillerde açıklamak mümkün. En başta iklim şartları, doğanın tarıma elverişli verimli toprakları, ürün alma dönemleri, ürün çeşitliliği, yörüklerin hayatta kalma çabaları içinde özellikle tohumlarına sahip çıkmaları, yaşamlarını sürdürmek için doğanın verdiği her şeyi en iyi şekilde sahiplenme ve yaşatma çabalarını örnek olarak sayabiliriz.
Bu çalışmaların başka illerde ve ilçelerde yapılmaya başladığını duymak, bu çalışmaların bazılarında örnek olmak bizleri mutlu ettiği gibi daha çok mücadele etme konusunda son derece umutlandırıyor.
Bu örnek çalışmaların daha çok artmasını, yerel tohumların önemini herkesin önce ailesine, çevresine mutlaka anlatmasını, istiyoruz. Özellikle çocukların, gençlerin bu konuda eğitilmesi onların geleceği açısından son derece önemlidir.
Yerel tohumlarla beslenmenin yararlarını hayatımızın ileriki yıllarında daha iyi farkedebiliyoruz. Yerel Tohumları yaşatmak için o kadar çok nedenimiz var ki;
Yerel Tohumlar zararlılara, hastalıklara karşı son derece dayanıklıdır.
Yerel Tohumlar bulundukları bölgeye uyumlu oldukları için, yerli değil ‘’yerel tohum’’ olarak tanımlanır.
Yerel tohum eken üretici tarımsal ilaç kullanmadan, kimyasal gübre kullanmadan ürün yetiştirebilir.
Yerel tohum kullanan üreticinin ihtiyacı olan şey su, güneş, temiz hava ile toprağa olan sevgi ve bağlılıktır.
Yerel tohum ürünleri besleyici özelliğinin yanı sıra, sağlıklı nesillerin yetişmesi için de önemlidir.
Yerel tohumları yaşatmak bağımsızlığımızın en temel unsuru olmalıdır.
Yerel tohumlarımızın ekilmesi, üretilmesi, paylaşılması, çoğaltılması özgür olmalıdır.
Yerel tohumlarla tarımda milli üretime bir an önce dönmek zorundayız.
Yerel tohumları üreten her üreticiyi, kooperatifleşme yönünde desteklemeliyiz.
Yerel tohum üreticilerine ücretsiz toprak analizi, yerel tohum fidesi, doğal gübre, gibi desteklerin verilmesi gerekir.
Yerel tohumlara sahip çıkmazsak birileri gelir, çıkınlarda ki tohumlarımızı alır, genleriyle oynar, tohum bankası kurar ve bizim olanı paketleyip bize satar.
Yerel tohumların fidelerinin üretilmesine ayrıca destek verilmeli bu konuda tıpkı yerel tohum takas etkinlikleri gibi fide etkinliği de yapılmalıdır.
Yerel tohum ürünlerinin satıldığı pazarlar daha çok olmalı, ülkemizin her yerinde bu ürünlere insanlar daha kolay ve daha ucuz ulaşabilmelidir. Bu da ancak üreticilerin kooperatifleşmesi ile gerçekleşebilir.
Yerel tohumlara ne kadar çok sahip çıkarsak, 2006 da çıkarılan tohumculuk kanununun iptal edilmesi yolunda o kadar çok güç birliği yaparız.
Yerel tohum kullanmak demek, küresel şirketlerin para tuzağına düşmemek demektir.
Yerel tohum üreten, paylaşan, nesilden nesile aktaran çiftçilerin, üreticilerin bitmesi demek, küresel şirketlerin elinden zehir yemek demektir.
Yerel tohumlar bize atalarımızdan miras değil, çocuklarımızın, torunlarımızın emanetidir. Yerel tohum, vatan toprağıdır, vatanın bağımsızlığıdır.
Yerel tohum kullanmak bir tercih değil, bağımsızlığımız için bir zorunluluktur.
