Yaşın almış başını altmışlara dayanmış olsa da; kendinden onlarca yaş genç birini bir çay sohbetinde karşına alıp, onunla gerçekten samimi şekilde, iki dost gibi dertleştin mi? Bugün onun dinlediği müziklere bir kere olsun gerçekten odaklanarak kulak verip, hatta o müziklerin kliplerini sonuna kadar sabırla izledin mi?.. Sonrasındaysa; “Hımmm. Şimdi bu genç insan yeni neslin temsilcilerinden biri ve bu, bana çok yeni moda gelen şarkılardan nasıl bir heyecan duyuyor acaba? Bu şarkıların sözlerinde neler var ki; kendi heyecanlarını ve düşüncelerini temsil ettiğine bu kadar inanıyor?” diye düşündün mü?
Derslerine ara verdiğinde saatlerce bilgisayar oyunları oynayan o gencin oynadığı oyunların saçma sapan şeyler olduğunu düşünmenin yanında, bir kere olsun en azından onun yanına bir sandalye çekip, bir süre onu oyun oynarken izledin mi? Onunla bir dost gibi dışarı çıkıp, amaçsızca yürüyüş yaparken, ortaya çıkması çok olası ‘geyik muhabbetine’ hiç katıldın mı?.. Onun youtube’da izleyip, kahkalara boğulduğu amaçsız, ama çok geyik, komik videolara bir kere onunla birlikte kendini verdin mi?..
Bunları, devamlı değil, ama en azından ara sıra bile yapmıyorsan; işte o zaman sen yaşı geçkin bir fosilsin, onlar ise yeni nesil gençlerdir! Çünkü inan; sen arkanı döndüğünde, seni hiç dikkate almayıp, bir de arkandan bir sürü el hareketi ve senin dedikodunu yapacaklarından emin olabilirsin! Fosilsin dedim diye sakın hakaret sanma! Genç Ruh ile arana dağları ve okyanusları koyarak sen zaten onlar tarafından bu şekilde nitelendirilmeyi kendin hak etmiş oluyorsun. Bu yüzden de kendi çocuğunla aranda dağlar kadar çağ ve anlayış farkı var. Onun dertlerine, zevklerine, heyecanlarına inemiyorsun ve bir süre sonra kendi çocuğunu anlamak için de paraları sayıp, psikiyatristlere gidiyorsun.
“Kardeşim peki sen ne çeşit bir babasın çocuğunun karşısında?” derseniz; “Orada durun” derim! Ben biraz standart dışı, hatta ucube bir babayım! Sekiz yıl boyunca internetteki kanalına, alabildiğine aykırı, anlık doğaçlama videolar yüklemiş, yazar kişilikli bir ucube olarak, çoğu zaman fazlaca hiperaktif şekilde kudurduğunda kızının ona “Baba tamaaam! Sakin lütfeeeen! Anne şu adamı al artık bur’dan!” diye bağırdığı türden bir babayım!.. Evet evde çoğu zaman çok yaramazım filan, ama inanın kızım benden onlarca yaş küçük olsa da, onunla en göze görünmeyen konuları bile bir dost gibi söyleşebilen bir babayım. Yani aramızdaki yılları bir çağ farkına değil, nesiller arası köprüye dönüştürmüş bir babayım. Bu belki bende çocukluğumdan beri olan, yani fıtratım olan bir özelliktir. Ama dünyayla ve değişen enerjilerle uyum içinde ilerlemek, bir yaştan sonra dikkate alınmayıp, bir kenara çekilmemek için de şarttır.
Yaşın ellileri geçtiğinde ne yapmayı düşünüyorsun dostum?.. Emekli olup, sadece kendini senin gibi fosile bağlamış arkadaşlarınla takılıp, kalan zamanındaysa evde PTT (Pijama-terlik-televizyon) ile ölüme gün sayan işlevsiz insanlardan biri olmayı mı?.. Sokakta, içindeki çocuğu senin gibi öldürmemiş bir arkadaşın sana “Oooouw! Şu kızı gördün mü?! Resmen yeme de yanında yat beee!” dediğinde; “Yok be kardeşim; bizden geçti artık.” diyenlerden mi olmak istiyorsun?
Yoksa; sürekli güncelenen ruhun sayesinde ‘genç enerji’ ile uyum içinde olup, yaşın altmışları geçtiğinde bile, hala onlarla takılabilen, onlar tarafından aranılan ve hatta onlardan iş adamı olmuş olanlarına, tecrübeleri dahilinde iş bile yapan bir yetişkin mi olmak istiyorsun? Fena olmaz değil mi? Altmış beş yaşında bir yetişkin olarak, şık ve modern giyimin ve genç kalmış düşüncelerinle, güzel genç kadınların bile arkandan sana hayranlıkla baktığını bir hayal etsene! Bu sadece iki tanesi henüz… Eğer genç ruhta kalırsan kazanacağın imkanların sayısı o kadar çok ki!.. Bana sorma, ben henüz kırk dokuz yaşındayım!!!
Bu son saydığım olasılıklar ve imkanlar eğer şu an seni cezbettiyse, hemen yazımın başına dön ve tekrar oku! Gençlik iksirinin tek formülünü giriş bölümünde çoktan verdim bile!..
www.youtube.com/arizaadam
Ömer Dalman
03.10.2018