Değerli Vekilim, Değerli Amirim ve Değerli Yetkililer,
Biz büyük bir devletiz. Çünkü Türkün hamurunda yiğitlik, cesaret, sadakat, inanç, tutku, merhamet, inat, azim, mücadele ve sabır var. Asırlardır düşmanlarımız aralıksız saldırıyor. Orta çağda kılıç ve mızrak ile saldırdılar, yeni çağda barutun icadı ile bomba ile, tüfek ile saldırdılar, 21. Yüzyılda ise saldırının kaynağı, miktarı ve çeşidi değişti. Dost ve müttefiğimiz dediklerimiz bizi bizden insanlar ile vurmaya kalktı. Kürt kardeşlerimizi ayartarak tırlar dolsu silah ile donatarak üzerimize saldılar. Kardeşimiz dediklerimiz şehirlerimizde canlı bomba oldu, yüzlerce masumu katletti. Bizden dediğimiz insanları kışkırtarak casusluk şebekeleri kurdular, darbe yapmaya kalktılar. Türk aile yapısını bozdular, ekonomisini çökertmek için döviz kurları üzerinden manipülasyonlar yaptılar, bürokrasinin her yerine sızıp herkesi fişlediler, devletin mahrem bilgilerini bizans oyunları ile ele geçirip dost ve müttefikimiz dediğimiz ülkelere servis ettiler, milli hayvancılığı, milli savunmayı, milli tarımı hedef aldılar, yıllar boyu kendimizi savunmak için tabiri caizse çakı bile geliştiremedik, elalemin silahına maruz bırakıldık, hem de 2 kat fiyat ile. Tarım da GDO’lu ürünler soktular, millete yıllarca hormonlu sebze-meyve yedirdiler. Hayvancılık ta aynı mihrakların kullandığı yerli fırsatçı taşeronlar ile bitirilme noktasına getirildi.
Düşman uyumuyor.
Düşman her gün dünyanın belli merkezlerinde Türk coğrafyasındaki ender madenleri ve yer altı kaynaklarını nasıl çabuk elde ederim diye proje üzerine proje üretiyor. Projeler 5-10-25-50 yılık projeler.
Düşman aramıza misyoner, gazeteci, iş adamı, STK Temsilcisi, Turist, Öğretmen, Diplomat kisvesi ile sızıyor. Vatandaşlarımızı ayartıp ajanlaştırıyor, misyonerlik faaliyetleri adı altında nifak tohumları saçıyor.
Düşman çok merkezli, çok çeşitli.
Düşman akıllı, taktisyen ve stratejist.
Ama bizim kadar savaşçı değil. Türkün geninde ki bu özellik yüzünden onları tarih boyunca denize döktük. İzmir’de Afyon’da, Gazi Antep’te, Kahraman Maraş’ta, Çanakkale’de, yurdun her coğrafyası Mehmetçiğin ayak izi ve teri ile dolu.
Bunu biliyorlar ve açık değil sinsice geliyorlar.
PKK ile PYD ile, DHKP-C, İBDA-C, DEAŞ, TİKKO, MLKP ile.
Düşmanın paralı askerleri ile.
On binlerce Şehit verdik, on binlerce Gazimiz var. Onların cansiperane kahramanlıkları ile bayrağımız bugüne kadar yere düşmedi. Onlar bizim kahraman evlatlarımız. Hakları ödenmez.
Peki biz onlar için yeterince çalıştık mı ? Onlara olan görevimizi hakkı ile yaptık mı ? Hakları ödenmez ama onların sevgili ailelerine, çocuklarına sahip çıkabildik mi yeterince ?
Devletimiz büyüktür ve mutlaka elinden geleni yapmıştır ama hala bu konuda maalesef çok eksiğimiz var.
İşte bir örnek.
Hakkari’de Üzümcü Jandarma Karakol Komutanlığı’nda görevli Geçici Köy Korucumuz (GKK) Aydın Uçar 21.08.1996 tarihinde saat 23:00 sularında bir grup PKK teröristinin karakolun dış emniyet unsurlarına saldırması sonucu Şehit oldu.
Şehidimize bir kez daha rahmet dileriz. Kabri nur olsun. Aşağıda resmi makamlarca düzenlenen Görev ve Şehadet belgesini arz ediyoruz.
Şehidimiz şanına yakışır şekilde devlet töreni ile defnedildi. Ancak geride kalan biricik oğlu Hakan Uçar Şehit çocuğu olmasına rağmen bugüne kadar Hakkari’de başvurduğu tüm devlet dairelerinden geri çevrildi. Hakkari ve bölgedeki devlet dairelerine yüzlerce, binlerce HDP taraftarı memur olarak alınırken ona bu hak tanınmadı, yalnız bırakıldı, sahip çıkılmadı.
Şimdi sorarız ? Lütfen kimse kızmasın, alınmasın !
Devlet bu kadar aciz mi ? Bir Şehit çocuğuna sahip çıkamayacak kadar çaresiz miyiz ? Ekmeğini veremeyecek kadar kötü mü durumumuz ?
Açılım sürecinde devletin örgüte sempati ile baktığı yıllarda, bölgedeki tüm belediyeler, bırakın HDP taraftarını bizzat PKK militanları ile doluydu. Belediyenin tahsis ettiği dozerlerle hendekler açıldı, belediyenin minibüsleri ile çatışmalara militan taşındı. 100 kişilik kadroya 500 kişi alındı. Sadece açılım sürecinde örgütün sempatisini kazanmak için bütün bunlara göz yumuldu, örtülü olarak izin verildi. Sonra ne oldu ? Açılım hikayesi kan ile bitti. Hendek savaşlarında onlarca askerimiz Şehit oldu.
Şimdi HDP’lilere iş var ama Şehit çocuğuna yok öyle mi ?
Değerli Vekilim, Değerli Amirim ve Değerli Yetkililer,
Sizlerden kendi adımıza bir iğne dahi istemiyoruz. Biz grup olarak sadece aracıyız.
Talebimiz Şehidimizin emaneti olan oğlun Hakan Uçar’a Hakkari’de yada yakın bir bölgede, bir devlet kurumunda iş imkanı sağlanmasıdır.
Eğer lütfeder de Şehit oğlu Hakan Uçar ile görüşmek isterseniz Telefon Numarası : 0541-602-4866
Hakkari’de ikamet ediyor. 1996 doğumlu ve hiçbir sabıkası yok.
Kendisine iş imkanı sağlanırsa hem biz hem de Şehidimizin ailesi çok mutlu olacak, emeği geçenlere şimdiden teşekkür eder, saygılarımızı arz ederiz.
Erkut Ersoy
İstihbarat Uzmanı
ÖZEL BÜRO GRUBU
28.09.2018
BELGELERİ İNDRMEK İÇİN BURAYA TIKLAYINIZ.
Bir yanıt yazın