FUTBOLU BIRAKTIM
Hüseyin MÜMTAZ
“Futbola başladığımda” sahada Coşkun Özarı, Kadri Aytaç, Ergun Ercins, Metin Oktay, Suat Mamat, Ali Beratlıgil, İsfendiyar Açıksöz, Turgay Şeren vardı.
Recep Adanır, Can Bartu vardı.
Radyoda Halit Kıvanç, Orhan Ayhan vardı.
Milli Takım’ın rengi “Kırmızı/Beyaz”dı. Kocaman Ay/Yıldız’ı kale arkasının en üstünden bile görülürdü.
Statlar seyirci doluydu, maçlara üç/dört saat önce gider, “koltuk” ne kelime taşlara oturur, kocaman kavanozlarda satılan turşular yerdik.
Şimdi elimizde mevcut kadro ise şöyle;
Volkan, Emre, Ümit Özat, Erman Toroğlu, Hakan, Terim, Aziz Yıldırım, V.Babacan, Demirören, Ahmet Çakar, Rıdvan…
Ve Arda Turan…
Statlar bomboş. İngiliz liginde orta sıralardaki takımların maçlarında, Alman ikinci liginde bile hınca hınç doluyken bizde boş.
Maçlara neden kimse gitmiyor acaba?
Bir yukarıda saydığım kadroya bakın, bir de şimdikine.
Farklı takımlarla yapılan maçlardan sonra bile “Bu şehir bunu 500 sene geçse de unutmaz” deniyor, komşudan “Kahpe içerden olunca kapı kilit tutmaz” cevabı veriliyor.
Kavgada bile söylenmeyecek böyle lâflar; 1967’de 41 kişinin hayatını kaybettiği iki komşu şehrin maçından sonra dahi söylenmemişti.
Kalite bu, elde mevcut mal bu.
Futbolu bırakıyorum. 7 Haziran 2017