Sen Ey..Dürzü,
Bu Cumhuriyette doğmadın mı anandan..
Babanın zürriyeti değil miydi,
ananın rahmine konan…
Dokuz ay on gün beklemedin mi
cumhuriyete doğarken..
Köle doğmadın kula kul olan,
El etek öpen olmadı anan baban..
Dağlarda efe olarak yaşarken deden,ninen;
obalar kurmadı mı kanlarını dökerken..
Sen Ey Dürzü,
Satmadığın ne kaldı ki pezevenkliğini yaparken..
Ne hamsi kaldı sardalyenin koynuna attığın,
ne kalkan kaldı azgın denizde boğuşan…
Sen ağını atmışsın kendi boynuna,
Takan derken tamtam yolunda..
Sen Ey Dürzü,
Baban anasındandan doğarken,
Anan anandan doğarken,
Kızkardeşin,ağabeyin,çocuğun,torunun anasından doğarken;
Sen İsa mı sandın kendini Tanrı’dan doğan,
Küçüksün bir karınca kadar canın yok artık..
bir su damlası kadar değerin yok artık.
Cumhuriyet için,Hayır,Hayır,Hayır…
Benim için,Senin için;Hayır Hayır Hayır..
Refhan İrtem