NECDET BULUZ
Yukarda başlığa aldığımız sorunun hemen yanıtını verelim:
PKK’nın Kuzey Irak’ta iki ana üssü var. Bunlardan biri Kandil, diğeri ise Sincar bölgelerinde bulunuyor. Bu bölgeler şu anda Peşmergebaşı Barzani’nin kontrolünde.
Peki, Barzani kimin kontrolünde?
Bu sorunun yanıtını da hemen yapıştıralım:
Peşmergebaşı ve Türk düşmanı Barzani Amerika’nın ve İsrail’in kontrolünde bulunuyor.
İşin en ilginç tarafına da bakalım:
Barzani, yıllardır “Bölgede IŞİD ile mücadele ediyorum” diyerek Amerika’dan hem para, hem de silah yardımı alıyor. PYD’ ye de destek veren Barzani, Güney Suriye’de bu örgütün palazlanmasına da yardımcı oldu. PYD’nin de IŞİD ile mücadele ettiği yolunda oluşturulan tezgâhla PKK’nın bu uzantısı da Amerika’nın şemsiyesi altına girdi. Bilindiği gibi PYD’nin elinde en gelişmiş Amerikan silahları bulunuyor.
Daha önce yazmış ve uyarmıştık:
PYD unsurları arasında 2 bin kadar PKK militanı da bulunuyor. Bu terör örgütü militanları hem eğitim yapıyor, hem de PYD’ ye verilen silahları ele geçirip kullanıyorlar. Türkiye’ye sızan PKK’lıların elinde bu silahlar var.
Geçmişe baktığımızda gördüğümüz tablo her şeyi açıkça ortaya koyuyor:
Haziran 2014 tarihinde IŞİD’ın Musul’u işgal etmesinden hemen sonra Irak Ordusu hiçbir direniş göstermeden ülkenin ikinci büyük kentini terk etmişti. Irak ve Kürt Bölgesi Yönetimi (IKBY) ‘ye bağlı Peşmerge güçlerinin kentin kuzeyindeki Sincar ilçesini boşaltması terör örgütü PKK/ PYD’nin çok hızlı bir şekilde bölgede yayılmasına yol açmıştı. Buna çanak tutan da Barzani oldu.
Bölgede Ezidiler çoğunlukta ve IŞİD’ın buraya saldırması sonrasında Peşmerge güçleri de buradan çekildi. İşte şimdi bu boşluk PKK’lıların burayı doldurması ile giderildi.
Örgüt, iki buçuk yıldan uzun bir süredir Sincar dağı ve çevresinde askeri kamp ve kontrol noktaları kurarak, bölgede hâkimiyetini kalıcı hale getirmek istiyor. KDP Başkanlık Konseyi Üyesi Ali Avni, “PKK, Şengal’de İran’ın çıkarlarına hizmet edecek ikinci bir Kandil kurma çabası içerisinde. Dağın içerisinde tünel kazıp kendilerine üs kurmak istiyorlar” ifadelerini kullanmıştı.
Irak topraklarında 1982’den beri sadece kuzey bölgelerindeki İran-Irak-Türkiye sınırları ve 1990’lı yıllarda ise Musul’un güneyindeki Mahmur Kampı’nda varlık gösteren PKK, IŞİD’in ülkenin üçte birini ele geçirmesinden sonra ortaya çıkan güvenlik boşluğundan yararlanarak, birçok bölgede varlığını göstermeye başladı.
Hani diyoruz ya “ Bölgede kimin eli kimin cebinde?” bugün yaşananlar bu sorunun da yanıtını veriyor.
İşin özeti şu:
Bugün etrafımızı çeviren terör örgütü PKK/ PYD’liler Barzani’nin denetimi altındaki bölgede barınıyorlar. Türkiye’ye buralardaki eğitim merkezlerinde yetişip sızıyor, eylem yapıyorlar. Şimdi bunun bir uçunda da Güney Suriye’deki PYD/ YPG güçleri bulunuyor. Hedefleri ise aralarındaki köprüyü güçlendirmek ve Kürt koridorunu açıp hayata geçirmek.
Geçenlerde konu ile ilgili yazdığımız bir yazıda “Terörün dışarıdaki kökü kurutulmadan terör belasından kolayca kurtulmamız da zorlaşır” demiştik.
Terör yuvalarının yerleri belli. Bunları kimlerin kontrol ettiği biliniyor. Silahların nerelerden geldiği, eğitimlerini nereden aldıkları da biliniyor. Yapılması gereken bu yuvaların yok edilmesidir.
Bu nasıl sağlanır:
Siyasi güç kullanılarak da bu terör yuvalarının yok edilmesi mümkündür. Siyasi güç yetmiyorsa askeri güç kullanılır. Görebildiğimiz kadarı ile askeri güç ile de bu konuda sonuç alınamadı. Yıllardır uçaklarımız Kandil’de vurmadık yer bırakmadı bir sonuç alınabildi mi?
Bir kara harekâtı gerekiyor, buna neden Amerika ve Barzani izin vermiyor hiç düşündünüz mü?
Bunları niye yazıyor, niye uyarı üzerine uyarıda bulunuyoruz?
Barzani’nin bölgede tek dostumuz olduğu söyleniyor. Barzani’nin peşine takılıp, hayal kurmayalım. Barzani Türk ve Türkiye düşmanıdır ve bölgedeki en büyük dansözdür. Dış güçlerin piyonudur. İpleri de şu anda Amerika’nın ve İsrail’in elinde bulunuyor.
PKK/ PYD terör örgütleri konusunda Amerika ile ne durumda olduğumuz biliniyor. İpler daha da gerilecek gibi gelişiyor. PYD’yi ısrarla silahlandıran Amerika aslında el altından PKK’ya destek veriyor.
Bölgedeki gelişmeleri izlerken bu konuları da masaya yatırıp, enine boyuna tartışmakta yarar vardır. Bir yandan enerji savaşı yapılırken, öte yandan bölge haritalarının değiştirilme çabalarını da görmezden gelemeyiz. Çünkü bu konuda en kritik noktada olan Türkiye’dir.
[email protected]
www.facebook.com/necdet.buluz
