(Zottik: Eşek arka tekmesi!)
Eshabil Üstündağ
adanams@gmail.com
13.10.2016 02:30
ASKERİN GÖREVİ ÖLMEK ,BUNUN İÇİN MAAŞ ALIYOR, AKP’Lİ ESKİ VEKİLDEN ŞOK SÖZLER!
video silenirse mp3,
[Aşağıda okuyacağınız şey 2 (iki) bölümden oluşmaktadır,
ilkini 27 Eyl 2016‘da yazdım, sonrakini 10.10.2016 tarihinde..
..Yazma sebebebim (2. bölümünü;
…çoktandır içimde uhde, ve yazayım dedim!..)
Yani ilk bölümü en altta, ikinci bölümü, yakın tarih olan ilk başta!
“Bu bir tivitır paylaşımıdır ve Yılllar önce şahit olduğum Türkiye gerçekleridir.” Hele ki şu yukardaki videoyu 2 saat önce izledim ve habere Yeni muttali oldum; ..ONLARA İTHAF! (Tivitırda da zaten …isabet olacak; “aynı zihniyete ithaf demiştim!” ..paylaşayım dedim..] /e.ü.
@adanams
* * *
2. BÖLÜM
Yaşanmış bir hikâye.. “ÇÜRÜK BEDELLİ SAĞLAMLARA İTHAF” /e.ü.
……
Bizim TOPALIMIZ askerlik yapıyor,
Köp’oollarının turp gibi sıpaları zottik atıyor!
*Bu bir uydurma değildir, bizatihî yaşanmış hikâyedir, Zaten kurgu hikâye okumam ve yazmam;
Kurgu hikâye, İnsanı aptallaştırır,
“İsterse en basit ve en mezbel hikâye (yaşanmış) olsun, “Okuyun derim!” (bunun için demiyorum).
Kurgu (hayal ürünü) hikâyede, Hayatın gerçeklerinden uzaklaşırsınız ve Aptal birinin Hayâl dünyasında, (Günümüz Bilgisayar oyunları gibi), Kısırdöngü yaşar durursunuz!:( (bilim kurgu hariç; onu İnsan anotımisi veya kaderi, ruhuyla karıştırmayın!) e.ü.
* * *
Evet,
Geçen, “..Benzerî bir şey yazmıştım, Bu “O’nun devamı olsun..” (Zaten olaylar ve kahramanlarımız aynı, Birbirinden ayrı değil..) 🙁
….
…askerlik şubesine gittiğimde …yaşım 18 idi (1977) ve Babam yaşımı büyültüp askere göndermişti, “Bir an önce gitsin ve iş güç sahibi olsun.” 🙁 ve gittik.
Gittik de, “hepsi 15 gün içinde oldu, gidiş!” (yaş davası ile kendimi kışlada bulmam)! 🙁
Önce Şube’den çağırdılar; gittik! “Ve muayene için gelmişiz”🙁 (Muayene deyince herkesin aklına, Sağlık kontrolü, …en azından bir doktor filan gelir.. 🙁
Hayır, Bu öyle değil;
5 – 6 genç …dizildik askerlik şubesinin uzun koridoruna ve “buzlu camdan kapalı iki kapı arası koridor..
Ve muayeneye başladılar..” 🙁 (Muayene de; askerin, kıdemli bir askerin elinde bir kurşun kalem var, “Pantolunu sıyırın bir karış kadar diyor ve Ş*eyina bakıyor; Kalemle “sağa sola …afdrsniz” 🙁
Ve muayene 1-2 saniye kadar sürüyor, “..çıkın!”
…çıktık tabi!
Sonra anlıyorum ki Muayenenin sebebi “Sünnetli mi” tespîti! 🙁
..Ulan sizin (…neyse sövmüyorum) 🙁
..Geçelim. 🙁
Neyse biz birliğimize varıp teslim olduk ve ..Acemi birlğinden Usta birliğine… 🙁
..derken Bizim Ahmet’le tanıştık..
Bizim Ahmet, benden 3-5 santim uzun (1,80 filan), yaşı sanırım 2 yaş büyüktü.. 🙁 Neyse..
Bizim Ahmet sektirik yürürdü, “…ÇÜNKÜ AYAĞININ BİRİ KISAYDI!!!” 🙁
…Ve sabah sporu olduğu zaman Günlük eğer nöbette değilsek, …takribi 3 KM koşardık ..Takım hâlinde.. 🙁
Ve Bizim Ahmet, …O da spora gelirdi!..
Ve ben (veya başka arkadaşım dêrdi),
“Ahmet yahu, senin ayağında sakatlık var …Niye spora geliyorsun, Komutanla görüşelim veya durumu anlatalım; olmaz böyle bir şey!..” 🙁
(Ahmet, “Saf, hazır cevap, Mütebessim, kimseye karışmaz, arada şaka yapar ve şaka götürür, ince dalan, kumral tenli, tam bir anadolu çocuğu ve Halk..! 🙁
“Yok gardaş Yahu, boznunculuk çıkmasın (Huzursuzluk), kaytarıyor derler dêrdi ve ..Koşabildiğim kadar koşarım dêrdi ve gülerek..” 🙂
Ve koşardı.. 🙁
Akşam omduğu zaman ranzaya oturur ve Bu şîveyle, “Ayagım Argıeeyr”. 🙁
..ve askerlik bitti 20 ay, Ben 17,5 aylıkken ilk iznimi kullandım, “zoru seçmek için!” ..ve izin dönüşü +1,5 ay yaptım ve terhis..
……
…Bilahere Ahmet’i (Antepli) 1983‘te bir bahar ayında, Görevli gittiğim Antep’te buldum ve sarılıp hasret giderdik! (Hasta olduğumda, Askerde bana bakmıştı ve sanki bir ana gibi! Hastalığım da bir hafta sürmüştü ve orta ağırlıkta!) 🙁 Duygulandık; ..O hep sessizdi ve boynuna sarıldım, ..adeta ağladım! 🙁 (…Dosttu o ve kardeşten yakın!!!) 🙁
Ve Ahmet, (Tahminen 55 yaşında babası, bir küçük erkek kardeşi, …tahminen 12-14 yaşlarında
Hepsi bir arada ve TEK ODA BİR EVDE. Ve Ahmet, arada günlük hayyat konuşmalarından Kardeşine sesleniyor, “Edem bize bir su getir.“ Ede sanırım, Sevecen Ağabey, Kardeş demek, bilmiyorum.) (Babası artık işi kendine devretmiş; İş, “AT ARABACILIĞI..” 🙁
Evlerinin önünde (Yattıkları yere yakın, bir doru at var ve bir de küçük araba..) 🙁
Ve bir çay ikram ettiler, içtik ve yarım saat sonra vedalaştım… 🙁 Çünkü hep boynunu büküyordu ve beni ağırlayamayışından “ezikti..” 🙁
Ama ben, “…ne ağırlaması, AHMET’İ GÖRMEKLE ANAM’I VEYA BABAMI GÖRMÜŞTÜM VE DÜNYA BENİM OLMUŞTU!” Ahmet bunu bilemezdi ama …sanırım hissetmişti 🙁
Ve birdaha görmedim, Şartlar ve hepimizin yaşadıkları.. 🙁
Saygılar.
10.10.2016
E. Üstündağ
@adanams
/////////////
1. BÖLÜM
Burdaki tivitin içeriği şu, aynen paylaşıyorum,
↓
