18 Eylül 2016
Bizim yerli filmlerin çoğunda görürüz. Başroldeki aktör (esas oğlan) yiğittir, merttir, her zaman haklıdan yanadır, haksızlıklara karşı direnir, zayıfları savunur, kötülerin karşısında dimdik durur.
Oysa gerçek hayatta bunların çoğu iktidar yalakası, ilkesiz, onursuz, gurursuz şahsiyetlerdir. Çıkarlarına bakarlar, saray sofralarında oturup âkil adamlık bile yaparlar!
Tarık Akan hariç… O, günlük hayatta, filmlerindekinden daha yiğit, daha cesur bir sanatçıydı. Gerçek sanatçılar, Tarık Akan gibi, ezilenlerin yanında yer alıp, haksızlık yapan güçlülere karşı çıkan kişilerdir.
Tarık Akan öyleydi. Bu yüzden başı defalarca derde girdi, yargılandı, iki buçuk ay hapis yattı ama yılmadı, korkmadı, mücadeleye devam etti. Gerçek bir devrimciydi.
Ergenekon davasında bile haksızlığa isyan edip “Bariyerlerinizle birlikte duvarlarınız yıkılacak” diyerek kumpas mağdurlarının yanında yer aldı.
1.91’lik uzun boyundan daha büyük bir kalbe sahipti. Yüreği, yakışıklı yüzünden daha güzel olan bir insandı. 67 yaşında aramızdan ayrıldı.
Onu bugün sonsuzluğa uğurluyoruz.
Nur içinde yatsın.
Sözcü
Bir yanıt yazın