Ne demişler?
“Çare yoksa bulmalıyız çaresini; eğer ele geçmezse sevdiğimiz, çare yok sevmeliyiz eldekini”..
Elimizdekiler ne?
Bir avuç toprak…bir avuç sevgi…Topraklar derya deniz alabildiğin kadar..Sevgiler sonsuz olabildiği kadar..
Hepsi çaresiz hepsi çaresizliğin olmadığı kadar sonsuz..
Hani herkesin bir hayat felsefesi vardır ya; kimi der:
“Ya hep ya hiç…”
Kimi der:
“Aşk,mutluluk,doğa bu üç mefhum… “
Kimi der:
“Ya İstiklal,Ya ölüm”..
Hepsi de aşkı ve yaşamı temsil eder…
Ya hep olursun ya hiç olmazsın,
Yan mutlu olursun ,aşk doğanda vardır;
Tüm bunları kapsayan öyle bir sevda vardır ki;
“Ya İstiklal Ya Ölüm” dersin…
Benzemez bir erkeği bir kadını sevmeye bu; içinde vatan vardır
Vatanının içinde ki her şeyi seversin…
Benzemez,tarif edilen sevgiye bu;
Tüm sevgileri içinde barındıran vatan sevdasıdır bu…
Görürsün kısa etekli hanımları, kravatlı genç yiğitleri;
Halkım benim dersin, ne de güzel saf dilli..
Sorar konuşur merak eder usandırır seni…
Halkımın insanı, canım cancağızım dersin..
Çıkar dağlara Efe olur,Yörük olur obası olur;
Gönlünde hep bir sevdası olur,
Yaşar deyyu deyyu gibi, elinde kalemi elinde sazı olur..
Gel gör şimdi bu sevdayı çaldığı hep;
Yurdum yurdum olur…
Çıkalım şimdi dağlara, obalara..
Ses verelim deyyu deyyu…
Varolalım yine sozsuzlukta..
Ses verelim deyyu..deyyu…
Ya İstiklal,Ya Ölüm
VATAN KIYMET BU BÖLÜM
ses verelim Deyyu..Deyyu..
Refhan İrtem
|
Bir yanıt yazın