Merhaba , Size Kanada Alberta dan yaziyorum.
Bir duyuru yapmak ve bir konuda bilgi vererek desteginizi rica etmek istiyorum.
Oğlum Ozan Ardıç Kanada da önemli bir (klasik müzik amatör piyano) yarışmaya katıldı ve oylama internetden halk oylamasi şeklinde halen devam etmekte.
Bu gün ve 29 Ocak tarihine kadar her gün 1 oy kullanıp kendisini desteklemenizi bekliyor.
Ozan yaklaşık 180 yarışmacı arasında 4. Sıraya yükseldi ve birinci ile arasında 200 oy kadar fark kaldı.
Ozan diyor ki “benim oylarımi ancak Türkiyemdeki bilinçli insanlarımızın farkındalığını sağlayabilirsem arttırabilirim diyor.“
Lütfen mümkün olursa daha genis kitleler ile konuyu paylaşarak kendisini destekleyelim ve mümkün olursa email ve facebook listelerimizde ve gurup listelerimizde paylaşalım.
Saygılarımla,
Ahmet Ardıç
Ozan Ardic Hakkinda biraz daha ilave bilgi vermem gerekirse;
Ozan Ardıç 1997 Azerbaycan Bakü doğumludur. Annesi Medina Ardic Azerbaycan da herkezin tanıdığı vatan şairi Samet Vurgunun Vekilov ailesi veya Vekiloğulları ailesi olarak tanınmış ailenin üyesidir. Vekiloğulları ailesi Azerbaycanın sanatında, edebiyatında, tıp ve eğitim alanında, hukuk sisteminde ve siyaset alanında kısacası Azerbaycan tarihinde iz bırakmış , ülkeye hizmetleri olmuş ve herkesce sevilen bir aileden gelmektedir.
Ben ozanın babası olarak (Ahmet Ardıç). Mühendisim. Hem Türk hem Azerbaycan vatandaşıyım. Azerbaycan vatandaşlığını Azerbaycan devlet başkanının kararnamesi ile aldım ve her iki vatandaşlığımla guru duymaktayım. Azerbaycanda mühendislik alanında 20 yıl serbest çalıştım. Eşim ile Bakü de tanıştık, evlendik. Ozan 1997 yılında dünyaya geldi. Bir oğlum daha var Alp Erkan Ardıç. Alp ise 2000 doğumludur. 2 oğlumuz ile birlikte 5 yıldır Kanada Alberta da yaşamaktayız.
Ozan birkaç aylıkken ritimlere ilgi duyduğunu belli etmiş bir bebek idi ki ağladığı zaman susması için Vivaldi dinletmemiz yeterli olurdu ve parçaya ritim tutarak eşlik ederdi. Ailede müzik ile ilgilenen olmamasına rağmen eşimin ailesinde sanattın farklı alanlarında yetişmiş değerler mevcuttur.
Ozanın bebekliğinde ve halen evimizde genellikle halk müziği ve klasik müzik dinnenir. Bakü de neredeyse hemen hemen her 4 evden birinde piyano olması dolayısı ile de olabilir Ozanın 5 ila 6 yaşlarındayken kendiliğinden piyano çalmaya başladığını gördük. 6 Yaşında iken artık bazı klasik eserleri çalabilmekte idi.
Ozan 2009 – 2010 yıllarında eğitimini Türkiyede ve 2011 den beri ve halen de Kanada da devam ettirmektedir. Lise son sınıf talebesidir ve hem sayısal hem sözel not ortalamaları yüksek olmasına karşın üniversitede müzik eğitimine devam etmek istemektedir. Baba dili olan Türkçe ve Ana dili olan Azerbaycan Türkçesini saymazsak Ozan Senkron tercüme yapacak derecede Rusça ve Ingilizce de bilmektedir.
Ozan yarışmaya okul dönüşü cep telefonu ile yaptığı kayıt ile çektiği videoyu göndederek katıldı. Her ne kadar standart bir konser piyanosu ile olmasa da veya profesyonel kayıt olmasa da mevcut şartlar dahilinde yaptığı bu kayıt ile yarışmaya dahil oldu.
Ozan yarışmaya kendisi ile ilgili aşağıdaki bilgiyi göndererek katılmıştır. Ilk eleme 21 ıla 28 Ocak 2016 tarihlerinde (Türkiye zamanı ile 29 Ocak son gün olmakla) internetden yapılacak halk oylaması ile olacaktır.
Yarışma kuralları dahilinde her gün (24 saatte bir defa olmakla) tekraren oy kullanılabilecektir.
Manevi desteğinizi ve oylamada katkılarınızı beklemektedir.
Saygılarımla,
Ahmet Ardıç
Yarışmada Ozanın oylama sayfası;
Yarışmacıların aldıkları oylara göre an ıtıbarı ıle mevcut devam eden oylamadakı sıraları ve aldıkları oylar bu sayfadadır:
Ozan Ardic yarışmaya katıldığı eser: / F. Chopin “Fantasie” Impromptu, Op. 66
Short bio
I have been playing piano since I was 6 years old. I believe that music adds color to our lives. I will always be playing piano in both bad and good days, because music is a sacred language that can express emotions that words simply can not. I believe that it is imperative to give the composer all you’ve got, and I also believe that the worst thing you could do as a pianist is to play without a soul.
Courte biographie
Je joue du piano depuis que j’ai six ans. Je crois que la musique met de la couleur dans nos vies. Je vais toujours jouer du piano durant les bons moments et les moins bons moments, parce que la musique est un langage sacré qui peut exprimer des émotions que les mots n’arrivent pas à faire. Je pense qu’il est impératif de donner tout ce qu’on a en nous au compositeur, et aussi que la pire chose qu’un pianiste peut faire, c’est de jouer sans âme.