Barış İçin Akademisyenler metnini imzaladım. Elbette ‘terörist’ olduğum ve ‘terörü’ desteklediğimden değil (Siz herşeyi ortada, son yirmi yıldır aynı telefon numarasını kullanan, 8.5 aylık hamile bi terörist gördünüz mü hiç?)
Metni imzaladım çünkü yerlerde sürüklenen cesetler görmek, küçücük çocukların ölmesine tanık olmak ve bunlar karşısında hiçbir şey yapmamak vicdanımda kolay kapanmayacak yaralar açıyor; çünkü aynada kendimin; çocuklarımın, arkadaşlarımın ve öğrencilerimin yüzüne bakabilmek istiyorum.
İmzaladım çünkü yayılmak istenen korku iklimine teslim olmak istemiyorum.
İşte bu yüzden PKK’nın barışın ve müzakerenin önünü kapatan tüm şiddet eylemlerini de kınıyorum. İmzaladım çünkü şehit cenazelerinde yüzü acıdan kasılıp kalmış yoksul annelerin feryadı içimi yakıyor. Yoksulların yoksullara kırdırıldığı bir savaşa hayır demek istiyorum.
İmzaladım, çünkü bunu imzalamazsam, bu politikalar olduğu gibi devam ettirilirse, asıl o zaman bu memleket bölünecek ve birlikte yaşamamızın tüm koşulları ortadan kalkacak.
İmzaladım çünkü, birileri burayı sevmenin tapusu kendi elindeymiş gibi davransa da ben bu memleketi hakikaten seviyorum ve burada, herkesle birlikte, hakiki & eşit bir kardeşlik içinde yaşamak istiyorum.
Metni imzalayan bir akademisyen