Bir Kasımın üzerinden henüz birkaç gün geçti. AKP’nin dışında seçime giren diğer siyasal partilere gönül verenler, üyeleri sanırım kaybetmenin üzüntüsünü halen içlerinden atamamışlardır.
Seçim öncesi yapılan anketlerde AKP yüzde 38+40 larda CHP ise 28+ 29 larda gösteriliyordu.
Bazı CHP milletvekilleri en az %35 diyorlardı.
Halkta heyecan yoktu.
Ortalık sanki bir fırtına öncesi sessizliğe bürünmüş gibiydi.
Bir yandan bombalar patlıyor, diğer yandan her gün gelen şehit haberleri ile bayraklara sarılı tabutlar…
Gözyaşları ve ağıtlar.
Türkiye sanki karanlığa bürünmüştü.
Yer, gök, insanlar hepsi karanlıktı.
Halk sanki yarınları değil de o gününü düşünüyordu.
Böyle olmakla birlikte seçime katılım yüksekti.
Akşam saatlerinde sandıklar açılmaya başladı ben de çoğu insan gibi televizyondan takip etmeye başladım.
Birkaç saat içinde sonuçlara gidildi ve AKP kazandı.
Çoğu yerde daha torbalar teslim edilmeden, oraların sonuçları ilan ediliverdi.
Görevli arkadaşlarımdan telefonlar geliyordu.
Torbayı 15 dakika önce teslim ettim veya daha sayımı bitiremedik, bu nasıl sayım ya?
Evet, bunlar söyleniyordu.
AKP beklenmedik şekilde kazandı.
Yapılan anketler bir işe yaramadı, AKP bile görünüşte bu işe şaştı.
Oysa sonuçların böyle olacağı şüphesi içimi kemirip duruyordu.
31.08.2015 tarihli “Sır perdesi ve oyun içinde oyun ”başlıklı yazımda da bunu belirtmişim.
***
“7 Haziran seçimlerinde AKP’nin tek başına iktidar olamayışı da bir kurguydu.
13 yıldır ülkede tek erk olan Erdoğan’ın partisi yine birinci parti çıkartıldı.
Dünyada hiç bir ülkenin uygulamadığı “Sun election control system”e ( oyların paylaşımını ayarlayan bilgisayar programı) muhalefet partileri tarafından itiraz edilmedi
(Bu sistem ile Türkiye’de seçim çökertilmiştir ve böyle bir sistem yok edilmedikçe AKP sittinsene iktidarda kalacaktır.)
Yani sandık mandık hepsi laftır…
1 Kasımda Erdoğan’ın aynı sonucu alacağı, hatta daha aşağılara ineceği anketlerle gösteriliyor. “Bana bu da inandırıcı gelmiyor.”
Evet o yazımdan alıntıdır bu.
Yine haklı çıktım.
İçinizden bazılarınız şöyle sorabilirsiniz;
Mademki öyle neden 7 Haziranda AKP kazanmadı?
Tabi akıllara bu gelir doğal olarak.
Ben AKP’nin kazanmayıp birinci parti çıkmasının kurgu olduğunu düşünerek şöyle demişim:
“Koalisyon hükümeti kurdurmaması, zaman geçirmesi ve sonunda HDP li geçici Hükümet oluşturulması proje dâhilindedir.
AKP ve HDP’nin 80 milletvekili ile bir hükümet çıkarmadığına gelince halkın tepkisinden çekindiler.
Alıştırma yapıyorlar.
Bunca şehitler ve PKK’lının ölmeleri hiç umurlarında değil.
Oyun içinde oyun oynuyorlar.
İşte en güzel bir örnek, düne kadar terörist dediği HDP li vekillerle dün (30 Ağustos) Anıtkabir’e çıktı.”
Siyaset öylesine kirlendi ki şahsen iğrenir oldum.
Erdoğan’ın derdi anayasa değişikliği ile diktatörlüğünü pekiştirmek, diğerinin ise Öcalan’ın özgürlüğü ve Büyük Kürdistan.
***
Gelelim günümüze, bakınız o yazımda” AKP ve HDP’nin 80 milletvekili ile bir hükümet çıkarmadığına gelince halkın tepkisinden çekindiler” demişim ya, şimdi AKP tek başına iktidar oldu ama yeni anayasa için 366 yı tamamlaması gerekecek bunu da HDP nin katkısı ile yapmaya çalışacak diyorum.
Seni başkan yaptırmayacağız diyen HDP şimdi ağız değiştirdi farkındaysanız.
“HDP Sözcüsü Ayhan Bilgen: Başkanlık sistemi dâhil her şeyi tartışabiliriz! “diyor.
Bunu düşünmek gerek.
CHP neden kaybetti dersek:
7 Haziran seçimlerinden bir ders çıkartmamış, iktidar olmayı istemezcesine sadece koalisyona odaklanmıştı.
Atatürkçü, Devrimci, Antiemperyalist ve Tam Bağımsızlıkçı kimliğini yok sayarak ve AKP ye eş değerdeki politikalar yapmasındandır.
Millet aslı varken suretine itibar etmedi.
İkincisi Türk Silahlı Kuvvetlerinin yanında olmaması, PKK’nın siyasi uzantısı olan HDP ile
yakınlaşmasıdır.
Bunları uzun uzun her yazımda anlatmış ve CHP’nin özüne dönmesini münasip bir dille yazmıştım.
AKP ise CHP’nin yapması gerekeni yapmış, Milliyetçilik ve Vatanseverlik felsefesini kullanarak halkın sempatisini kazanmıştı.
Halk yolsuzlukları, hırsızlıkları düşünmez olmuştu artık.
Tabi bu arada devlet gücünü kullanması ve kasasından bolca para ve odun, kömür vs. dağıtmasının da çok önemi var.
Camiler, İmam Hatipler, Kuran Kursları, Tarikatlar arka bahçesi olan AKP yine bildiğimiz gibi dini saptırmış ve Eğitimi de dini referanslara göre ayarlamıştı.
Araya SEÇSİS te girince kazanmasını kimse yadırgamadı.
Geçen zaman içerisinde CHP tüm bunları içine sindirerek adeta Atatürkçü, Ulusalcı kimliğini bir yana bırakarak AKP’nin önünü açmıştı.
Oysa eriyen AKP karşısında CHP’nin iktidar olmaması için bir neden yoktu ve tam zamanıydı kazanmasının.
HDP’nin dışında hiçbir birlikteliğe katılmadı.
CHP, yanlış politikalarını ısrarla devam ettirdiği için kaybetti.
Altı seçim kaybeden CHP de mutlaka değişim şarttır.
Kılıçdaroğlu bunu ciddi ciddi düşünmelidir.
Amerika’nın projesi olmaktan kurtulmalı özüne dönmelidir.
Dönüp dönmemesi de tabi ki kendi bileceği iştir.
Tünay Süer