8 Mayıs 2015 tarihinde Ankara 1.Bölge Bağımsız Milletvekili adayı Ahmet Yalvaç’a destek vermek için Ankara’nın Haymana ilçesine Av. Ziya Kıvanç’la beraber gittik.
Ankara’nın Haymana ilçesi şifalı suyu ile meşhurdur. Kışın 43-44 derece, yazın 44-45 derece de çıkan yer altı sıcak suyu ile Haymana ilçesi şifa dağıtmaktadır.
Haymana ilçesinde daha çok Kürt kökenli vatandaşlar ikamet etmektedir.
İlçeye araba ile girdiğimizde gözümüze ilk çarpan pankart HDP’nin oldu. HDP Haymana’da da sıkı bir çalışma yapmaya başlamış.
Sonra AK Parti arabasını gördük. Arkadan C.H.P.nin seçim arabası da Haymana sokaklarında geziyordu.
Cuma günleri Haymana’da Pazar kuruluyor. Bu nedenle Seçime girecek Partiler Haymana’ya gelmişler. Mümkün olduğunca kendilerini tanıtıyorlar. Bizde Bağımsız adayımıza destek vermek için Haymana’ya geldik. Bu arada da gazeteci gözü ile teşhisler ve tespitler yapmaya çalıştık.
Esnaflarla tek tek tanışma ve konuşmalarımızda şunlara şahit olduk:
Esnaf’ın çoğunluğu hangi partiye oy vereceğini açıklamamaktadır. Ancak, AK Parti’den bıktıklarını tavırları ile belli etmekteler.
İnsanlar, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın eline Kur’an-ı Kerim’i alıp sallamasına tepkililer. Din bu kadar da siyasete alet edilmez, demektedirler.Bir de Kur’an-ı Kerimin pasta yapılıp yenmesini de hiç hoş karşılama maktadırlar.
Sözcü gazetesinin okunduğunu gördük. Okuyan kişinin etrafındakilerle de tartıştığına şahit olduk. AK Parti’ye oy vermek isteyene, “Bu yalancıların, dolandırıcıların, memleketi soyanların, bugüne kadar bizi yalanları ile uyutanların neresine oy vereceksin” diyordu. AK Partili olan kişi de “Bu gazete okunmaz, o ateist, dinsizlerin gazetesi, yalan yazıyor” diye inanmak istemiyordu.
Kürt olduğunu ifade eden bir bayan ve bey mağazanın önünde oturmuşlar çay içiyorlardı. Bizi görünce masalarına çay içmeye davet ettiler. Biz Kürt’üz ve AK Partiliyiz diye de peşin peşin söylediler.
Devamla da,“Biz C.H.P.ye oy vermeyiz, onlar ateist, din iman yok” diye de devam ettiler.
AK Parti olmasaydı biz şu gördüğünüz arabalara binemezdik, zamanında gaz, tuz bulamıyorduk”, diyerek 1980 öncesine gittiler.
Onlara şunu söyledim. Siz Müslüman mısınız? Dedim. Elhamdülillah, dediler. Peki Müslümanlığı kimden öğrendiniz, Kur’an-ı Kerim’i hiç okudunuz mu, mealini hiç olmazsa okudunuz mu? dedim. Cevap veremediler. Peki dedim, Müslümanlıkta yalan söylemek, iftira atmak, hak yemek, çalmak, çırpmak, var mı, dediğimiz, de. Cevap alamadım. C.H.P. Dinsiz bir parti de değildir. Oradaki insanlarda Müslüman’dır, dedim. Ama siz AK Partilisiniz, buna da saygı duymak gerek. İyi düşünün, değerlendirin ve oyunuzu ona göre verin. Hakkımızda hayırlısı ne ise o olsun, dediğimizde, onlar da hayırlısı dediler.
Haymana’da şuna şahit olduk. HDP’nin barajı aşabileceğine. C.H.P.nin halen güven duygusunu halka veremediğine, halkın çoğunlukla daha hangi partiye oy vereceğine karar veremediklerine, ancak AK Partinin oy kaybettiğine, her 10 kişiden birisinin AK Partiye sıcak baktığına, ama her an vaz geçebileceklerine şahit olduk.
Merkez Partisinin Ankara 1. Bölge Milletvekili adayları da Haymana’da kendilerini tanıtma gezisini yaptıklarına şahit olduk.
C.H.P sinin çok daha etken politika ile halka kendisini tanıtması gerek. Kemal Kılıçdaroğ’lunun yerine başkası olsa idi, daha iyi olurdu diyorlar.
Batmanlı olduğunu ifade eden birisi ise çok ilginç şeyler söyledi.
C.H.P. Doğu’da yok. Çok yanlış yapıyorlar. AK Parti orada fakir halka çok şeyler vaat ediyor ve para dağıtıyor. HDP’nin barajı aşamaması için yoğun çaba harcıyor. C.H.P.nin mutlaka Doğu illerinde Miting yapması ve politikasını anlatması gerek, dedi.
İktidar partileri hiçbir zaman gerçekleri de göremiyorlar, ya da görmek istemiyorlar. İşsizliğin ve ekmek parası kazanmanın ne kadar zor olduğunu keşke bilebilseler.
Ankara’nın Keçiören semtinde oturan 55-60 yaşlarında bir bayanın kendi el örgülerini Haymana pazarına getirerek satmaya çalıştığına şahit olduk.
Hiçbir geliri yoktu bu bayanın. Ankara’daki pazarların çoğu mafyanın elinde, diyordu. Oralarda satış yapamıyorum, tek gelir kaynağım bu. Mecburen ekmek parası kazanabilmek için, kar kış demeden pazarlarda kendi el emeğim, göz nurum malzemeleri satmak istiyorum, ona da müsaade etmiyorlar, diye sızlanıyordu.
Sosyal Hukuk Devletiyiz. Yoksulumuz yok diye barbar bağırıyoruz. Kendi vatandaşımıza yardım edemiyoruz, başkalarına yardım edebilmek için milyarlar harcıyoruz. Buna üzülmemek mümkün mü?
12 Eylül 1980 Askeri Darbesinin lideri Kenan Evren’de 98 yaşında hakkın rahmetine kavuştu.
Gazetelerde ve televizyonlarda lehte konuşmalardan çok aleyhte konuşmaları ve yazılanları görüyoruz.
Darbelerin mutlaka yapılma sebepleri vardır. 12 Eylül 1980 den önce memleketin durumu nasıldı? Mahalleler bölünmüş, 15-16 yaşlarında çocuklar ellerinde silah, mahalle içerilerinde terör estiriyorlardı. Bakanlıklar basılıyor, memurlar dışarı çıkarılıyordu. Geceleri yollar kesiliyor, kadınlar sokak ortasında oynatılıyordu. Sağ ve sol çatışmalarda birçok kişi öldürülüyordu. Bu konuda yazılacak çok şey var. Askeri darbeler meşru sayılmaz. Ancak, hiç olmazsa Kenan Evren kısa sürede tekrar Demokrasiye geçti ve Anavatan Partisine iktidarı teslim etti.
Bazı şeyleri eksisi ve artısı ile değerlendirmek gerek.
Bugün çok daha iyi şartlarda mıyız? 7 Haziran Seçimlerinin sağlıklı yapılıp yapılamayacağından bile şüphe duymaktayız.
Hak ve Adaletin ayaklar altına alındığı, hâkimlerin, savcıların, askerin, polisin yaptıkları görevlerden dolayı tutuklandığı, suçlandığı, kargaşanın gittikçe arttığı bir dönem yaşıyoruz.
Sert rejimler hiçbir zaman iyi olmaz. Halk ezilir. Haklı ve haksız ayırt edilmeden birçok yanlışlıklar yapılır. Bunlara sebebiyet vermemek gerek.
Gene de Kenan Evren’e Allah’tan rahmet dileyelim, günahları ve sevapları ile öbür tarafa gitti. Hesabını orada verir. O da bizi ilgilendirmez.
Büyük usta sanatçı Zeki Alasya’yı da kaybettik. İyi bir Tiyatro ve sinema sanatçısı idi. Metin Akpınar ile ikisi topluma çok şeyler vermişlerdi.
Zeki Alasya’nın Boğazda lokantası vardı. İki kere gittim oraya. Her gittiğimizde masamıza gelmiş ve sohbet etmiştik. Alçak gönüllü ve kibar bir insandı. Allah ona da Rahmet etsin. Mekânı cennet olsun. Günahları ve sevapları ile o da gitti işte öbür tarafa.
Herkes şunu unutmasın. Bu dünya gelip geçici. Ne kadar yaşarsan yaşa netice belli. Kenan Evren 98 yaşında gitti, Zeki Alasya 72 yaşında.
İnsanları üzmek, haklarını yemek, kendi çıkarı uğruna, ülkesine ve insanlarına zarar vermek ile ebedi kimse yaşayacağını sanmasın.
Her şeyin bir sonu vardır, bu son da çok uzak değildir.
7 Haziran seçimlerinde Türk Milleti geleceğini belirleyecektir. Bu nedenle, çok önemli olan 7 Haziran seçimlerinde iyi düşünüp ona göre karar vermek gerektiğini herkesin iyi anlaması lazım.
Zekeriya Tümer
ulusalhaber@hotmail.com
Bir yanıt yazın