Ankara’ya geldiğinde Dışişleri Bakanı Çağlayangil karşılar. Sitem eden Çağlayangil, “Haberimiz olsaydı, yakalanmazdın” der. Denktaş hazır cevaptır: Yakalanmazdım. Çünkü beni göndermezdiniz! Çağlayangil güler ve ‘Haklısın’ der. İsmet Paşa’nın tepkisi ise anlamlıdır: Beyin takımının cephede işi ne! Burada sana muhtacız
13 Ocak 2015 Salı 03:42

7 1 0 0
Ercan Dolapçı
Kıbrıs davasının yılmaz savunucusu ve KKTC’nin kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş’ı, 13 Ocak 2013 günü kaybetmiştik. Denktaş, dava adamlığına en iyi örneklerden birisidir. Kıbrıs Türklerinin Ada’dan sürülmesi ve Ada’nın Yunanistan’a oldu bittiyle bağlanmasına karşı duran Denktaş, haklı mücadelesinin zaferini de görmüş bir liderdir. Ömrünün sonuna kadar Kıbrıs’ı savunan Denktaş, gelecek kuşaklara da örnek bir liderlik mirası bıraktı! Bu yazımızda, Denktaş’ın pek bilinmeyen Ada’ya gizlice giriş öyküsünü anlatacağız.
ADA’YA GİZLİCE GİTMEYE KALKTI
Rauf Denktaş, mücadelenin hareretli yıllarında Ankara’da sürgün hayatı yaşar. Ada’dan uzak, uzun süre kalması, onun canını sıkar ve mücadeleden ayrı durmanın sıkıntılarını yaşar. Buna dayanamaz ve bir yolunu bulup gizlice Ada’ya çıkmaya karar verir. Hükümetin ve eşi Aydın Hanım’ın da haberi yoktur. İskenderun sahillerinden bir tekneyle Kıbrıs’a çıkacaktır. Yıl 1967… Yanında arkadaşı Nejat Konuk ve Erol İbrahim vardır. Ancak bulduğu tekne, onları yarı yolda bırakır. Teknenin ne can simidi vardır ne de pusulası. Eski teknenin dört saat içinde dört kayışı kopar. Gitmelerine imkân yoktur. Tek çare geri dönmektir. Denktaş bu macera için “Motorbot saatte 6-7 mil yapıyordu. Meğer üç kişilik bir yükle bu motor bundan fazla bir sürat yapamıyormuş. Herşey bir rezaletti. Hasılı ve körü körüne yola çıkmıştık. Baştan başa bir fiyaskoydu” der.
FIRTINADA YANLIŞ YERE ÇIKTI
Ancak Denktaş kararlıdır. Onu bu aksilik de durduramaz. Ne yapıp edip Ada’ya çıkacaktır. “Ankara’da davadan uzak keyif çatıyor” dedirtmeyecektir! Bu sefer dostları Beyrut’ta daha iyi bir tekne bulmaya çalışır. Ancak zaman geçtikçe ondan haber gelmez. Daha fazla beklemeden bulunan bir balıkçı kayığıyla yola çıkılır. Kayık saatte 5-6 mil sürat yapmaktadır. Üç gün üç gece yol alınır, ancak kötü hava koşullarından dolayı istenilen yere çıkılamaz. Teknenin dümeni de bozulmuştur. Larnaka’ya çıkmaları gerekirken, 30 mil kuzeyde Salamis- Mağusa Boğazı’nda sahile çıkarlar. Çıktıkları yer Rum askeri sahasıdır. Rum köylülerin tanıması üzerine yapılan ihbarla yakalanırlar ve 13 gün kötü şartlarda sorgulanır ve hapis yatarlar.
SUSUZLUKTAN YENİLEN DOMATESLER
Rauf Denktaş yalana karşı en öndeydi
KKTC kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş, emperyalist merkezli Ermeni soykırım yalanlarına karşı Temmuz 2005 yılında kurulan Talat Paşa Komitesi’nin kurucu Başkanı oldu ve ölümüne kadar da her eylem ve toplantının aktif katılımcısıydı. Denktaş, Lonzan 2005 eylemi öncesi yayımladığı mesajında “Lozan, Türkiye’nin temeli. Aynı zamanda da Kıbrıs davasında da Lozan’da kurulan Türk-Yunan dengesinin 1960 Antlaşmaları’yla Kıbrıs’a getirilmesi. Şimdi dış dünya bilerek ya da bilmeyerek hem Lozan’ın Türkiye için kurduğu dengeyi, hem Kıbrıs’ta kurulan dengeyi bozma yolundadır. Bunları anlatmak, bunların kabul edilemez olduğunu duyurmak için, Lozan’a yeni bir can vermek için başlatılan bir girişim vardı. Bu girişimde bizim de payımız olacağı için memnunuz” demişti.
Denktaş ilk olarak, Talat Paşa Komitesi tarafından İsviçre’nin Lozan şehrinde 22 Temmuz 2005 günü düzenlenen ‘Ermeni Soykırımı Emperyalist bir yalandır” toplantısına katıldı. İP Genel Başkanı Doğu Perinçek ve çok sayıda aydının da katıldığı 24 Temmuz yürüyüşüne Türkiye ve Avrupa’dan gelen aydın öncüler ve vatandaşlarla birlikte saatlerce yürüdü ve Baeaurivage Palace önünde yapılan mitingin açış konuşmasını yaptı.
‘BİRLİK OLUN’
Denktaş burada şunlara vurgu yaptı: “Buraya ‘Lozan delinmez’ demeye geldik. (…) Avrupa’da güçlü olunuz. Şu parça bu dernek diye hareket etmeyin. Birlik olun. Türkiye’ye Sevr’i yeniden dayatma davası vardır. Kıbrıs’ı elimizden almak davası vardır. Bu davalar karşısında birleşiniz. Türkiye’nin sesi olunuz. Burada bizim sesimizi de yansıtın. Dünya sadece Rum’un Yunan’ın sesini duyuyor. Yapılacak bir iş vardır milli bir görevdir; birlik olmak birlikte hareket etmek.”
ERGENEKON TERTİBİNE KARŞI ÇIKTI
Denktaş, TPK’nin Berlin ve Paris eylemlerine de destek verdi. Toplantılarına mazeretsiz katıldı ve Ermeni yalanlarına karşı verilen mücadeleyi, Kıbrıs davasında da önemli bir merhale olarak gördü. Denktaş, Perinçek’in Lozan’da 6-9 Mart 2007 günleri yapılan yargılamasına da kıtılarak destek oldu. Denktaş, Talat Paşa Komitesi’nin 16 Mart 2007 günü, Türkiye’deki aydınları Lozan’a giderek “Ermeni soykırımı emperyalist yalandır” demeye çağıran bildiriyi hazırladı.
‘OLACAK İŞ DEĞİL’
Denktaş, 2008 yılında yapılan Ergenekon tertibinde de Komite üyelerinin tutuklanmasına karşı net tavır alarak, operasyonun Ermeni yalanlarına karşı verilen mücadeleyi baltalamak için yapıldığını savundu. Denktaş 20 Nisan 2008 günü yaptığı açıklamada, “Ferit İlsever, Doğu Perinçek ve Prof. Dr. Kemal Alemdaroğlu gibi kişilerin Türkiye’de hükümet devirecek, gizli eylem yapacak, yaptıracak insanlar olmadığına parmak basarım. İnanılacak gibi bir şey değil. Kendilerini çok yakından tanıyorum. İnşallah gerçek çok erken zamanda meydana çıkar ve bu insanlar serbest bırakılır. Olacak iş değil bu” dedi.
Denktaş, 27 Nisan 2008 günü de “Gelişmeleri, kolu kanadı kırılmış bir başkan olarak izliyorum. İnşallah yakında Talat Paşa Komitesi’nin öncüleri serbest bırakılır, biz de eylemlerimize yeniden hız veriririz” açıklamasını yapmıştı.
Denktaş o anları şöyle anlatır: “Kaçmak imkânı kalmamıştı. Kuytu bir yere çökercesine oturduk ve beklemeye başladık. Bir domates tarlasından domates kopararak yedik. Susuzluğumuz bir an için gederilmişti. Fakat hemen yeniden, daha derin bir şekilde susayama başladık. O topraklı domateslerin tadını hiçbir zaman unutamayacağım.”
Bu mola sırasında bir Rum çobanı, Türk sanarak konuşurlar. Rum olduğunu anlayınca kurtulma umutları kalmaz. Denktaş o anı da şöyle anlatır: “Nejat, ‘Şimdi ne olacak’ dedi. ‘Herhalde çok sürmez bizi gelip aramaya başlayacaklar’ dedim. ‘Eğer ilk gelenler arasında beni tanıyan birisi olmazsa ve bizi tevkif ederek bir resmi makama götürürlerse mesele yoktur. Aksi takdirde bizi burada öldürecekler ve bu kovboy filmi de burada bitmiş olacak’ dedim. Tanınmamam için Nejat’ın kepini alarak başıma geçirdim, ‘Peki yakalanınca ne diyeceğiz?’ diye sordular. ‘Mağusa’dan hareket ederek, Kıbrıs’ın etrafını motor botla gezmeye çıkan üç avukat’ deriz. Sonrası Allah kerim.”
‘KAPIYI KAPADINIZ PENCEREDEN GİRDİM’
Ancak hiç de öyle olmaz. Kısa sürede askerler gelir ve alıp götürürler. Yakalananın “Denktaş” olduğu kısa sürede anlaşılır. Denktaş’ın yakalandığı duyulunca Rum liderler Kipriyanu ve Papadopulos “derhal öldürülmeli” derken, Makarios herkesi dinledikten sonra “Madem ki tanıyanlar olmuştur. Buraya getiriniz ve sorgulayınız. Niye geldiğini anlayalım” der.
Denktaş’a sorguda ilk “Ankara seni niçin gönderdi?” ve “Kıbrıs’a niçin geldin” soruları yöneltilir. Denktaş’ın cevabı anlamlıdır: “Ben, hükümetten gizli olarak geldim. Hükümetin haberi yoktur. Gelmem gerekiyordu. Dört yıldır haksız bir kararla kendi evime sokulmuyordum. Doğru yoldan dönmek için yaptığım her teşebbüse ret cevabı almıştım. Bunun üzerine kendi kendime imkân aradım, buldum ve geldim. Siz kapıyı tutmuştunuz. Ben de pencereden girmeyi denedim. Beni buna Rum idaresi zorladı” olur.
Denktaş’ı tanınmış olmak kurtarır. Denktaş, bunu şöyle anlatır: “Artık rahatlamıştım. Yakalandıktan sonra ilk getirildiğimiz köyde tanınmış olmam ‘talihsizliktir’ derken, hayatımızın bağışlanmasını sağlayan büyük bir şans olmuştu.”
Olay birsüre sonra dünyaya da duyurulur. Ankara ayağa kalkar. Yoğun diplomatik temaslarla 13 günlük esaret son bulur ve Danktaş ve iki dava arkadaşı özgürlüğüne kavuşur. İstanbul üzerinden Ankara’ya geldiğinde ise ilk Dışişleri Bakanı İhsan Sabri Çağlayangil karşılar. Sitem eden Çağlayangil, “Haberimiz olsaydı, yakalanmazdın” der. Denktaş hazır cevaptır: “Yakalanmazdım. Çünkü beni göndermezdiniz!” Çağlayangil güler ve “Haklısın” der. İsmet Paşa’nın tepkisi ise anlamlıdır: “Benden habersiz gittin. Beyin takımının cephede işi ne! Burada sana muhtacız.”
İSMET PAŞA’NIN NASİHATİ
Rauf Denktaş, eşi Aydın Hanım’a giderken haber vermez. Hatta “Hükümet helikopterle bırakacak” der. Bir de endişelenmesin diye “Kıbrıs’a sağ salim vardım” diye mektup göndertir. Oysa evdeki hesap denizde şaşmıştır. O sıkıntılı günlerde Aydın Hanım, İsmet Paşa’ya gittiğinde “İzinsiz gitmemeliydi” tepkisini alır. Ondan da dik durmasını ister ve “Sen bir milli Kahramanın eşisin. Sakın basının önünde zafiyet gösterme. Türk halkına yaraşır şekilde davran” der.
Denktaş, Ada’ya giriş yasağı kaldırılınca 1968 yılında tekrar yurduna döndü. Ölümüne kadar da mücadelesini burada sürdürdü.
Kaynaklar:
1- Rauf R. Denktaş, Kıbrıs Elli Yılın Hikâyesi, Akdeniz Haber Ajansı Yayınları, İstanbul, 2008, s.333-401.

2- İhsan Tayhani, Özgürlük Yolunda Bitmeyen Koşu ‘Denktaş Kitabı’, Kaynak Yayınları, İstanbul, 2011, s.220-223.

Rauf Denktaş yalana karşı en öndeydi
KKTC kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş, emperyalist merkezli Ermeni soykırım yalanlarına karşı Temmuz 2005 yılında kurulan Talat Paşa Komitesi’nin kurucu Başkanı oldu ve ölümüne kadar da her eylem ve toplantının aktif katılımcısıydı. Denktaş, Lonzan 2005 eylemi öncesi yayımladığı mesajında “Lozan, Türkiye’nin temeli. Aynı zamanda da Kıbrıs davasında da Lozan’da kurulan Türk-Yunan dengesinin 1960 Antlaşmaları’yla Kıbrıs’a getirilmesi. Şimdi dış dünya bilerek ya da bilmeyerek hem Lozan’ın Türkiye için kurduğu dengeyi, hem Kıbrıs’ta kurulan dengeyi bozma yolundadır. Bunları anlatmak, bunların kabul edilemez olduğunu duyurmak için, Lozan’a yeni bir can vermek için başlatılan bir girişim vardı. Bu girişimde bizim de payımız olacağı için memnunuz” demişti.
Denktaş ilk olarak, Talat Paşa Komitesi tarafından İsviçre’nin Lozan şehrinde 22 Temmuz 2005 günü düzenlenen ‘Ermeni Soykırımı Emperyalist bir yalandır” toplantısına katıldı. İP Genel Başkanı Doğu Perinçek ve çok sayıda aydının da katıldığı 24 Temmuz yürüyüşüne Türkiye ve Avrupa’dan gelen aydın öncüler ve vatandaşlarla birlikte saatlerce yürüdü ve Baeaurivage Palace önünde yapılan mitingin açış konuşmasını yaptı.
‘BİRLİK OLUN’
Denktaş burada şunlara vurgu yaptı: “Buraya ‘Lozan delinmez’ demeye geldik. (…) Avrupa’da güçlü olunuz. Şu parça bu dernek diye hareket etmeyin. Birlik olun. Türkiye’ye Sevr’i yeniden dayatma davası vardır. Kıbrıs’ı elimizden almak davası vardır. Bu davalar karşısında birleşiniz. Türkiye’nin sesi olunuz. Burada bizim sesimizi de yansıtın. Dünya sadece Rum’un Yunan’ın sesini duyuyor. Yapılacak bir iş vardır milli bir görevdir; birlik olmak birlikte hareket etmek.”
ERGENEKON TERTİBİNE KARŞI ÇIKTI
Denktaş, TPK’nin Berlin ve Paris eylemlerine de destek verdi. Toplantılarına mazeretsiz katıldı ve Ermeni yalanlarına karşı verilen mücadeleyi, Kıbrıs davasında da önemli bir merhale olarak gördü. Denktaş, Perinçek’in Lozan’da 6-9 Mart 2007 günleri yapılan yargılamasına da kıtılarak destek oldu. Denktaş, Talat Paşa Komitesi’nin 16 Mart 2007 günü, Türkiye’deki aydınları Lozan’a giderek “Ermeni soykırımı emperyalist yalandır” demeye çağıran bildiriyi hazırladı.
‘OLACAK İŞ DEĞİL’
Denktaş, 2008 yılında yapılan Ergenekon tertibinde de Komite üyelerinin tutuklanmasına karşı net tavır alarak, operasyonun Ermeni yalanlarına karşı verilen mücadeleyi baltalamak için yapıldığını savundu. Denktaş 20 Nisan 2008 günü yaptığı açıklamada, “Ferit İlsever, Doğu Perinçek ve Prof. Dr. Kemal Alemdaroğlu gibi kişilerin Türkiye’de hükümet devirecek, gizli eylem yapacak, yaptıracak insanlar olmadığına parmak basarım. İnanılacak gibi bir şey değil. Kendilerini çok yakından tanıyorum. İnşallah gerçek çok erken zamanda meydana çıkar ve bu insanlar serbest bırakılır. Olacak iş değil bu” dedi.
Denktaş, 27 Nisan 2008 günü de “Gelişmeleri, kolu kanadı kırılmış bir başkan olarak izliyorum. İnşallah yakında Talat Paşa Komitesi’nin öncüleri serbest bırakılır, biz de eylemlerimize yeniden hız veriririz” açıklamasını yapmıştı.