Tunus’ta Atatürk çağı

Tunus’ta Pazar günü yapılan başkanlık seçimlerinin ikinci turunu da  cumhuriyetçi aday Kaid el Sibsi kazandı. Öteki adayı destekleyen, daha doğrusu onun arkasına gizlenen  islamcılar, üç ay içinde üçüncü kez sandıktan yenik çıktılar. Tunus’ta  tablo  netleşti, cumhuriyetçiler kazandı. Bu zafer  hem Tunus’u hem de genel olarak Arap dünyasını/Akdeniz çevresini etkileyen sonuçlar doğuracak.

Tunus, Arap dünyasının İslamcıların kapalı av alanı  olmadığını, 100- 150  yıllık geçmişi olan bir demokratik devrim  kavgasının mücadele  meydanı  olduğunu bir kez daha gösterdi. Tunuslular çağdaş bir toplum arayışı içindeler. Tunus’lu kadınlar  en bizim kadınlar kadar çağdaş.

KARİZMA ÇİZİLDİ
Cezayir’den ve Mısır’dan sonra üstelik herkesin gözü önünde yapılan seçimlerde yenilgiye uğrayan Müslüman Kardeşler, 80 küsur yıllık  karizmayı çizdirdiler. BOKAP projesi İslamcı karıştırgacını yitirdi.

 “Arap Baharı” adı verilen, Tunus’lu devrimcilerin “Siyonist baharı” adını verdikleri kargaşa bitti. Herşey yerli yerine oturdu.  İslamcıların desteğini alan Marzuki, Fransa’dan ithal bir “insan hakları savunucusu idi. Seçim kampanyasnda seçmenleri “eski rejime dönüyorlar” sözleri ile korkutmaya çalıştı. Seçmeni korkutamadı ama,  Tunus’lu seçmenler gerçekten de geriye döndü. Yıllarca Tunus’un ulusal  lideri  Habib Burgiba’nın hükümetlerinde görev almış, içişleri ve savunma  bakanlıkları gibi kilit mevkilerde görev yapmış bir eski politikacıyı Cumhur’un başına getirdi. İnsanın aklına Aydınlık’ın 10 Kasım günkü manşeti geliyor: (Atatürk’ün reesminin altında) Onların günler geliyor. Tunus’ta geldi bile!

Tunus’un bize göre bir üstünlüğü AB sürecinden geçmemiş oluşu. Bu nedenle ulusal devlet hala ayakta. İyi bir yönetimle kısa sürede canlanabilir. Tunus Arap dünyasının önde gelen ülkelerinden biri. Cezayir ve Mısır’dan sonra, sisteme Suriye de katılınca büyük atılım yapabilir. Biraz da Kaid Es Sibsi’nin önündeki güçlüklerden sözedelim:

ULUSU BİRLEŞTİRME SÜRECİ
Kısmen liberalleştirilimiş ekonomi tarım ürünleri ihracına ve turizme dayalı. Bu açıdan dış müdahalelere açık. Kaid es Sibsi ülkeyi birleştirmek için seçmenlerden destek istedi. Bir bakıma “ulusal rehabilitasyon hükümeti” gibi görev yapacak. İslamcıların böldüğü ulusu birleştirmeye çalışacak. Bir bakıma zor bir bakıma kolay…

Tunus içindeki terör olayı ile boğuşacak. Bunu üstesinden geleceğine inanıyorm. Ne var ki sınırın dibinde Libya belası var, İslamcılar oralarda gizleniyor. Kargaşa bir  süre daha sürebilir. İslamcılarla kol kola giren “sosyal demokrasi” zaten çökmüştü. Son başkanlık seçimlerinde “İslamcılardan” gelen gürültünün etkisinde kalarak  cumhuriyetçi  adaya  açıkça destek vermeyen, Avrupa esinli “orta yolcu sol”un da giderek güç yitirmesi beklenmeli. Zaten es Sebsi’nin zaferi onlara rağmen gerçekleşti. Cumhuriyetçiler tabanda birleşti. Tunus çok güzel bir ülke. Afrika’nın kuzeyinin Yunan Adaları denebilir. Türkleri de çok seviyorlar. Türk geçmişleri ile gururlanıyorlar. Kıyıları zeytinliklerle kaplı. Barışın simgesi güzelim zeytin ağaçları, şer güçlerini Akdeniz’de boğacak mı?

Er geç öyle olacak.