SAKIN HAYVAN DEYIP GECMEYIN

 

Cocuklugumdan beri severim hayvanlari.Hele koylerde calisirken yuz on tavugum,elli bes hindim,bes kopegim,bes kedim,bir atim,bir tilkim ve bahcemde,evimin altinda yilanlarim vardi….Kendime ekmek yaparken ,bir firin da hayvanlarim icin ekmek yapiyordum ve et alacak param yokken,hayvanlarim icin kasaptan kemik isteyip kaynatiyordum.

 

Kopekler karabastan tutun da kangal ,cins av kopegim ve alman kurdum bile vardi…Bir gun koye kurt inmisti ve bazi arkadaslarin kopekleriyle bogusmustu.Kurdun kuduz oldugu  anlasilinca kaymakam emir cikarmisti ,tum av kopekleri oldurulecek diye.Ogretmen maasiyla kendimize ekmek parasi zor bulurken,kopegimizi karantinaya aldirmis,hepimiz asi olmustuk.Buna ragmen herkesin kopegi oldu diye bazi arkadaslar kopegimizi zehirlemeye karar vermislerdi.Ellerini dizlerime koyup”Hadi oglum kac git buralardan seni oldurecekler “dedigimde,karsilikli nasil aglastigimizi ve beni teselli etmek icin gozyaslarimi yalayip,sonra da alip basini gittigini gorseydiniz,neden cocuklarini terkederken”Umurumda bile”degil diyebilen bir babadan daha cok kopeklerimi ,niye sevdigimi anlardiniz.

 

Kedilerim annesi,babasi,ninesi,dedesi,kizi,oglu torunu ,kocaman bir aileydi.Her birinin kendine ozgu isimleri vardi.Hele birgun moncugun yeni dogan yavrusunu oynarken kopegim dost oldurunce,annenin verdigi mucadeleyi bir gorseydiniz,cocugunu birakip giden annelerden daha cok niye kedilerimi sevdigimi anlardiniz…

 

Yavrulariyla birlikte guneslenirken,kucuk oglumun ,parmaklarina dolanan yilan yavrularini ve onlari seyreden iki metreden buyuk bir yilani,cocugunuzun yuzundeki mutlulugu gorseydiniz,size her turlu kotulugu yapmaya calisan,cocuklara tecavuz eden insanlari hatirlayip,herkesin korktugu yilanin bile,siz ona bir sey yapmazsaniz sizi anlayacagini bilir ve severdiniz.

Hirsiz oldugunu bile bile dagda buldugunuz minicik bir tilki yavrusunu bile bagriniza basardiniz.

 

Sonra koyden kazaya tayinim ciktiginda,kurdugum kocaman yetmis iki agaclik ve her turlu sebzeyi meyveyi yetistirdigim bahcemi,cok sevdigim hayvanlarimi ese-dosta dagitirken cocuklarimdan ayriliyormuscasina,icimin kanadigini ve hungur hungur agladigimi gorebilseydiniz anlardiniz beni…

 

O zaman hayvanlarimin barinaklari vardi,kendi ellerimle yapmistim.Evde hic hayvan bakmamistim.

Deha’ma arkadas olsun diye yeni dogmus iki kedi yavrusu aldik evimize.Evde hayvan beslemenin zorluklariyla tanistim ilkkez.Masraflari Deha’dan bile fazla.Verdikleri mutlulugu ancak hayvani olanlar anlar.

 

Cok saglikli ve mutlu olarak uc yasina geldiler ama birden Venus kusmaya basladi.Ne yapacagimizi sasirdik,iki gun ne yedirdimse zorla, kusmaya devam etti.Kizim telasla veteriner aramis,hemen alip goturduk.Iste o zaman durust olmayan insanlarin her yerde oldugunu ogrendik.Kediyi muayene etti.Sanirim plastik bir sey yutmus,midenin agzini tikamis,o yuzden kusuyor,hemen ameliyat edecegiz dedi.Ben olmaz deyip itiraz ettim,gozum tutmamisti kizi.Belliki yeni mezundu.Kan tahlili yapti,serum verdi,bir kucuk sise de hap verdi.

 

Benim kizimin parasina kiyamayip,dislerimi yaptiramadigim parayi verip ciktik oradan. Arkamizdan sesleniyordu”yarin getirin rontgen cekip,ameliyat edecegim.” Bildigim kadariyla plastik rontgende cikmaz.Ustelik bir doktor arkadasima sordugumda verdigi ilacin da kurt ilaci oldugunu ogrendim.Eve geldik,hergun zeytin yagi icirdim,mamasini sulandirip icirdim,yogurt icirdim siringayla.Sukur Venus’umuz o plastikleri cikardi ve sagligina kavustu.Siz siz olun ortalikta kedinizin yutabilecegi kucuklukte seyler birakmayin.Gunlerdir uyumadim,Venus’umu gozlemekten.

 

Simdi duyar gibi oluyorum”Dunyada onca insan acken,siz bir hayvana bu kadar masraf etmeyi nasil dusunuyorsunuz”dediginizi…

 

Ulkesini satan,askerini,dusunen beyinleri  hapishanelere dolduran,kimbilir kac yilda yetisen yemyesil ormanlari hic kili kipirdamadan kesen,insaninin gozunu cikaran,acimazsizca kendi halkina silah dogrultan,gencecik insanlari hic vicdani sizlamadan olume gonderen insanlar oldukca bu dunyada,ben gozune baka baka,bir canliyi olume gonderemezdim.

 

Ne yazi ki ben yasamimda hayvanlarin insanlardan daha sadik ve sevecen oldugunu ogrendim.

 

Hele bir dusunun”Hayvan degil mi,birak olsun” diyebilecek misiniz…

 

 

Cocuklugumdan beri severim hayvanlari.Hele koylerde calisirken yuz on tavugum,elli bes hindim,bes kopegim,bes kedim,bir atim,bir tilkim ve bahcemde,evimin altinda yilanlarim vardi....Kendime ekmek yaparken ,bir firin da hayvanlarim icin ekmek yapiyordum ve et alacak param yokken,hayvanlarim icin kasaptan kemik isteyip kaynatiyordum. - umran unlu