ANAYASA ÖNERİSİ 1 (BAŞLANGIÇ)

 

PRENSİP 1: BİREY, DEVLET İÇİN DEĞİL, DEVLET BİREY İÇİN VARDIR VE ONUN TOPLUMUNUNDUR. AKSİ DÜŞÜNÜLMEZ.

PRENSİP 2: DEVLET SIRRI VE ÖRTÜLÜ ÖDENEK OLMAZ.  OLURSA, SONUÇTA DEVLET, YASA DİNLEMEZLEŞİR

PRENSİP 3: DOKUNULMAZLIK VE AYRICALIK OLMAZ.  OLURSA, BİREY, ŞIMARIR, KÜSTAHLAŞIR, AHLAKSIZLAŞIR.

PRENSİP 4: SADAKA VE İANE (KARŞILAKSIZ YARDIM) OLMAZ.  OLURSA, TOPLUM, AHLAK AÇISINDAN ÇÖKER.

 

TÜRKİYE CUMHURİYETİ

VE

İNSANLARININ YAŞAM ANA YÖNERGESİ

(BİR ÖNERİ ÇALIŞMASI)

1- BAŞLANGIÇ

Madde I.

     İnsan

A.-    Asıl olan, öncelikle insandır.

B.-    İnsanlar, renk, cins, soy, sop, dil, düşünce, örf, adet, inanç, farkları gözetilmeksizin, eşit doğarlar. Eşit yaşarlar. Engelli de olsa aynı eşit haklara sahiptiler. Evrenin tüm olanaklarından eşit şekilde yararlanırlar. Hiçbir şekilde, biri diğerine farklı davranmaz. Hak üstünlüğü sağlamaz, kullanmaz. Biri birine ve doğaya karşı saygısız, sevgisiz eylemde bulunmaz. Tersi, yasalarda suç oluşturur.

 

Madde II.

Türkiye Cumhuriyeti

A.- Birinci maddede belirtilen insanların, dayanışma nedeniyle, “Ulusal Ant (Misakı Milli) Sınırları” içinde ve birlikte, savaşarak, kan dökerek oluşturdukları sosyal,  katılımcı, dayanışma topluluğunun adı: “Türkiye Cumhuriyeti” dir. Yalnızca, kendi vatandaşları tarafından, “Cumhuriyet” şeklinde yönetilir.

Resmi Dili, Türkçe, Başkenti; Ankara, Ulusal marşı; İstiklal Marşı, Bayrağı; özel yasasında belirlenmiş, al zemin üzerinde, beyaz Ay Yıldızdır.

B.- Bu topluluğun, adı, sınırları, yönetim şekli, dili, başkenti, bayrağı, ulusal marşı değiştirilmez

C.- Bu topluluğun insanlarına, “Türkiye Cumhuriyeti İnsanı”  veya “Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşı” kısaca “Türk” denir.

D.- Ülkenin, geçerli ve genel Resmi dili yalnızca Türkçedir. Türkçe, Türkiye Cumhuriyeti Kamutayında, yasalarında, Türkiye Cumhuriyeti kurumlarında, okullarında, haberleşmelerinde, yazışmalarında, ulusal ve uluslar arası görüşme ve yazışmalarında, ibadethanelerinde, genel alanlarında, kapalı-açık alan tabelalarında kullanılacak tek dildir..

E.- Ülkedeki farklı lehçe ve dillerin kullanımı, basımı, yayını ve eğitimi serbesttir. Kısıtlanmaz ve yasaklanmaz

 

Madde III.

     Türk İnsanı

A.- Türkiye Cumhuriyeti’ne vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türk’tür.

B.- Türk vatandaşı babanın veya Türk vatandaşı ananın çocuğu Türk’tür.

C.- Yabancı babadan ve anadan olan çocuğun vatandaşlık durumu yasayla düzenlenir.

D.- Vatandaşlık, yasaların gösterdiği şartlarla kazanılır ve ancak yasada belirtilen hallerde kaybedilir.

E.- Hiçbir Türk, vatana bağlılıkla bağdaşmayan bir eylemde bulunduğu ve hakkında yargı kararı olmadıkça, başka hiçbir nedenle vatandaşlıktan çıkarılmaz.

F.- Vatandaşlıktan çıkarma ile ilgili karar ve işlemlere karşı yargı yolu kapatılmaz.

G.- Her Türkiye Cumhuriyeti insanı, bu anayasaya ve doğrultusundaki yasalara saygılı, dikkatlidir. Hüküm giymemeğe ve hükümlü olmamağa özen gösterir. Tersi durumda hüküm giyen, seçilme, kurum ve örgüt kurma haklarını, tekrar kazanmamak üzere, tümden yitirir. Af söz konusu olmaz. Seçme hakkını ise yitirmez.

      H.– Yasalar, tek konuda, net açık ve anlaşılır olur. Farklı konuları içeren birleşik yasa, yasalara aykırı veya yasaya eş kararnameler düzenlenmez. Yasalar için, ek yasa çıkarılmaz. Yasa, aynı sayı ile yeniden düzenlenir. Ek sayısı eklenir.

             Yasalar geriye dönük işlemez. Geriye dönük yasa ve af yasası düzenlenmez

      I.–  Yalnızca yasalar, Kamutay’ca (parlamento)kabulü ve Anayasa Mahkemesinin onayından sonra, Ülkedeki, tüm lehçe ve dillerde, Ülke halkının tümüne duyurulur. Bundan en az üç ay sonraki tarihte uygulamaya geçilir.