TÜSİAD’ IN ANAYASA KULİSİ

TÜSİAD’IN  ANAYASA KULİSİ

TÜSİAD Yönetim Kurulu Başkan Yardımcısı Haluk Dinçer ve beraberinde Parlamento İşleri Komisyonu yeni bir sivil anayasa için TBMM’de temsil edilen dört grubun başkanvekilleri,Anayasa Komisyonu Başkanı,Adalet Komisyonu Başkanı ve Adalet Bakanı ile görüşmelerdedir.
Görüşmelerin ardından dört grubun da uzlaşmacı tavırda ve kırmızı çizgilerden oldukça arınmış olduklarının gözlemlendiği açıklanıyor!

*
Kamuoyu TÜSİAD’ın yeni sivil anayasa talebinde durduğu çizginin yabancısı değildir. Bir süre önce TÜSİAD’ın AB Kopenhag siyasi kriterleri,”temel ilkeler,kimlikler,din ve vicdan özgürlüğü,kuvvetler ayrılığı” başlıklarını esas alan ve farklı görüşlerle akademisyen ve kanaat önderlerine siparişlediği yeni sivil anayasa taslağı hükümleri nedeniyle tartışılan mevcut anayasanın değiştirilemez 2. ve 3. maddelerini kaldırmakta ve parlamenter rejimin anayasaya hakim olmasını sağlamaktadır.

*
Mevcut anayasanın değiştirilemez 2.maddesi; Cumhuriyetin niteliğinde Atatürk milliyetçiliğine bağlılık ve Atatürk’ün inkilâp ve ilkeleri doğrultusudur.
3.Madde ise devletin bölünmez bütünlüğü ve dilinin Türkçe oluşuyla ilgilidir.

*
Bu sistematikte TÜSİAD’ın anayasa taslağıyla talebi devlet odaklı değil birey odaklı,milliyetçi değil çoğulcu felsefede,Türklüğe değil vatandaşlığa,yargı ve askeri vesayete değil güçlü parlamenter sisteme,merkezi değil yerinden yönetime dayanıyor.

*
Türkiye’nin yeni bir sivil anayasa yapmak iradesi ve TÜSİAD’ın anayasa talebi; gelişmiş  standartlarıyla Batı’nın barışçıl ve istikrarlı dünya için farklı coğrafyaların sorunlarının sadece askeri değil yeniden yapılanma,yetki devri gibi insan odaklı yöntemlerle çözüleceği iddiasıyla muazzam bir sosyolojik değişimi sağlamanın mücadelesinin yapıldığı  bir gündeme tesadüf ediyor.
İşte, Büyük Ortadoğu ve Medeniyetler İttifakı Projeleri  esasında Türkiye’den Kuzey Afrika ve Ortadoğu  islam ülkelerinde sosyolojik değişimler  sağlanıyor.
Buna göre değişimin görünen unsurunu ülkeleri etkin kılan ekonomilerinin gelişmişliği ve istikrarı,teknolojik üstünlükleri,kültür,sanat, rekabetçilik,insan gücü ve sosyal sermayeleri, yenilikçilik,tarihi hafıza ve medeniyet bağları gibi faktörler belirliyor.

*
Nitekim bu çerçevede Başbakan Erdoğan’ın -mesela,şu referansı dikkat çekiyor. Bir süre önce Ege’li işadamlarına hitaben, “Demokrasi bir amaç değildir,demokrasi bir araçtır.Artık bakıyorsunuz ki İslam dünyası bir şey konuşuyor.İslam ile demokrasi bir arada olabiliyormuş.Nerede bu,Türkiye’de” ifadesi,Türkiye’den hareketle Kuzey Afrika ve Ortadoğu ülkelerinde yaşanan sosyolojik değişimi betimliyor ve hedefi de gösteriyor.
*

Bu ifadenin  Osmanlı Devletinin ardından sınırlarını Avrupalıların  çizdiği suni Ortadoğu haritasının savaşa zemin hazırladığı-üstelik,

Model ülke Türkiye anayasasında Atatürk milliyetçiliği esası ve o’nun ilke ve inkilâpları doğrultusunda  belirlenen cumhuriyet niteliği ve bölünmez bütünlüğü ile resmi dilin Türkçe olmasını hükümleyen değiştirilmez maddelerin;

Türkiye’den giderek Ortadoğu’nun  devlet ve iktidar merkezli coğrafyasında kültür empozesiyle tek boyutlu etnik bir dünyayı nesnel kabul eden birey ve vatandaşlık tanımlarına-bu yüzden, zihinlerin daralmasına ve çatışmacı kimliklere yol açılmasına neden olduğu yargısı olarak  algılanması gerekiyor. Başbakan-çok açık,Osmanlının onca yıllık  ortak tarihi tecrübesini,kültürel etkileşimini ve medeniyetini  yeniden diriltmeyi hedefliyor.

*

O halde  Başbakan Erdoğan’ın hedefi Türkiye’den  Ortadoğu’ya değiştirilen sosyolojide,bireysel dini duyarlılıkları ağır basan insan tipi yerine siyasal manada  dini anlayışları ön plana çıkaran ve cemaatleşmenin ya da örgütlenmenin ötesinde partileşmiş, hedefini kendi radikal dini referanslarında belirleyen insan tipini ortaya çıkarmaya yönelik bireysellikte  bir anayasadır.

Ne ki TÜSİAD’ın birey odaklı  anayasa talebi bu gereğe uymuyor.

Öte yanda Türkiye’den Ortadoğu’ya sosyolojiler değişirken çıkacak mezhepsel ve etnik kimliklerin  ulusal ya da bölgesel çatışmalara da neden olmaması -o nedenle, anayasanın milliyetçi değil çoğunlukçu  ve güler yüzlü otoriter ya da siyasal islamcı olması  gerekiyor.

*

TÜSİAD’ın anayasa sistematiğinde girişim özgürlükleri, hukuk devleti ve katılımcı demokrasinin paylaşımcısı olduğu açıktır. TÜSİAD’ın gelir getiren faaliyetlerde kaynaklara el atma biçiminden gelişip zamanla uluslararası ölçeğe taşınmış, aldığı kararlar ve uyguladığı politikalarla ülke ekonomisini etkileme gücünde bir baskı grubu olarak  yüksek biçimde uzlaşmayla  batı standartlarında demokrasi ve yeni anayasa talebinde Türkiye odağında kaldığı-fakat Türkiye  modelinden hareketle Kuzey Afrika ve Ortadoğu’da değişim rüzgarlarını es geçtiği görülüyor.
O nedenle Haluk Dinçer’in parlamentoda yeni anayasa için yapılan görüşmelerin ardından dört grubun da uzlaşmacı tavırda  oldukları yönündeki açıklaması anlaşılmıyor!