Kör ve Şaşkınlar

Kalkmış bağırıyor kör olan gözler:
– Güneş yoktur, yalan söylemeyin! Varsa niye göremiyoruz ?! diye

Gözleri saş olanlar da, kendilerince körlere yol gösterme çabasındalar, onlar da bir yandan , seslerinin çıktığı kadar:
– Görmüyormusunuz a körler, işte karşınız da, gökyüzünde duruyor, apaydın, meşale gibi, kandil gibi.. Hem bir tane bile değil, bakın iki tane yanıyor gökte…

Işte dünya budur, kimi kör gezip ” Güneş yok ” diye inkar etmekte, kimi gözleri şaş olduğundan, BIR OLANI IKI GÖRMEKTE!

Kör olan gözü açtırmak için, bir hekim gerekir.. Şaş gözü düzeltmek için bir gözlük gerekir.
Gözü açılan kör, güneşi görünce, acaba hayranlığından ne hale düşer?
Şaş olan göz, güneşin iki olduğunun aslında, kendi hüsnü kuruntusu olduğunu fark ettiğinde ne der acaba?
Kekeleyerek:
– aaa …b b .. bu…bir ..t..tanemiydi?!?! der mi?
Peki güneşi tek gören gözler nerde? Onlar niçin susuyor?

– Ey Körler ve Şaşlar topluluğu, bu güneş, dünya yaratıldığı günden beri tek idi, o asla iki olmadı, iki olmayacak, daima bir kalacak!
diye, niçin bağırmıyorlar?

Yoksa işin aslını onlar da bilemeyip, sadece teorik güneşin sevdasına düşüp, suyun üzerinde ki , güneşin aynasını´mı seyretmektdeler?
A şaşkın, bırak sen suyun üzerinde ki aksetmesinide, gökyüzüne bak diyen Şems-i Tebrizi acaba bu sözü niçin söylemiştir?

Evet Körler ve Şaşkınlar topluluğu, güneşin birliğini fark edemezler! Edemedikleri içinde, güneşin BIR olduğunu görenlere, cahil gözü ile bakıp gülerler.

Ahkaf Suresi 23 Dedi: “İlim, ancak Allah katındadır. Ben size, bana vahyedileni tebliğ ediyorum. Fakat sizin, cahillik edip duran bir toplum olduğunuzu görüyorum.”

– Ey Körler ve şaş gözlüler topluluğu, gelin sizi tedavi edelim. Körlerin gözleri açılsın, şaş bakanlar bir görsünler, gönülleriniz, ruhlarınız şad olsun.
diye bağırsakta, bizi dinleyen bulunmaz. Çünkü kör olanlar , karanlığın alışkanlıklarından ışığa çıkınca, ışığı beğenmeyip burun bükerler. Şaş olanlar, ikiyi bir görünce:
– Önce iki idi, siz bir yaptınız, istemem bunu…! diye feryada başlarlar.

En iyisimi bırakalım, kör görmez gözleri ile güneşi yok saysın, şaş gözlü, BIR olan güneşi iki görsün.

“Ilim bir nokta idi, cahiller onu coğalttı.”
Hz. Ali

Mustafa Çelebi